20 Als sa so nohch denkt het, Lueg, do erschient däm dr Engel vum Herrn im Träum un het gsait: Josef, dü Bue David, fircht di nit, Maria, di Wib, zue da z neh; denn was sie gregt het, des isch vum heilige Geischt.
38 Denn i(ich) bi gwiß, daß nit Dod noh Läbä, nit Engel noh Mächte noh Gwalte, nit Gegäwärtiges noh Zuekinftiges,
39 nit Hohes noh Defes noh ä anderi Gschöpf uns(us) trenne ka vu d Lebi (Liebe) Gottes, de in Chrischtus Jesus isch, unsam Herr.
16 Denn na(er) selbscht, dr Herr, wird, wenn dr Bfehl kummt(zhärä isch), wenn de Schtimm vum Erzengel un de Päpere Gottes päperet(blose wird), rabkumme vum Himmel, un zerscht wäre di Dote, de in Chrischtus gschtorbe sin, ufschtoh.
17 Dnohch wäre ma(mir), de ma(mir) läbä un ibrigbliebe sin, au mit ne vufrachtet ( wägbrocht) wäre uf d Wolke in d Luft, däm Herrn entgegä; un so wäre ma(mir) bi däm Herrn si alliziit.
1 Bliebe fescht in dr Bredalebi (Liebe).
2 Gäschtfräi zue si, vugäße nit; denn dodurch hän ä baar ohnis s Wisse Engel herberge ge.
1 Wenn i(ich) mit Mensche- un mit Engelszunge schwätzt un ha di Liebe (de Lebi) nit, so wär i(ich) ä tönendes Erz odr ä klingendi Schällä.
10 So, sag i(ich) äich, wird Fräid(Freud) si vor d Engel Gottes iba ei Sinda, der Buße doet.
5 Aba d Engel het gsait zue d Wieba: Firchte äich nit! Ich weiß, daß ihr Jesus, d Gkriizigte, sueche.
6 Er isch nit do; er isch ufgschtande, we na(er) gsait het. Kummt her un luege d Platz a, wo na(er) gläge het;
30 Un dr Engel sait zue ihr: Fircht di nit, Maria, dü hesch Gnade bi Gott gfunde.
31 Lueg, dü wirsch schwanger wäre un ä Bue uf d Welt bringe, un dü sollsch nem d Name Jesus ge.
5 Wer ibawindet, der soll mit wieße Kleida azogä wäre, un i(ich) doe si Name nit uslesche üs sem Boech vum Läbä, un i(ich) will si Name bekannt mache vor minem Vada (Babbe) un vor sinene Engel.
14 Ehri kert Gott in dr Hechi un Friede uf d Erde bi d Mensch vu sinem Wohlgfalle.
16 Un groß ischs, we jeda bekannt mache mueß, des Gheimnis vum Glaube: Er isch zeigt (offenbart) im Fleisch, grecht bfunde im Geischt, erschiene d Engel, predigt d Heide, glaubt in dr Welt, ufgnumme in d Herrlichkeit.
10 Un dr Engel sait zue nene: Firchte äich nit! Lueg, i(ich) vuzehl äich großi Fräid(Freud), de alle Velka widafahre wird;
10 Un als sie nem nochluege, we na(er) gen Himmel fahrt, lueg, do sin bi nene zwei Männa gschtande in wieße Gwända.
11 De sage: Ihr Männa vu Galiläa, was schtehn ihr do un luege zum Himmel? Der Jesus, der vu äich wäg gen Himmel ufgnumme wird, wird so wiedakumme, we ihr nen hän gen Himmel fahre säh.
53 Odr meinsch dü, i(ich) kennt mi Vada (Babbe) nit bitte, daß sa(er) ma(mir) gli druf me als zwöelf Legione Engel schickt?