Dinheiro

15 Un na(er) sait zue nene: Luege zue un hete äich vor alla Habgier; denn nemads läbt dvu, daß er vieli Sache het.

9 Denn de rich wäre wen, de kumme in Vusuechig un vuschtricke sich schnell in vieli Dummi Sache un besi Luscht, weli de Mensche vusinke losse am End in Vudammnis.

21 Denn wo di Schatz isch, do isch au di Herz.

21 Do het si Herr zue nem gsait: Recht so, dü tichtige un treue Knecht, dü bisch iba wenigem treu gsi, i(ich) will di iba viel anesitzä; gang inä zue dines Herrn Fräid(Freud)!

7 So gen etze jeda, was ihr schuldig sin: Schtiir (Zinsgrosche), däm de Schtiir (Zinsgrosche) kert; Zoll, däm dr Zoll kert; Angscht, däm de Angscht kert; Ehri, däm de Ehri kert.

17 D Riche in d Welt bpfiehl, daß sie nit stolz sin, au nit hoffe uf d unsichere Richtum, sundern uf Gott, der uns(us) alle viel git, s z gneße;

6 Wägä däm vugeldet (heimzahlt) ihr jo au Schtiir (Zinsgrosche); denn sie sin Gottes Diena, uf den Denscht bschtändig bdacht.

5 Sin nit geldgierig, un lens äich guet si a däm, was do isch. Denn dr Herr het gsait (Josua 1,5): "I will di nit vulo un nit vugässä."