11 Zletscht, lebi Breda, fräie äich, len äich zrechtbringe, len äich vumahne, hän einaläi Sinn (Gmeht), hebet (haltet) Friede! So wird dr Gott vu d Lebi (Liebe) un vum Friede mit äich si.
8 Gott aba zeigt sini Lebi (Liebe) zue uns(us) dodrin, daß Chrischtus fir uns(us) gschtorbe isch, als ma(mir) noh Sinda ware.
7 Ihr Liebi, len uns(us) änander leb(lieb) han; denn d Liebi isch vu Gott, un wer liebt (leb hän), der isch vu Gott geboren un kennt Gott.
8 Wer nit liebt (leb hän), der kennt Gott nit; denn Gott isch d Liebi.
19 Len uns(us) leb(lieb) ha, denn na(er) het uns(us) zerscht liebt (leb hän) ka.
4 Aba Gott, der rich isch mit Barmherzigkeit, het in sinere große Lebi (Liebe), mit der ra(er) uns(us) gliebt (leb ka) het,
5 au uns(us), de ma(mir) dot ware in d Sinde, mit Chrischtus lebändig gmacht - üs Gnade sin ihr selig wore -;
10 Wäge däm bschtoht d Liebi: nit, daß ma(mir) Gott gliebt (leb ka) hän, sundern daß sa(er) uns(us) gliebt (leb ka) het un si Bue gschickt het zur Vusehnig fir unsri Sinde.
15 Wer also sait, daß Jesus Gottes Bue isch, in däm bliebt Gott un na(er) in Gott.
16 Un ma(mir) hän kenne glernt un hän glaubt de Liebi, de Gott zue uns(us) het. Gott isch d Liebi; un wer in dr Liebi bliebt, der bliebt in Gott un Gott in nem.
16 Denn eso het Gott d Welt gliebt (leb ka), daß sa(er) si einzige Bue git, dmit alli, de a nen glaube, nit vulore wäre, sundern des ewige Läbä hän.