Esperança

23 Len uns(us) feschthebä a däm Ziignis dr Hoffnig un nit wakle; denn na(er) isch treu, der sie vuheiße het;

13 D Gott vu d Hoffnig aba mach äich mit alle Fräid(Freud) voll un Friede im Glaube, daß ihr imma rich sin an Hoffnig durch de Kraft vum heiligem Geischt.

23 Len uns(us) feschthebä a däm Ziignis dr Hoffnig un nit wakle; denn na(er) isch treu, der sie vuheiße het;

1 S isch aba dr Glaube ä feschti Zuevasicht uf des, was ma hofft, un ä Nitzwiefle a däm, was ma nit sieht.

25 Wenn ma(mir) aba uf des hoffe, was ma(mir) nit sähn, so warte ma(mir) druf in Geduld.

10 Denn dfir schaffe un kämpfe ma(mir), wel ma(mir) unsri Hoffnig uf d lebändige Gott gsetzt hän, wela dr Heiland alla Mensche isch, bsunders dr Gläubige.

27 däne Gott kunddoe wot, was dr herrliche Richtum des Gheimniss unda d Heide isch, nämlich Chrischtus in äich, de Hoffnig dr Herrlichkeit.

13 D Gott vu d Hoffnig aba mach äich mit alle Fräid(Freud) voll un Friede im Glaube, daß ihr imma rich sin an Hoffnig durch de Kraft vum heiligem Geischt.

3 Un jeder, der solchi Hoffnig uf nen het, der wäscht sich, we au er sufa isch.

24 Denn ma(mir) sin zwar grettet, doch uf Hoffnig. D Hoffnig aba, de ma sieht, isch nit Hoffnig; denn we ka ma uf des hoffe, was ma sieht?

25 Wenn ma(mir) aba uf des hoffe, was ma(mir) nit sähn, so warte ma(mir) druf in Geduld.

15 heiligt aba Chrischtus d Herr in äire Herz. Sin alliziit parat zue d Vuantwortig vor jedem, der vu äich Antwort fordat iba de Hoffnig, de in äich isch,

4 EI Leib (Ranze) un EI Geischt, we ihr au bruefe sin zue EINA Hoffnig äira Bruefig;

15 heiligt aba Chrischtus d Herr in äire Herz. Sin alliziit parat zue d Vuantwortig vor jedem, der vu äich Antwort fordat iba de Hoffnig, de in äich isch,

5 Hoffnig aba losst nit zschande wäre; denn de Lebi (Liebe) Gottes isch üsgosse in unsri Herze durch d heilige Geischt, der uns(us) ge isch.

3 Nit ällei aba des, sundern ma(mir) rehme uns(us) au dr Bedrängniss(Not), wel ma(mir) wisse, daß Vufolgig Geduld bringt,

4 Geduld aba Bewährig, Bewährig aba Hoffnig,

18 Un na(er) gib äich erlaichteti Auge vum Herz, dmit ihr wiße den, zue wela Hoffnig ihr vu nem bruefe sin, we rich de Herrlichkeit vu sinem Erbe fir di Heilige isch

3 un denke ohni Undaloß vor Gott, unsam Vada (Babbe), a äira Gschäfft im Glaube un a äiri Arbet in dr Liebe (Lebi) un a äiri Geduld in dr Hoffnig uf unsa Herrn Jesus Chrischtus.

1 Do ma(mir) etze Grecht wore sin durch d Glaube, hän ma(mir) Friede mit Gott durch unsa Herr Jesus Chrischtus;

2 durch nen hän ma(mir) au d Igang im Glaube zue d Gnade, in der ma(mir) schtehn, un rehme uns(us) dr Hoffnig vu d zuekinftige Herrlichkeit, de Gott ge wird.

4 do ma(mir) ghärt hän vu äirem Glaube a Chrischtus Jesus un vu dr Liebe (Lebi), de ihr zue alle Heilige hän,

5 um dr Hoffnig wägä, de fir äich parat isch im Himmel. Vu ihr hän ihr scho zvor ghärt durch des Wort dr Wohret, des Evangelium,

28 Kummt her zue ma(mir), alli, de ihr mühselig un blade sin; i(ich) will äich erquicke.

1 S isch aba dr Glaube ä feschti Zuevasicht uf des, was ma hofft, un ä Nitzwiefle a däm, was ma nit sieht.

13 Mir wen äich aba, lebi Breda, nit im Ungwisse losse iba de, de igschlofe (gschtorbe) sin, dmit ihr nit trurig sin we di andere, de kei Hoffnig hän.

14 Denn wenn ma(mir) glaube, daß Jesus gschtorbe un ufgschtande isch, so wird Gott au de, de igschlofe (gschtorbe) sin, durch Jesus mit nem herfihre.

17 D Riche in d Welt bpfiehl, daß sie nit stolz sin, au nit hoffe uf d unsichere Richtum, sundern uf Gott, der uns(us) alle viel git, s z gneße;

12 Wel ma(mir) etze solchi Hoffnig hän, sin ma(mir) voll große Zuevasicht

3 Globt isch Gott, dr Vada (Babbe) unsares Herrn Jesus Chrischtus, dr uns(us) nohch sinere große Barmherzigkeit wiedageboren het zue einare lebändige Hoffnig durch de Uferschtehig Jesus Chrischti vu d Dote,

5 Hoffnig aba losst nit zschande wäre; denn de Lebi (Liebe) Gottes isch üsgosse in unsri Herze durch d heilige Geischt, der uns(us) ge isch.

3 Globt isch Gott, dr Vada (Babbe) unsares Herrn Jesus Chrischtus, dr uns(us) nohch sinere große Barmherzigkeit wiedageboren het zue einare lebändige Hoffnig durch de Uferschtehig Jesus Chrischti vu d Dote,

12 Sin frehlich in Hoffnig, geduldig in Trebsal, imma im Gebet.

16 der ällei Unschterblich isch, der do wohnt in nem Lecht, zue däm nemads kumme ka, de kei Mensch gsähne het noh aluege ka. Däm isch Ehri un ewigi Macht! Amen.

13 Etze aba bliebe Glaube, Hoffnig, Lebi (Liebe), de dräi; aba di Lebi (Liebe) isch di greschti unda ne.

7 dmit ma(mir), durch sini Gnade Grecht wore, Erbe vum ewige Läbä däte noh unsri Hoffnig.