Filhos

4 Wenn aba ä Witwe Kinda odr Enkel het, so soll de lerne, zerscht im eigene Hus fromm z läbä un sich d Eltere dankbar z erwiese; denn des isch ä freud vor Gott.

21 Ä Wieb, wenn sie gebiert, so het sie Weh (Schmerz), denn ihri Schtund isch kumme. Wenn sie aba des Kind uf d Welt brocht het, denkt sie nimi an d Angscht um dr Fräid(Freud) wägä, daß ä Mensch uf d Welt kumme isch.

52 Un Jesus nimmt zue a Wisheit, Altr un Gnade bi Gott un d Mensch.

1 Ihr Kinda, härä uf äire Eltere in däm Herrn; denn des isch recht.

2 "Ehre d Vada (Babbe) un d Muetter", des isch des erschte Gebot, des ä Vuheißig het:

3 "uf daß dir's wohl goht un dü lang läbsch uf d Erde" (5. Moses 5,16).

14 Als ses aba Jesus sieht, wird da bes un sait zue nene: Len doch de Kinda zue ma(mir) ku un wehre ne nit; denn dähne ghärt s Rich Gottes.

7 S dient zue äira Zucht(Erziehig), wenn ihr was dulde mehn. We mit sinene Kinda goht Gott mit äich um; denn wo isch ä Bue, den dr Vada (Babbe) nit zrechtwiest(zichtigt)?

8 Sin ihr aba ohni Zucht(Zichtig), de doch alli hän, so sin na(ihr) Üsgschtoßeni un nit Kinda.

11 Wenn drno ihr, de ihr doch bes sin, trozdem äire Kinda gueti Gabe ge kennt, weviel me wird aicha Vada (Babbe) im Himmel Guetes ge däne, de nen bitte!

1 Luege, weli Liebi het uns(us) dr Vada (Babbe) ge, daß ma(mir) Gottes Kinda heiße solle - un ma(mir) sins au! Drum kennt uns(us) d Welt nit; denn sie kennt den nit.

21 Ihr Vädare, vubittare äiri Kinda nit, dmit sie nit scheu wäre.

4 Un ihr Vädare, reizt äiri Kinda nit zum Zorn (Wuet), sundern erzehn sie in dr Zucht un Vumahnig vum Herrn.

20 Ihr Kinda, folge d Eltere in alle Dinge; denn des isch ä freud in däm Herrn.