6 Ebeso vumahn di junge Männa, daß sie bsonne sin
13 Len uns(us) ehrbar läbä we am Dag, nit in Frässä un Sufe, nit in Unzucht un Uswiichs, nit in Hader un Eifasucht;
1 Ihr Kinda, härä uf äire Eltere in däm Herrn; denn des isch recht.
2 "Ehre d Vada (Babbe) un d Muetter", des isch des erschte Gebot, des ä Vuheißig het:
1 Ihr Kinda, härä uf äire Eltere in däm Herrn; denn des isch recht.
2 "Ehre d Vada (Babbe) un d Muetter", des isch des erschte Gebot, des ä Vuheißig het:
3 "uf daß dir's wohl goht un dü lang läbsch uf d Erde" (5. Moses 5,16).
14 Ich ha äich Kinda gschribe; denn ihr kenne d Vada (Babbe). Ich ha äich Vädare gschribe; denn ihr kenne den, der vu Afang a do gsi isch. Ich ha äich junge Männa gschribe; denn ihr sin schtark, un s Wort Gottes bliebt in äich, un ihr hän d Bese ibawunde.
5 eso, ihr Jingere, ordnet äich d Älteschte unda.
6 So demetigt äich etze unda de gewaltige Hand Gottes, dmit da(er) äich hoch hebt zue sinere Ziit.
12 Nemad vuacht di wel da jung bisch; dü aba bisch d Gläubige ä Vorbild im Wort, im Umgang, in dr Lebi (Liebe), im Glaube, im Sufa bliebe.