Evangelização

19 Drum gehet hi un mache zue Jinger alli Velka: Tauft sie uf d Name vum Vada (Babbe) un vum Bue un vum heilige Geischt

20 un lehrt sie doe alles, was i(ich) äich bfohle ha. Un lueg (gib obacht), i(ich) bi bi äich alli Däg bis an dr Welt End.

2 Denn i(ich) heb (halt) s fir richtig, unda äich nigs zue wisse als ällei Jesus Chrischtus, d Gkriizigte.

27 däne Gott kunddoe wot, was dr herrliche Richtum des Gheimniss unda d Heide isch, nämlich Chrischtus in äich, de Hoffnig dr Herrlichkeit.

16 Denn i(ich) schäm mi wägäm Evangelium nit; denn s isch ä Kraft Gottes, de selig macht alli, de dra glaube, d Jude zerscht un ebeso d Grieche.

17 So kummt dr Glaube üs dr Predigt, des Predige aba durch des Wort Chrischti.

8 aba ihr den de Kraft vum heilige Geischt gregä, der uf äich kumme wird, un den mini Ziige si in Jerusalem un in ganz Judäa un Samarien un bis a des End dr Welt.

47 Denn so het uns(us) dr Herr bpfohle (Jesaja 49,6): "Ich ha di zum Lecht vu d Heide gmacht, dmit dü des Heil bisch bis an de Ende dr Erde."

15 Ma zindet au nit ä Lecht a un doets unda ä Scheffel, sundern uf ä Laichta; so laichtets allene, de im Hus sin.

16 So len aicha Lecht laichte vor d Lit, dmit sie äiri guete Werke sähn un äire Vada (Babbe) im Himmel priese(lobe).

35 Dodra wird jeda erkenne, daß ihr mini Jinger sin, wenn ihr Lebi (Liebe) undaänanda hän.

8 Dodra wird mi Vada (Babbe) vuherrlicht, daß ihr viel Frucht binge un mini Jinger werde.

15 heiligt aba Chrischtus d Herr in äire Herz. Sin alliziit parat zue d Vuantwortig vor jedem, der vu äich Antwort fordat iba de Hoffnig, de in äich isch,

29 Jesus spricht: Gwiß, i(ich) sag äich: S isch nemands, der Hus oda Breda oda Schweschtere oda Muetter oda Vada (Babbe) oda Kinda oda Äckere vuloßt wägä ma(mir) un wägä nem Evangelium ,

30 der s nit hundartfach zruck gregt: etzed in däre Ziit Hisa un Breda un Schweschtere un Metere un Kinda un Äckere mitte under d Vufolgig un in d zukinftige Welt s ewige Läbä.

1 Dü aba schwätz, we sich's ziemt noh d heilsamen Lehr.

24 Aba i(ich) acht mi Läbä nit groß, wenn i(ich) nur mi Lauf zend bring un des Amt üsricht, des i(ich) vum Herrn Jesus gregt ha, z beziige des Evangelium vu dr Gnade Gottes.

17 Siet der Ziit fangt Jesus an z predige: Den Buße, denn des Himmelrich isch nooch herkumme!

1 Ich erinnre äich aba, lebi Breda, a des Evangelium, des i(ich) äich vukindigt ha, des ihr au agnumme hän, in däm ihr au fescht schtehn,

2 durch des ihr au selig sin, wenn ihr's feschthebä in dr Gschtalt, in der i(ich) s äich vukindigt ha; s isch denn, daß ihr umsunscht gläubig wore sin.

15 Un na(er) sait zue nene: Gehn hi in alli Welt un predigt des Evangelium allena Gschöpf.

14 wozue na(er) äich au bruefe het durch unsa Evangelium, dmit ihr de Herrlichkeit unsares Herrn Jesus Chrischtus gregä.

18 Dr Geischt vum Herrn isch uf ma(mir), wel er mi gsalbt het, z vukündige s Evangelium d Arme; er het mi gschickt, z predige d Gfangene, daß sie fräi si solle, un d Blindä, daß sie luege solle, un d Vuschlagene, daß sie fräi un ledig si solle,

14 Ihr sin des Lecht dr Welt. S ka ä Schtadt, de uf nem Berg liet, nit vuborge si.

35 Denn wer si Läbä bhalte will, der wird's vuliere; un wer si Läbä vuliert wägä ma(mir) un wägä nem Evangelium, der wird's ha.

13 Ihr sin des Salz dr Erde. Wenn drno des Salz nimi salzt, womit soll ma salze? S isch zue nigs me nütz, als daß mas wägschittet un lossts vu d Lit vutrambe.