11 Denn s isch erschiene de heilsami Gnade Gottes ällei Mensche
12 un nimmt uns(us) in Zucht, daß ma(mir) absage däm ungöttliche Wäse un d weltliche Luscht un bsonne, Grecht un fromm in d Welt läbä
22 D Frucht aba vum Geischt isch Lebi (Liebe), Fräid(Freud), Friede, Geduld, Freundlichkeit, Güte, Treui,
23 Sanftmuet, Keuschhet; gege all des isch des Gsetz nit.
25 Jeda aba, der kämpft, enthalt sich alle Sache; säli etze, dmit sie ä vugängliche Kranz gregä, mir aba ä ewige.
2 Un stellt äich nit der Welt glich, sundern ändert äich durch Ernaierig aires Sinnes, dmit ihr prefä kennt, was Gottes Wille isch, nämlich des Guete un Wohlgfällige un Vollkummene.
27 sundern i(ich) bezwing mi Leib (Ranze) un zähm nen, dmit i(ich) nit andere predig un selbscht vuwerflich bi.
7 Denn Gott het uns(us) nit ge d Geischt vu d Angscht, sundern vu d Kraft un dr Lebi (Liebe) un dr Besunneheit.
6 So len uns(us) etze nit schlofe we di andere, sundern len uns(us) wache un nichtern si.
19 Ihr sollt wisse, mi liebe Breda: jeda Mensch isch schnell zum Häre, langsam zum Schwätze, langsam zum Zorn (Wuet).
5 So wendet alli Meh dra un zeigt in äirem Glaube Tugend un in d Tugend s Wisse
6 un im Wisse Maß un im Maß Geduld un in dr Geduld Fromm si
7 un im Fromm si Bredalebi un in dr Bredalebi d Lebi zue ällei Lit.
12 Denn ma(mir) hän nit mit Fleisch un Bloet z kämpfe, sundern mit Mächtige un Gwaltige, nämlich mit d Herre dr Welt, de im Dunkle herrsche, mit d bese Geischta unda däm Himmel.
8 Sähn äich vor, daß sa nit vuliere, was ma(mir) gschaft hän, sundern d ganze Lohn gregä.
13 Sunscht het äich nur menschlichi Vusuechig troffe. Aba Gott isch treu, der äich nit vusueche losst iba äiri Kraft, sundern macht, daß de Vusuechig so ä End nimmt, daß ihr's vutrage kennt.