7 Alli äiri Sorge werfe uf nen; denn na(er) sorgt fir äich.
7 Denn Gott het uns(us) nit ge d Geischt vu d Angscht, sundern vu d Kraft un dr Lebi (Liebe) un dr Besunneheit.
7 Mir hän aba d Schatz in erdene Kanne, dmit de ibamessigi Kraft vu Gott isch un nit vu uns(us).
8 Mir sin vu alle Siete unda druck, aba ma(mir) hän kei Angscht. Uns isch bang, aba ma(mir) vuzage nit.
9 Mir liede Vufolgig, aba ma(mir) wäre nit vulo(sin nit äleinig). Mir wäre undadruckt, aba ma(mir) kumme nit um.
10 Mir tragä alliziit des Schterbä Jesus am Leib (Ranze), dmit au des Läbä Jesus an unsam Leib (Ranze) bekannt wird.
11 Denn ma(mir), de läbä, den imma in d Dod ge wägä Jesus, dmit au des Läbä Jesus bekannt wird an unserem schterbliche Fleisch.
12 Denn wenn dr gueti Wille do isch, so isch scha(er) willkumme nohch rem, was eina het, nit nohch rem, was sa(er) nit het.
16 Drum wäre ma(mir) nit med; sundern wenn au unsa ußere Mensch vufüllt(vuflegt), so wird doch dr innere vu Dag zue Dag ernaiert.
17 Drum: Isch jemads in Chrischtus, so isch scha(er) ä näjes(naies) Gschöpf; des Alte isch vugange, lueg, Näjes(Naies) isch wore.
15 Denn ihr hän nit ä knechtische Geischt gregt, daß sa äich abamols firchte men; sundern ihr hän ä kindliche Geischt gregt, durch den ma(mir) röfä: Abba, liebe Vada (Babbe)!
28 Un firchte äich nit vor däne, de d Leib (Ranze) umbringe, doch d Seele nit umbringe kenne; firchtet äich aba viel me vor däm, der Leib (Ranze) un Seele vuderbe ka in dr Hell.
24 un len uns(us) ufänanda achtha un uns(us) ufstachle(areize) zue d Lebi (Liebe) un zue guetem Werk,
25 un nit unsri Vusammlige vulo, we ä baar z doe pflege, sundern änanda vumahne, un des um so me, als sa(ihr) sähn, daß dr Dag kunnt.
33 Des ha i(ich) mit äich gsait, dmit ihr in ma(mir) Friede hän. In d Welt hän na Angscht; aba sin froh, i(ich) ha d Welt ibawunde (bsiegt).
33 Des ha i(ich) mit äich gsait, dmit ihr in ma(mir) Friede hän. In d Welt hän na Angscht; aba sin froh, i(ich) ha d Welt ibawunde (bsiegt).
11 Drum vumahne äich undaänanda, un eina bäu d andere uf, we ihrs au den.
11 Drum vumahne äich undaänanda, un eina bäu d andere uf, we ihrs au den.
13 Wache, schtehn im Glaube, sin metig un sin schtark!
13 Wache, schtehn im Glaube, sin metig un sin schtark!
27 Den Friede los i(ich) äich, mi Friede gib i(ich) äich. Nit gib i(ich) äich, we de Welt git. Aira Herz soll nit vuschrecke un fircht sich nit.
27 Den Friede los i(ich) äich, mi Friede gib i(ich) äich. Nit gib i(ich) äich, we de Welt git. Aira Herz soll nit vuschrecke un fircht sich nit.
28 Kummt her zue ma(mir), alli, de ihr mühselig un blade sin; i(ich) will äich erquicke.
13 Un wer isch's, der äich schade kennt, wenn ihr däm Guete nocheifat?
14 Un wenn ihr au liedet um dr Grechtigkeit wille, so sin ihr doch selig. Firchte äich nit vor ihrem Drohe un vuschreckt nit;
5 Sin nit geldgierig, un lens äich guet si a däm, was do isch. Denn dr Herr het gsait (Josua 1,5): "I will di nit vulo un nit vugässä."
6 So kenne au ma(mir) getroscht sage: "Dr Herr isch mi Helfa, i(ich) will mi nit firchte; was ka ma(mir) ä Mensch scho adoe?" (Psalm 118,6)
38 Maria aba sait: Lueg, i(ich) bi vum Herrn d Magd; ma(mir) gschiht, we dü gsait hesch. Un dr Engel goht vu ihr.
17 Denn unsri Trebsal, de ziitlich un laicht isch, schafft ä ewigi un iba alli Maß gwichtigi Herrlichkeit,
18 sundern de ganze Liebi tribt d Angscht üs; denn d Angscht rechnet mit Schtrof. Wer sich aba firchtet, der isch nit ganz in dr Liebi.
6 Dann(Dnoh) den ihr äich fräie, de ihr etzed ä kleini Ziit, wenn s si soll, trurig sin in manchali Afechtig,
11 Wel ma(mir) etze wisse, daß dr Herr z firchte isch, sueche ma(mir) Mensche z gwinne; aba vor Gott sin ma(mir) bekannt. Ich hoffe aba, daß ma(mir) au vor äirem Gwisse bekannt sin.
12 Dmit empfehle ma(mir) uns(us) nit abamols bi äich, sundern gen äich Alaß, äich unsa z rehme, dmit ihr sage kennt däne, de sich vum Üußere rehme un nit vum Herz üs.
13 Denn wenn ma(mir) üßa uns(us) ware, so wars fir Gott; sin ma(mir) aba bsunne, so sin ma(mir)'s fir äich.
14 Denn de Liebe (Lebi) Chrischti drängt uns(us), zmol ma(mir) ibaziigt sin, daß, wenn eina fir alli gschtorbe isch, so sin sie alli gschtorbe.
15 Un na(er) isch drum fir alli gschtorbe, dmit, de do läbä, etze nit sich selbscha läbä, sundern däm, der fir sie gschtorbe un ufgschtande isch.
16 Drum kennen ma(mir) vu etze a nemads me nohch rem Fleisch; un au wenn ma(mir) Chrischtus kennt hän nohch rem Fleisch, so kenne ma(mir) nen doch etzed so nimi.
17 Drum: Isch jemads in Chrischtus, so isch scha(er) ä näjes(naies) Gschöpf; des Alte isch vugange, lueg, Näjes(Naies) isch wore.
18 Aba des ällei vu Gott, der uns(us) mit sich selba vusehnt het durch Chrischtus un uns(us) des Amt ge, des de Vusehnig predigt.
19 Denn Gott war in Chrischtus un vusehnt de Welt mit sich selba un rechnet ne ihri Sinde nit zue un het unda uns(us) ufgrichtet des Wort vu dr Vusehnig.
20 So sin ma(mir) etze Botschafter an Chrischti Schtatt, denn Gott ermahnt durch uns(us); so bitte ma(mir) etze an Chrischti Schtatt: Len äich vusehne mit Gott!
21 Denn na(er) het den, der vu keina Sinde gwißt het, fir uns(us) als Sinde gmacht, dmit ma(mir) in nem de Grechtigkeit hätte, de vor Gott gilt.
3 Globt isch Gott, dr Vada (Babbe) unsares Herrn Jesus Chrischtus, dr Vada (Babbe) vu d Barmherzigkeit un Gott vu allem Troscht,
4 der uns(us) treschtet in all unsera Trebsal, dmit ma(mir) au tröschte kenne, de in allaläei Trebsal sin, mit däm Troscht, mit däm ma(mir) selba treschtet wäre vu Gott.
6 un i(ich) bi gueta Zuevasicht, daß der in äich agfange het des guete Gschäfft, der wird's au vollbringe bis a d Dag Chrischti Jesus.
5 Gott aba vu d Geduld un vum Troscht gib äich, daß ihr iträchtig gsinnt sin undaänanda, Chrischtus Jesus gmäß,
2 Jeda vu uns(us) läbt so, daß sa(er) sinem Nächschte gfallt zum Guete un zue d Erbauig.
6 Vukauft ma nit fünf Schpatze fir zwei Grosche? Trozdäm isch vor Gott nit eina vu nene vugässä.
7 Aba au d Hoor uf äirem Kopf sin alli zehlt. Drum firchtet äich nit; ihr sin bessa als vieli Schpatze.
31 Was wen ma(mir) etze dozue sage? Isch Gott fir uns(us), wer ka gege uns(us) si?
11 Denn mi vulangt dnohch, äich z säh, dmit i(ich) äich ebis mitteil an geischtlicha Gabe, um äich z schtärke,
12 des heißt, dmit i(ich) zsämme mit äich treschtet wir durch äire un mi Glaube, den ma(mir) mitänanda hän.
10 S war aba ä Jinger in Damaskus mit Name Hananias; däm erschient dr Herr un sait: Hananias! Un na(er) sait: Do bi ni(i(ich)), Herr.
13 i(ich) vumag alles durch den, der mi mächtig macht.
58 Drum, mini lebi Breda, sin fescht, unerschittalich un nämmä imma zue in däm Gschäfft vum Herrn, wel ihr wiße, daß äiri Arbet nit vugeblich isch in däm Herrn.
17 Do het Jesus zue nene gsaid: Kummä mit ma(mir), i(ich) mach üs äich Menschefischa!
18 Gli hän sie ihri Netz liege lo un sin mit nem gange.