Adoração
24 Gott isch Geischt, un de nen abäte (ahimmle), de mehn nen im Geischt un in dr Wohret abäte (ahimmle).
36 Denn vu nem un durch nen un zue nem sin alli Sache. Ihm isch Ehri in Ewigkeit! Amen.
42 Aba Gott drillt sich ab un git sie dohi, so daß sie däm Heer vum Himmel diene, we gschriebe schtoht im Boech dr Prophete (Amos 5,25-27): "Hän ihr vum Hus Israel de vierzig Johr in dr Wüschte ma(mir) je Opfa un Gabe darbrocht?
43 Ihr hän de Hitte Molochs umä traid un d Schtern vum Gotte Räfan, de Bilda, de ihr gmacht hän, sie azbäte. Un i(ich) will äich wägfihre bis iba Babylon üsä."
11 Denn s schtoht gschriebe (Jesaja 45,23): «So wohr i(ich) läb, sait dr Herr, mir solle sich alli Knie beuge, un alli Zunge solle Gott bekannt wäre."
19 Muntere änanda uf mit Psalme un Lobgsinge un geischtliche Leda, singe un spiele däm Herrn in äirem Herze
9 Drum het nen au Gott hoch gmacht un het nem d Name ge, der iba alle Näme isch,
10 daß in däm Name Jesus sich biige solle alli dera Knie, de im Himmel un uf Erde un unda dr Erde sin,
11 un alli Zunge sage solle, daß Jesus Chrischtus dr Herr isch, zue d Ehri Gottes, vum Vada (Babbe).
18 Len äich d Siegapräis vu nemads nähmä, der sich gfallt in falscher Demuet un Vuehrig dr Engel un sich däm rehmt, was sa(er) gsähne het, un isch ohni Grund ufgblose in sinem fleischliche Sinn (Gmeht)
19 un hebet (haltet) sich nit a d Kopf(Schädel), vum dert her dr ganze Leib (Ranze) durch Glenk un Bända gschtitzt un zsämmänghebt wird un wachst durch Gottes Wirke.
38 Er aba sait: Herr, i(ich) glaub, un bätet nen a.
8 Jesus git nem zantwort un sait: S schtoht gschriebe (5. Moses 6,13): "Dü sollsch d Herrn, di Gott, abäte (ahimmle) un nem ällei diene."
16 Len des Wort Chrischti viel unda äich huse: lehre un ermahne äich änanda in alli Wisheit; mit Psalme, Lobsinge un geischtliche Leda singe Gott dankbar in äire Herze.
4 Wer soll di, Herr, nit firchte un di Name nit preise? Denn dü ällei bisch heilig! Jo, alli Velka wäre kumme un abäte (ahimmle) vor dir, denn dini Grechte Gricht sin bekannt wore.
3 was ma(mir) gsähne un ghärt hän, des vukindige ma(mir) auch äich, dmit au ihr mit uns(us) Gmeinschaft ha kene; un unsereri Gmeinschaft isch mit däm Vada (Babbe) un mit sinem Bue Jesus Christus.
11 Herr, unsa Gott, dü bischs wert, z neh Pries un Ehri un Kraft; denn dü hesch alli Sache gschaffe, un durch di Wille ware sie un wäre sie gschaffe.
23 Aba s kummt de Ziit un isch scho etzed, in der di wahre (rechte) Abäta d Vada (Babbe) abäte (ahimmle) wäre im Geischt un in dr Wohret; denn au d Vada (Babbe) will solchi Abäta ha.
24 Gott isch Geischt, un de nen abäte (ahimmle), de mehn nen im Geischt un in dr Wohret abäte (ahimmle).
1 Ich vumahn äich etze, lebi Breda, durch de Barmherzigkeit Gottes, daß ihr äiri Leiba (Ranze) higän als ä Opfa, des lebändig, heilig un Gott ä freud isch. Des isch äira vuninftige Gottesdenscht.
15 So len uns(us) etze durch nen Gott alliziit des Lobopfa bringe, des isch de Frucht dr Lippe, de si Name bekannt mache.
7 Un na(er) sait mit großa Schtimm: Firchte Gott un gen nem d Ehri; denn de Schtund vu sinem Gricht isch kumme! Un bäte den a, der Himmel un Erde un Meer un d Wassaquelle gmacht het!
10 Do het Jesus zue nem gsait: Wäg mit dir, Sadan! denn s schtoht gschribe (5. Moses 6,13): "Dü sollsch nur abäte (ahimmle) d Herr, di Gott, un nem älleinig diene."
21 Jesus sait zue ihr: Glaube ma(mir), Wieb, s kummt de Ziit, daß ihr nit uf däm Berg nohch in Jerusalem d Vada (Babbe) abäte (ahimmle) den.
22 Ihr wißt nit, was ihr abäte den; ma(mir) wisse aba, was ma(mir) abäte (ahimmle); den des Heil kummt vu d Jude.
23 Aba s kummt de Ziit un isch scho etzed, in der di wahre (rechte) Abäta d Vada (Babbe) abäte (ahimmle) wäre im Geischt un in dr Wohret; denn au d Vada (Babbe) will solchi Abäta ha.
28 Drum, wel ma(mir) ä feschtes Rich grege, len uns(us) dankbar si un so Gott diene mit Scheu un Angscht, we s nem gfallt;
29 denn unsa Gott isch ä vuzehrendes Fiir.
25 Um midde in d Nacht aba bäte Paulus un Silas un lobe Gott. Un di Gfangene hän sie ghärt.
8 Un i(ich), Johannes, bi s, der des ghärt un gsähne het. Un als ich's ghärt un gsähne ha, fleg i(ich) ane, um azbäte zue d Feß vum Engel, der ma(mir) des zeige het.
9 Un na(er) sait zue ma(mir): Doe s nit! Denn i(ich) bi di Mitknecht un dr Mitknecht dina Breda, dr Prophete, un dera, de bwahre de Wort vu däm Boech. Bät Gott a!
3 Globt isch Gott, dr Vada (Babbe) unsares Herrn Jesus Chrischtus, dr Vada (Babbe) vu d Barmherzigkeit un Gott vu allem Troscht,
4 der uns(us) treschtet in all unsera Trebsal, dmit ma(mir) au tröschte kenne, de in allaläei Trebsal sin, mit däm Troscht, mit däm ma(mir) selba treschtet wäre vu Gott.
3 Len äich vu nemads vufihre, in kei Art; denn zvor mueß des Wäggoh vu Gott kumme un dr Mensch dr Bosheit sich zeige (offenbare), dr Bue vum Vuderbe.
4 Er isch dr Fäind(Find, Gegna), der sich hoch hebt iba alles, was Gott odr Gottesdenscht heißt, so daß sa(er) sich in d Tempel Gottes hockt un vorgit, er isch Gott.
24 Gott isch Geischt, un de nen abäte (ahimmle), de mehn nen im Geischt un in dr Wohret abäte (ahimmle).
1 Ich vumahn äich etze, lebi Breda, durch de Barmherzigkeit Gottes, daß ihr äiri Leiba (Ranze) higän als ä Opfa, des lebändig, heilig un Gott ä freud isch. Des isch äira vuninftige Gottesdenscht.
2 Un stellt äich nit der Welt glich, sundern ändert äich durch Ernaierig aires Sinnes, dmit ihr prefä kennt, was Gottes Wille isch, nämlich des Guete un Wohlgfällige un Vollkummene.
8 Naht äich zue Gott, so naht er sich zue äich. Reinigt d Händ(Pfode), ihr Sinda, un heiligt äiri Herze, ihr Wankelmetige.