Generosidade

42 Gib däm, der di bittet, un wend di nit ab vu däm, der ebis vu dir borge will.

7 Jeda, we er's sich im Herz vorgnumme het, nit mit Unwille odr üs Zwang; denn ä frehliche Geba het Gott leb(lieb).

30 Wer dich bittet, däm gib; un wer dir des was Dir isch nimmt, vu däm vulangs nit zruck.

2 Wenn dü drno Almose gibsch, sollsch düs nit vor dir herpäpere losse, wes de Heuchla den in d Synagoge (Gotteshus) (Gotteshiisa) un uf d Gasse, dmit sie vu d Lit globt wäre. Gwiß, i(ich) sag äich: Sie hän ihr Lohn scho ka.

3 Wenn dü aba Almose gibsch, so loß di linki Hand nit wisse, was di rechti macht,

4 dmit di Almose vuborge bliebt; un di Vada (Babbe), der s Vuborgene sieht, wird dir's zruck ge.

40 Un dr Kenig wird sage zue nene: Gwiß, i(ich) sag äich: Was ihr doe hän einem vu däne minene gringschte Breda, des hän ihr ma(mir) doe.

13 Wenn etze ihr, de ihr bes sin, äire Kinda gueti Gabe ge kennt, weviel me wird dr Vada (Babbe) im Himmel d heilige Geischt däne ge, de nen bitte!

38 Gen, so wird äich ge. Ä volles, drucktes, gritteltes un ibafließendes Maß wird ma in airen Schoß ge; denn ebe mit däm Maß, mit däm ihr meßt, wird ma äich wieda meße.

15 Wenn ä Brueda odr ä Schweschta Mangel het an Klamotte un am Ässä

16 un jemads unda äich sait zue nene: Gehn hi in Friede, wärmt äich un wäre satt!, ihr gän nene aba nit, was dr Leib (Ranze) nedig het - was kennt tene des helfe?

17 So isch au dr Glaube, wenn na(er) nit Werke het, dot in sich selba.

5 Wenn s aba jemads unda äich an Wisheit mangelt, so bitt er Gott, der jedem gern git un nemads schilt; so wird sie nem ge wäre.

38 Gen, so wird äich ge. Ä volles, drucktes, gritteltes un ibafließendes Maß wird ma in airen Schoß ge; denn ebe mit däm Maß, mit däm ihr meßt, wird ma äich wieda meße.

10 Der aba Some git däm Säma un Brot zum Ässä, der wird au äich Some ge un nen mehre un wachse losse de Fricht äira Grechtigkeit.

11 So den ihr rich si in alle Dinge, z ge in alla Ifalt, de durch uns(us) wirkt Danksagig an Gott.

12 Denn wenn dr gueti Wille do isch, so isch scha(er) willkumme nohch rem, was eina het, nit nohch rem, was sa(er) nit het.

6 I mein aba des: Wer do gizig(kärglich) sajt, dr wird au gizig(kärglich) ernte; un wer do sajt im Sege, der wird au ernte im Sege.

7 Jeda, we er's sich im Herz vorgnumme het, nit mit Unwille odr üs Zwang; denn ä frehliche Geba het Gott leb(lieb).

8 Gott aba ka mache, daß alli Gnade massig unda äich isch, dmit ihr in alle Dinge alliziit voll Zfriede sin un noh rich sin zue jedem guete Gschäfft;

9 we gschriebe schtoht (Psalm 112,9): "Er het üsgschtreut un d Arme ge; sini Grechtigkeit bliebt in Ewigkeit."

10 Der aba Some git däm Säma un Brot zum Ässä, der wird au äich Some ge un nen mehre un wachse losse de Fricht äira Grechtigkeit.

11 So den ihr rich si in alle Dinge, z ge in alla Ifalt, de durch uns(us) wirkt Danksagig an Gott.

12 Denn dr Denscht dr Sammlig hilft nit ällei däm Mangel vu d Heilige ab, sundern wirkt au ibaüs drin, daß vieli Gott danke.