O Adultério
11 Un na sait zue nene: Wer sich schidet vu sinere Wieb un hirotet ä anderi, der bricht ihrä gegeiba d Ehe;
12 un wenn sich ä Wieb schidet vu ihrem Ma un hirotet ä anderä, bricht sie ihri Ehe.
16 Ich sag aba: Läbä im Geischt, so den ihr de Luscht vum Fleisch nit mache(vollfiire,vollbringe).
17 Denn des Fleisch muckt uf gege d Geischt un dr Geischt gege des Fleisch; de sin gegeänanda, so daß ihr nit den, was ihr wen.
19 Denn üs sem Herz kummt beses denke, Mord, Ehebruch, Unzucht, Diebschtahl, falsches Ziignis, Läschtere.
32 Ich aba sag äich: Wer sich vu sinem Wieb schiedet, s isch denn wägä Ehebruch, der macht, daß sie d Ehe bricht; un wer ä Gschiedeni hirotet, der bricht d Ehe.
4 Di Ehe soll in Ehre ghalte wäre bi allene un s Ehebett unbfleckt; denn de Unzichtige un de Ehebrecha wird Gott schtrofe(richte).
21 Un i(ich) ha ihr Ziit ge, Buße z doe, un sie will nit umkähre vu ihra Hurarai.
22 Lueg, i(ich) werf sie ufs Bett, un de mit ihr d Ehe broche hän in großi Trebsal, wenn sie nit umkähre vu ihre Werke,
18 Wer sich schiedet vu sinem Wieb un hirotet ä anderi, der bricht d Ehe; un wer de vu ihrem Ma Gschiedeni hirotet, der bricht au d Ehe.
4 Ihr Abtrinnige, wißt ihr nit, daß Fründschaft mit dr Welt Feindschaft mit Gott isch? Wer dr Welt Fründ(Freund) si will, der wird Gottes Fäind si.
18 Fliehe d Hurarai! Alli Sinde, de d Mensche den, bliebe üßahalb vum Leib (Ranze); wer aba Hurarai tribt, der sindigt am eigene Leib (Ranze).
19 Offesichtig sin aba de Werk vum Fleisch, also do gits: Unzucht, Dreck, Uswiichs,
20 Götzedenscht, Zaubarai, Feindschaft, Hader, Eifasucht, Zorn (Wuet), Zank, Zwitracht,
21 Näid, Sufe, Frässä un derglieche. Dvu ha i(ich) äich vorusgsait un sag nohmol vorus: de des den, wäre des Rich Gottes nit erbe.
27 Ihr hän ghärt, daß gsait isch (2. Moses 20,14): "Dü sollsch nit ehebreche."
28 Ich aba sag äich: Wer ä Wieb asieht, un sie wott, der het scho mit ihr d Ehe broche in sinem Herz.
4 un sage zue nem: Meischta, des Wieb isch uf frischa Tat bim Ehebruch packt wore.
5 Moses aba het uns(us) im Gsetz bpfohle, solchi Wieba z schteinige. Was saisch dü?
6 Des sage sie aba, um ne z vusueche, dmit sie nen vuklage kennte. Aba Jesus buckt sich un schribt mit däm Finga uf d Bode.
7 Als sie etze wieda mache, nen z froge, schtoht da uf un sait zue nene: Wer unda äich ohni Sinde isch, der werf d erschte Schtei (Wackes) uf sie.
8 Un na(er) buckt sich wieda un schribt uf d Bode.
9 Als sie aba des ghärt hän, gehn sie wäg, eina nohch rem andere, di Älteschte zerscht; un Jesus bliebt ällei mit däm Wieb, de in d Middi schtoht.
10 Jesus aba schtoht uf un het sie gfrogt: Wo sin sie, Wieb? Het di nemads vudammt?
11 Sie git zantwort: Nemads, Herr. Un Jesus sait: So vudamm i(ich) di au nit; gang hi un sindige etze nimi.