24 Denn we dr Blitz ufblitzt un laichtet vu einem End vum Himmel bis zum andre, so wird dr Menschebue an sinem Dag si.
22 Als sie aba binanda ware in Galiläa, het Jesus zue nene gsait: Dr Menschebue wird ibaantwortet wäre in d Händ(Pfode) dr Mensche,
37 Er git zantwort un het gsait zue nene: Dr Menschebue isch's, der d guete Some sajt.
13 un midde unda d Laichta eina, der war nem Menschebue glich, azogä mit nem lange Gwand (Häß) un girtlet um d Bruscht mit nem goldene Girtel.
51 Un na(er) sait zue nem: Gwiß, gwiß, i(ich) sag äich: Ihr den d Himmel uff säh un d Engel Gottes nuf- un rabfahre iba däm Menschebue.
45 Denn au d Menschebue isch nit gku, daß sa sich bdiene losst, sundern daß sa dient un si Läbä git als Priis fir vieli.
40 Denn we Jona dräi Däg un dräi Nächte im Ranze vum Fisches war, so wird dr Menschebue dräi Däg un dräi Nächte im Schoß dr Erde si.
44 Drum sin au ihr parat! Denn dr Menschebue kummt zue nare Schtund, do ihr's nit meinet.
58 Un Jesus sait zue nem: D Füchs hän Gruebe, un de Vegel unda däm Himmel hän Neschta; aba dr Menschebue het nigs, wo er si Kopf hinlege ka.
56 un sait: Lueg, i(ich) sieh d Himmel uff un d Menschebue zue d Rechte Gottes schtoh.
6 S beziigt aba eina bi eina Schtell un sait (Psalm 8,5-7): "Was isch dr Mensch, daß dü a nen denksch, un d Mensche Bue, daß dü uf nen acht hesch?
14 Un i(ich) sieh, un lueg, ä wißi Wolke. Un uf dr Wolke hockt eina, der glich war nem Menschebue; der het ä goldeni Krone uf sinem Schädel un in sinere Hand ä scharfi Sichle.
31 Wenn aba dr Menschebue kumme wird in sinere Herrlichkeit, un alli Engel mit nem, dann(dnoh) wird da(er) hocke uf fem Thron sinere Herrlichkeit,
31 Denn na het sini Jinger glehrt un zue nene gsait: D Menschebue wird ibage werde in d Hände vu d Mensche, un sie werde nen umbringe; un wenn na umbrocht wore isch, so wird da nach dräi Dag ufschtoh.
11 Luege zue, daß ihr nit eines vu däne Kliene vuachtet. Denn i(ich) sag äich: Ihri Engel im Himmel sähn alliziit d Gsicht(Visasch) vu minem Vada (Babbe) im Himmel. "Denn dr Menschebue isch kumme, selig zue mache, was vulore isch."
28 Do sait Jesus zue nene: Wenn ihr d Menschebue hoch hebe den, dann(dnoh) wäre na erkenne, daß i(ich)s bi un nigs vu ma(mir) selba doe, sundern, we mi d Vada (Babbe) glehrt het, so schwätz i(ich).
24 Dmit ihr aba wißt, daß dr Menschebue Vollmacht het, uf Erde Sinde z vuge - sait da(er) zum Glähmte: Ich sag dir, schtand uf, nimm di Bett un gang heim!