1 Un s isch bassiert, als Jesus alles des Gsaite het, daß sa(er) dann(dnoh) zue sinene Jinger gsait het:

2 Ihr wißt, daß in zwei Däg Passa isch; un dr Menschebue wird ibaantwortet wäre, daß sa(er) kriizigt wär.

3 Do vusammle sich d Hohenpriester un d Älteschte vum Volk im Palascht vum Hohenpriester, der hieß Kaiphas,

4 un halte Rot, we sie Jesus mit Lischt ergriefe un umbringe kennte.

5 Sie sage aba: Jo nit bim Fescht, dmit s nit ä Ufruhr git im Volk.

6 Als drno Jesus in Betanien war im Hus Simons vum Üssätzige,

7 kunnt zue nem ä Wieb, de het ä Glas mit wertvollem Salbel un gießts uf si Schädel, als sa(er) am Disch hockt.

8 Als des d Jinger sähn, wäre sie unwillig un hän gsait: Wozue de Vuschwendig?

9 S het diir vukauft un des Geld d Arme ge wäre kenne.

10 Als Jesus des gmerkt het, het da(er) zue nene gsait: Was mache ihr des Wieb trurig? Sie het ä gueti Sach an ma(mir) doe.

11 Di Arme hän ihr alliziit bi äich, mi aba hän ihr nit alliziit.

12 Daß sie des El uf mi Leib (Ranze) gschittet het, des het sie fir mi Beerdigung doe.

13 Gwiß, i(ich) sag äich: Wo des Evangelium predigt wird in dr ganze Welt, do wird ma au des vuzehle zue ihrem Adenke, was sie doe het.

14 Do goht eina vu d Zwöelf, mit Name Judas Iskariot, hi zue d Hohenpriester

15 un het gsait: Was wen ihr ma(mir) ge? Ich will nen äich vurote. Un sie wen nem driißig Silberlinge ge.

16 Un vu do a suecht er ä Glegeheit, daß sa(er) nen vurote kennt.

17 Aba am erschte Dag vu d Ungsäuerte Brot kumme d Jinger zue Jesus un froge: Wo willsch dü, daß ma(mir) dir s Passalamm zum Ässä mache?

18 Er het gsait: Gehn hi in d Schtadt zue däm un däm sage zue nem: Dr Meischta losst dir sage: Mini Ziit isch nooch; i(ich) will bi dir s Passa fieche mit minene Jinger.

19 Un d Jinger hän gmacht, we ne Jesus bfohle het, un richte s Passalamm.

20 Un am Obend het da(er) sich anekockt an d Disch mit d Zwöelf.

21 Un als sie ässä, het da(er) gsait: Gwiß, i(ich) sag äich: Eina unda äich wird mi vurote.

22 Un sie wäre arg trurig un fange a, jeda einzelne, nen z froge: Herr, bi ich's?

23 Er git zantwort un het gsait: Der d Hand mit ma(mir) in d Schissle täucht, der wird mi vurote.

24 Dr Menschebue goht zwar dohi, mai vu däm gschribe schtoht; doch mai däm Mensch, wägä däm dr Menschebue vurote wird! S wär fir den Mensch bessa, wenn na(er) nee uf d Welt kumme wär.

25 Do git zantwort Judas, der nen vurote het, un het gsait: Bi ich's, Rabbi? Er het zue nem gsait: Dü saischs.

26 Als sie aba ässä, nimmt Jesus vum Brot, dankt un bricht's un git's d Jinger un het gsait: Nähmet, ässä; des isch mi Leib (Ranze).

27 Un na(er) nimmt d Kelch un dankt, git ne des un het gsait: Trinke alli drus;

28 des isch mi Bloet vum Bunde, des vuschittet wird fir vieli zue d Vugebig vu d Sinde.