1 Ich sag d Wohret in Chrischtus un leg nit, we ma(mir) mi Gwisse beziigt im heilige Geischt,
2 daß i(ich) großi Trurigkeit un Schmerz ohni Undaloß in minem Herz ha.
3 Ich selba winscht, vufluecht un vu Chrischtus trennt z si fir mini Breda, de mini Schtammvuwandte sin nohch rem Fleisch,
4 de Israelite sin, däne d Kindschaft ghärt un d Herrlichkeit un dr Packt(Abkumme) un des Gsetz un dr Gottesdenscht un d Vuheißige (Vuschpreche),
5 däne au d Vädare ghäre, un üs däne Chrischtus herkummt nohch rem Fleisch, der do isch Gott iba alles, globt in Ewigkeit. Amen.
6 Aba i(ich) sag dmit nit, daß Gottes Wort hifällig(ibaflisig) wore isch. Denn nit alli sin Israelite, de vu Israel schtamme;
7 au nit alli, de Abrahams Nochkumme sin, sin drum sini Kinda. Sundern nur "was vu Isaak schtammt, soll di Gschlecht gnennt werden" (1. Moses 21,12),
8 des heißt: nit des sin Gottes Kinda, de nohch rem Fleisch Kinda sin; sundern nur de Kinda vu d Vuheißig wäre als sini Nochkumme akennt.
9 Denn des isch ä Wort vu d Vuheißig, wo na(er) sait (1. Moses 18,10): "Um de Ziit will i(ich) kumme, un Sara soll ä Bue ha."
10 Aba nit ällei do isch`s so, sundern au bi Rebekka, de vu däm eine, unsam Vada (Babbe) Isaak, schwanga wird.
11 Ehe de Kinda uf d Welt kumme ware un nit Guetes noh Beses doe hän, do wird, dmit d Rotschluß Gottes bschtoh bliebt un sini fräii Wahl -
12 nit üs Vudenscht dr Werke, sundern durch de Gnade vum Bruefende -, zue ihr sait: "Dr Eltere soll denschtbar wäre däm Jingere" (1. Moses 25,23),
13 we gschriebe schtoht (Maleachi 1,2.3): "Jakob ha i(ich) gliebt (leb ka), aba Esau ha i(ich) ghaßt."
14 Was solle ma (mir) etze dozue sage? Isch denn Gott ungrecht? So isch`s nit!
15 Denn na(er) sait zue Moses (2. Moses 33,19): "Wem i(ich) gnädig bi, däm bi i(ich) gnädig; un wäm i(ich) mi erbarm, däm erbarm i(ich) mi."
16 So liet`s etze nit a jemands sinem Welle odr Laufe, sundern an Gottes Erbarme.
17 Denn d Schrift sait zum Pharao (2. Moses 9,16): "Ebe dzue ha i(ich) di gweckt, dmit i(ich) an dir mi Macht zeig un dmit mi Name uf dr ganze Erde vukindigt wird."
18 So erbarmt da(er) sich etze, wäm ma(er) will, un vuschtockt, wen na(er) will.
19 Etze saisch dü zue ma(mir): Wurum schwärzt er uns(us) dann noh(dnoh) a? Wer ka sinem Wille widaschtoh?
20 Jo, Mensch, wer bisch dü denn, daß dü mit Gott rechte willsch? Wo sait au ä Gschaffenes zue sinem Meischta: Wurum machsch dü mi so?
21 Het nit ä Töpfa Macht iba d Ton, üs demselbe Klumpe ä Gfäß zum ehrevolle un ä anderes zu nit so ehrevolle Gebruuch z mache?
22 Wo Gott si Zorn (Wuet) zeigt un sini Macht kunddoe wot, het da(er) mit große Geduld wägtrage de Töpf vum Zorn (Wuet), de zum End bschtimmt ware,
23 dmit da(er) d Richtum vu sinere Herrlichkeit kunddoet a d Kanne vu d Barmherzigkeit, de er zvor gmacht het zue d Herrlichkeit.
24 Dozue het da(er) uns(us) bruefe, nit ällei üs d Jude, sundern au üs d Heide.
25 We er denn au durch Hosea sait (Hosea 2,25; 2,1): "Ich will des mi Volk nenne, des nit mi Volk war, un mi Gliebti, de nit mi Gliebti war." "
26 Un s soll gschähe: Anschtatt daß zue nene gsait wird: ,Ihr sin nit mi Volk, solle sie Kinda vum lebändige Gott gnennt wäre."
27 Jesaja aba rueft üs iba Israel (Jesaja 10,22.23): "Wenn de Zahl vu d Israelite wär we dr Sand am Meer, so wird doch nur ä Rest grettet wäre;
28 denn dr Herr wird si Wort, indäm er macht un schiedet, üsrichte uf d Erde."
29 Un we Jesaja vorusgsait het (Jesaja 1,9): "Wenn uns(us) nit dr Herr Zebaoth Nochkumme ibrigglosse hät, so wäre ma(mir) we Sodom wore un we Gomorra."
30 Was solle ma(mir) etze dozue sage? Das wen ma(mir) sage: D Heide, de nit nohch dr Grechtigkeit vulange, hän d Grechtigkeit gregt; i(ich) schwätz aba vu dr Grechtigkeit, de üs däm Glaube kummt.
31 Israel aba het nohch rem Gsetz dr Grechtigkeit trachtet un het`s doch nit nabrocht(gschafft).
32 Wurum des? Wel`s de Grechtigkeit nit üs däm Glaube suecht, sundern als kummt sie üs d Werke. Sie hän sich gschtoße an däm Schtei (Wackes) zum Draschtoße,
33 we gschriebe schtoht (Jesaja 8,14; 28,16): "Lueg, i(ich) lege in Zion ä Schtei (Wackes) zum Draschtoße un ä Fels zum Ärganiss; un wer a nen glaubt, der soll nit zschande wäre."