Consolação

5 Un der uf fem Thron hockt, sait: Lueg, i(ich) mach alles näi! Un na(er) sait: Schrieb, denn de Wort sin wohr un gwiß!

6 So demetigt äich etze unda de gewaltige Hand Gottes, dmit da(er) äich hoch hebt zue sinere Ziit.

7 Alli äiri Sorge werfe uf nen; denn na(er) sorgt fir äich.

4 Selig sin, de do Leid hän; denn sie solle treschtet wäre.

26 Aba dr Treschta, dr heilige Geischt, den mi Vada (Babbe) schicke wird in minem Name, der wird äich alles lehre un äich an alles erinnere, was i(ich) äich gsait ha.

27 Den Friede los i(ich) äich, mi Friede gib i(ich) äich. Nit gib i(ich) äich, we de Welt git. Aira Herz soll nit vuschrecke un fircht sich nit.

5 Denn we de Liede Christi viel iba uns(us) kumme, so wäre ma(mir) au viel treschtet durch Chrischtus.

22 Un au ihr hän etze Trurigkeit; aba i(ich) will äich wiedasäh, un aicha Herz soll sich fräie, un äiri Fräid(Freud) soll nemads vu äich nähmä.

17 Drum: Isch jemads in Chrischtus, so isch scha(er) ä näjes(naies) Gschöpf; des Alte isch vugange, lueg, Näjes(Naies) isch wore.

16 Un i(ich) will d Vada (Babbe) bitte, un na(er) wird äich ä andere Treschta ge, daß sa(er) bi äich isch in Ewigkeit:

17 d d Geischt dr Wohret, den de Welt nit gregt ka, denn sie sieht nen nit un kennt nen nit. Ihr kenn nen, denn na(er) bliebt bi äich un wird in äich si.

18 Ich will äich nit als Waisekinda zrucklo; i(ich) kumm zue äich.