Filhos de Deus

31 De aba sin gschriebe, dmit da glaubt, daß Jesus dr Chrischtus isch, dr Bue Gottes, un dmit da durch d Glaube des Läbä hän in sinem Name.

16 Denn eso het Gott d Welt gliebt (leb ka), daß sa(er) si einzige Bue git, dmit alli, de a nen glaube, nit vulore wäre, sundern des ewige Läbä hän.

26 Denn ihr sin alli durch d Glaube Gottes Kinda in Chrischtus Jesus.

27 Denn ihr alli, de ihr uf Chrischtus dauft sin, hän Chrischtus azoge.

9 Selig sin di Friedfertige; denn sie wäre Gottes Kinda heiße.

14 Denn weli dr Geischt Gottes tribt, de sin Gottes Kinda.

15 Denn ihr hän nit ä knechtische Geischt gregt, daß sa äich abamols firchte men; sundern ihr hän ä kindliche Geischt gregt, durch den ma(mir) röfä: Abba, liebe Vada (Babbe)!

15 Er frogt sie: Was sage denn ihr, daß i(ich) bi?

16 Do git zantwort Simon Petrus un het gsait: Dü bisch Chrischtus, vum lebändige Gott d Bue!

17 Un Jesus git zantwort un het gsait zue nem: Selig bisch dü, Simon, Jonas Bue; denn Fleisch un Bloet hän dir des nit zeigt (offenbart), sundern mi Vada (Babbe) im Himmel.

16 Dr Geischt selbscht git Ziignis unsam Geischt, daß ma(mir) Gottes Kinda sin.

1 Luege, weli Liebi het uns(us) dr Vada (Babbe) ge, daß ma(mir) Gottes Kinda heiße solle - un ma(mir) sins au! Drum kennt uns(us) d Welt nit; denn sie kennt den nit.

7 So bisch dü etze nimi Knecht, sundern Kind; wenn aba Kind, dann(dnoh) au Erbe durch Gott.

12 We vieli nen aba ufnähme, däne git er Macht, Gottes Kinda z wäre, däne, de an si Name glaube,

13 de nit üs däm Bloet noh üs däm Wille vum Fleisch noh üs däm Wille vumä Ma, sundern vu Gott uf d Welt kumme sin.

10 Dodra wird offebar, welchi d Kinda Gottes un welchi de Kinda vum Deufels sin: Wer nit recht doet, der isch nit vu Gott, un wer nit si Brueda leb(lieb) het.

7 S dient zue äira Zucht(Erziehig), wenn ihr was dulde mehn. We mit sinene Kinda goht Gott mit äich um; denn wo isch ä Bue, den dr Vada (Babbe) nit zrechtwiest(zichtigt)?

8 Sin ihr aba ohni Zucht(Zichtig), de doch alli hän, so sin na(ihr) Üsgschtoßeni un nit Kinda.

8 des heißt: nit des sin Gottes Kinda, de nohch rem Fleisch Kinda sin; sundern nur de Kinda vu d Vuheißig wäre als sini Nochkumme akennt.

4 Als aba de Ziit erfillt war, schickt Gott si Bue, uf d Welt kumme vu einem Wieb un unda des Gsetz doe,

5 dmit da(er) de, de unda däm Gsetz ware, erlest, dmit ma(mir) de Kindschaft gregä.