9 un wisse, daß Chrischtus, vu d Dote gweckt, etze nit schtirbt; d Dod ka etze iba nen nit herrsche.
8 De aba fleischlich sin, kenne Gott nit gfalle.
9 Ihr aba sin nit fleischlich, sundern geischtlich, wenn denn Gottes Geischt in äich wohnt. Wer aba Chrischti Geischt nit het, der isch nit si.
8 Sin nichtern un wacht; denn aicha Fäind (Gegna), dr Deufel, goht umä we ä brellende Löwe un suecht, wen na frässä (vuschlinge) ka.
9 Dem widaschtoht, fescht im Glaube, un wißt, daß ebede Liede iba äiri Breda in dr Welt go den.
7 Denn Gott het uns(us) nit ge d Geischt vu d Angscht, sundern vu d Kraft un dr Lebi (Liebe) un dr Besunneheit.
22 D Frucht aba vum Geischt isch Lebi (Liebe), Fräid(Freud), Friede, Geduld, Freundlichkeit, Güte, Treui,
23 Sanftmuet, Keuschhet; gege all des isch des Gsetz nit.
9 Wenn sie sich aba nit enthalte kenne, solle sie hirote; denn sisch bessa, z hirote als sich in Luscht zue vuzähre.
13 Sunscht het äich nur menschlichi Vusuechig troffe. Aba Gott isch treu, der äich nit vusueche losst iba äiri Kraft, sundern macht, daß de Vusuechig so ä End nimmt, daß ihr's vutrage kennt.
24 Wißt ihr nit, daß de, de in dr Kampfbahn laufe, de laufe alli, aba eina gregt d Siegapräis? Laufe so, daß ihr nen gregä.
25 Jeda aba, der kämpft, enthalt sich alle Sache; säli etze, dmit sie ä vugängliche Kranz gregä, mir aba ä ewige.
26 Ich aba lauf nit we ufs Ungwisse; i(ich) kämpf mit dr Fuuscht, nit we eina, der in d Luft schlat,
27 sundern i(ich) bezwing mi Leib (Ranze) un zähm nen, dmit i(ich) nit andere predig un selbscht vuwerflich bi.
20 Unsa Birgarecht aba isch im Himmel; woher ma(mir) au d Heiland erwarte, d Herrn Jesus Chrischtus,
21 der unseri billigi(nichtigi) Leiba (Ranze) vuwandle wird, daß sa glich wäre sinem vuherrlichte Leib (Ranze) nohch dr Kraft, mit der ra(er) sich alli Sache folgsam mache ka.
7 S isch aba nooch kumme des End alla Sacha. So sin etze besunne un nichtern zum Gebet.
4 un jeda vu äich si eigenes Wieb z gwinne suecht in Heiligkeit un Ehri,
5 nit in gieriga Luscht we de Heide, de vu Gott nigs wisse.
5 So wendet alli Meh dra un zeigt in äirem Glaube Tugend un in d Tugend s Wisse
6 un im Wisse Maß un im Maß Geduld un in dr Geduld Fromm si
7 un im Fromm si Bredalebi un in dr Bredalebi d Lebi zue ällei Lit.
13 Er het uns(us) grettet vu dr Macht im Dunkle un het uns(us) vusetzt in des Rich vu sinem lebe Bue,
14 in däm ma(mir) d Erlesig hän, nämlich de Vugebig dr Sinde.
20 mit der ra(er) in Chrischtus brocht(gwirkt) het. Durch sie het da(er) nen vu d Dote uferweckt un igsetzt zue sinere Rechte im Himmel
21 iba alli Lända, Gwalt, Macht, Herrschaft un alles, was sunscht ä Name het, nit ällei in der Welt, sundern au in dr zuekinftige.
1 Wel etze Chrischtus im Fleisch glitte het, so mache äich au parrat mit demselbe Sinn (Gmeht); denn wer im Fleisch glitte het, dr het ufghert mit d Sinde,
2 daß sa(er) etze de noh ibrigi Ziit im Fleisch nit d Luscht dr Mensche, sundern däm Wille Gottes läbt.
3 Denn s isch genoe, daß ihr de vugangeni Ziit zuebrocht hän nohch heidnischem Wille, als ihr ä Läbä gfihrt hän in Uswiichs, Luscht, Bsofe, Frässarei, Sufarei un schrecklichen Götzedenst.
4 Des isch ne fremdt, daß ihr äich nimi mit tene schtirzt in desselbe weschte, wilde Triebe, un sie läschtere;
5 aba sie wäre Antwort ge mese däm, dr parat isch, z richte de Lebändige un de Dote.
22 Denn we sie in Adam alli schterbe, so wäre sie in Chrischtus alli lebändig gmacht wäre.
23 Jeda aba in sinere Ordnig: als Erschtling Chrischtus; dnoh, wenn na(er) kumme wird, de, de Chrischtus aghäre;
24 dnoh s End, wenn na(er) des Rich Gott, däm Vada (Babbe), ibage wird, nohchdem ma(er) alli Herrschaft un alli Macht un Gwalt vunichtet het.
25 Denn na(er) mueß herrsche, bis Gott nem alli Gegna(Feinde) unda sini Feß legt (Psalm 110,1).
11 Denn s isch erschiene de heilsami Gnade Gottes ällei Mensche
12 un nimmt uns(us) in Zucht, daß ma(mir) absage däm ungöttliche Wäse un d weltliche Luscht un bsonne, Grecht un fromm in d Welt läbä
13 un warte uf de seligi Hoffnig un Erschinig vu d Herrlichkeit vum große Gott un unsares Heilands Jesus Chrischtus,