Bíblia

22 Denn de Jude fordare Zeiche, un de Grieche froge nohch Wisheit,

23 ma(mir aba) predige d gekriizigte Chrischtus, d Jude ä Ärgernis un d Grieche ä Dümmi;

24 däne aba, de bruefe sin, Jude un Grieche, predige ma(mir) Chrischtus als Gottes Kraft un Gottes Wisheit.

2 Predig des Wort, schtand dzue, s isch Ziit odr zue d Unziit; wies zrecht, droh, vumahn mit alla Geduld un Lehr.

30 Do lauft Philippus hi un het ghärt, daß sa(er) d Prophete Jesaja liest, un het gfrogt: Vuschtohsch dü au, was dü liesesch?

31 Er aba sait: We ka i(ich), wenn mi nit jemads aleitet? Un na(er) bittet Philippus, ufzschtiege un sich zue nem anesitzä.

32 Do drin aba in d Schrift, de er liest, war des (Jesaja 53,7.8): "We ä Schof, des zue d Schlachtig gfihrt wird, un we ä Lamm, des vor sinem Scherer vuschtummt, so doet da(er) si Mul (Gosch) nit uf.

14 We solle sie aba den aruefe, an den sie nit glaube? We solle sie aba an den glaube, vu dem sie nigs ghärt hän? We solle sie aba härä ohni Prediga?

15 We solle sie aba predige, wenn sie nit gschickt wäre? We denn gschriebe schtoht (Jesaja 52,7): "We leb sin de Feß dr Freudebote, de des Guete vukindige!"

16 Aba nit alli sin däm Evangelium hörig. Denn Jesaja sait (Jesaja 53,1): "Herr, wer glaubt unsam Predige? "

17 So kummt dr Glaube üs dr Predigt, des Predige aba durch des Wort Chrischti.

16 Denn i(ich) schäm mi wägäm Evangelium nit; denn s isch ä Kraft Gottes, de selig macht alli, de dra glaube, d Jude zerscht un ebeso d Grieche.

17 Denn drin wird zeigt (offenbart) de Grechtigkeit, de vor Gott gilt, weli kummt üs Glaube in Glaube; we gschriebe schtoht (Habakuk 2,4): "Dr Grechte wird üs Glaube läbä."

4 Er aba het gsait: S schtoht gschribe (5. Moses 8,3): "D Mensch läbt nit vum Brot älleinig, sundern vu nem jede Wort, des üs sem Mul (Gosch) Gottes goht."

11 De aba ware freundlicha als de in Thessalonich; sie nähmä des Wort fräiwillig uf un forschte jede Dag in dr Schrift, ob sich's so vuhaltet.

21 Denn wel de Welt, umgebä vu d Wisheit Gottes, Gott durch ihri Wisheit nit erkenne, gfallts Gott wohl, durch de Dümmi dr Predigt selig z mache, de dra glaube.

35 Philippus aba doet si Mul (Gosch) uf un fangt mit däm Wort dr Schrift a un predigt nem des Evangelium vu Jesus.

12 Denn des Wort Gottes isch lebändig un schtark un schärfa als jedes zweischniedige Schwert, un dringt durch, bis ses schiedet Seele un Geischt, au Mark un Bein, un isch ä Richta vum denke un Sinne vu d Herze.

7 Gehn aba un predige un sage: Des Himmelrich isch nooch herkumme.

6 Mich wundaret, daß ihr äich so bald abwimmle len vu dem, der äich bruefe het in de Gnade Chrischti, zue nem andere Evangelium,

7 obwohls doch kei andres git; nur daß ä baar do sin, de äich vuwirre un wen des Evangelium Chrischti umkehre.

8 Aba au wenn ma(mir) odr ä Engel vum Himmel äich ä Evangelium predige däte, des andascht isch, als ma(mir)s äich predigt hän, der isch vufluecht.

9 We ma(mir) ebe gsait hän, so sag i(ich) abamols: Wenn jemads äich ä Evangelium predigt, andascht als ihrs gregt hän, der isch vufluecht.

4 Denn was zvor gschriebe isch, des isch uns(us) als Lehr gschriebä, dmit ma(mir) durch Geduld un d Troscht vu d Schrift Hoffnig hän.

17 Heilig sie in d Wohret; di Wort isch d Wohret.

18 Ich beziig alle, de do häre de Wort vu d Wissagig in däm Boech: Wenn jemads ebis dzuedoet, so wird Gott nem de Plage zuefege lo, de in däm Boech gschriebe schtehn.

19 Un wenn jemads ebis wägnimmt vu d Wort vum Boech vu d Wissagig, so wird Gott nem si Adeil wägnähme am Baum vum Läbä un a dr heilige Schtadt, vu däne in däm Boech gschriebe schtehn.

39 Ihr sueche in d Schrift, denn ihr meine, ihr hän des ewige Läbä drin; un sie isch's, de vu ma(mir) ziigt (zeugt);

16 Denn alli Schrift, vu Gott ige, isch nitz zue d Lehr, zue d Zrechtwiesig, zue d Besserig, zue d Zucht in dr Grechtigkeit,

17 daß dr Mensch Gottes ganz guet isch, un zue allem guete Gschäfft gschickt.

12 Mir aba hän nit gregt d Geischt dr Welt, sundern d Geischt üs Gott, daß ma(mir) wisse kenne, was uns(us) vu Gott gschenkt isch.

13 Un dvu schwätze ma(mir) au nit mit Wort, we sie menschlichi Wisheit lehre ka, sundern mit Wort, de dr Geischt lehrt, un dite geischtlichi Sache fir geischtlichi Mensche.

14 D normale(natürliche) Mensch aba vunimmt nigs vum Geischt Gottes; s isch nem ä Dümmi, un na(er) ka s nit erkenne; denn s mueß geischtlich beurdeilt wäre.

17 Denn Chrischtus het mi nit gschickt z daufe, sundern des Evangelium z predige - nit mit schlaue Wort, dmit nit des Kriiz Chrischti znicht wär.

20 Un des sollt ihr vor ällei wisse, daß keini Wissagig in dr Schrift ä Sach eigena Uslegung isch.

21 Denn s isch noh ne ä Wissagig üs menschlichem Wille vorbrocht worde, sundern triebe vum heilige Geischt hän Lit im Name Gottes gschwätzt.

35 Himmel un Erde wäre vugoh; aba mini Wort wäre nit vugoh.

25 aba s Herrn Wort bliebt in Ewigkeit" (Jesaja 40,6-8). Des isch aba des Wort, wel (des) unda äich vukindigt isch.

15 un daß dü vu Kind uf a de heiligi Schrift kennsch, de di undawiese ka zue d Seligkeit durch d Glaube a Chrischtus Jesus.

16 Denn alli Schrift, vu Gott ige, isch nitz zue d Lehr, zue d Zrechtwiesig, zue d Besserig, zue d Zucht in dr Grechtigkeit,

17 daß dr Mensch Gottes ganz guet isch, un zue allem guete Gschäfft gschickt.

15 Bmeh di drum, di vor Gott z erwiese als ä rechtschaffene un untadelige Arbeita, der des Wort dr Wohret recht üsdeilt.

18 Un Jesus kunnt dzue un het gsait zue nene: Mir isch ge alli Gwalt im Himmel un uf d Erde.

19 Drum gehet hi un mache zue Jinger alli Velka: Tauft sie uf d Name vum Vada (Babbe) un vum Bue un vum heilige Geischt

20 un lehrt sie doe alles, was i(ich) äich bfohle ha. Un lueg (gib obacht), i(ich) bi bi äich alli Däg bis an dr Welt End.

13 Fahr furt mit Vorläsä, mit Ermahne, mit Lehre, bis i(ich) kumm.

2 We etze Paulus gwohnt war, goht da(er) zue nene inä un schwätzt mit ne an dräi Sabbat vu dr Schrift,

3 doet sie ne uf un legt ne vor, daß Chrischtus liede moeß un vu d Dote ufschtoht un daß der Jesus, vu dem i(ich) - so sait da - äich vuzehl, dr Chrischtus isch.

25 Un na(er) sait zue nene: O ihr Tore (Dummköpf), z trägi Herze, all däm z glaube, was de Prophete gsait hän!

26 Mueß nit d Chrischtus des liede un in sini Herrlichkeit igo?

27 Un na(er) fangt a bi Moses un alle Prophete un legt tene üs, was in dr ganze Schrift vu nem gsait war.

15 un de Geduld unsares Herrn hebet (haltet) fir äiri Rettig, we au unsa liebe Brueda Paulus nohch dr Wisheit, de nem ge isch, äich gschriebe het.

16 Dvu schwätzt da(er) in ällei Bref, in däne ä baar Sache schwer zue vuschtoh sin, weli de Unwissende un Liechtfertige vudrille, we au de andere Schrifte, zue ihra eigene Vudammnis.

9 Ihr aba sin des userwählte Gschlecht, keniglichi Pfarra, s heilige Volk, des Volk des Gott ghärt, daß ihr vukündige sollt de Wohltaten vu nem, der äich bruefe het vu dr Nacht zue sinem wundabare Lecht;