Juízo

30 Jesus git zantwort un sait: De Schtimm isch nit wägä ma(mir) gschähe, sundern wägä äich.

31 Etze goht des Gricht iba d Welt; etze wird dr Firscht vu d Welt usgschtoße wäre.

32 Un i(ich), wenn i(ich) hoch gmacht bi vum Bode, so will i(ich) alli zue ma ze.

5 Drum richte nit vor dr Ziit, bis dr Herr kummt, der au ans Lecht bringe wird, was im Finschtere vuborge isch, un wird des Trachte vu d Herze bekannt mache. Dann(Dnoh) wird nem jede vu Gott si Lob zdeil wäre.

21 Denn we d Vada (Babbe) di Dote uferweckt un sie lebändig macht, so macht au d Bue lebändig, weli er will.

22 Denn d Vada (Babbe) richtet nemads, sundern het alles Gricht däm Bue ibage,

23 dmit sie alli d Bue ehre (priise), we sie d Vada (Babbe) ehre. Wer d Bue nit ehrt, der ehrt d Vada (Babbe) nit, der nen gschickt het.

24 Gwiß, gwiß, i(ich) sag äich: Wer mi Wort härt un glaubt däm, der mi gschickt het, der het des ewige Läbä un kummt nit ins Gricht, sundern na(er) isch vum Dod zum Läbä durigange.

25 Gwiß, gwiß, i(ich) sag äich: S kummt de Schtund un isch scho etzed do, daß di Dote härä wäre d Schtimm vum Bue Gottes, un de sie härä wäre, de wäre läbä.

26 Denn we d Vada (Babbe) des Läbä het in sich selba, so het da(er) au däm Bue ge, des Läbä z ha in sich selba;

27 un na(er) het nem Vollmacht ge, des Gricht z mache (hebe, halte), wel la(er) d Menschebue isch.

28 Wundere äich dodriba nit. Denn s kummt de Schtund, in der alli, de in d Gräber sin, sini Schtimm härä wäre,

29 un wäre voekumme, de wo Guetes doe hän, zue d Uferschtehig zum Läbä, de wo aba Beses doe hän, zue d Uferschtehig zum Gricht.

30 Ich ka nigs vu ma(mir) üs doe. We i(ich) her, so richte i(ich), un mi Gricht isch Grecht; denn i(ich) suech nit mi Wille, sundern d Wille vu däm, der mi gschickt het.

31 Wenn i(ich) vu ma(mir) selbscht ziige bi, so isch mi Ziignis nit wohr.

1 D Schwache im Glaube näme äich a schtriete nit iba Meinige.

2 Dr eine glaubt, er dirft alles ässä; wer aba schwach isch, der ißt kei Fleisch.

3 Wer ißt, der vuacht den nit, der nit ißt; un wer nit ißt, der richt den nit, der ißt; denn Gott het nen agnumme.

4 Wer bisch dü, daß dü ä fremde Knecht richtesch? Er schtoht odr flegt sinem Herrn. Er wird aba schtoh bliebe; denn dr Herr ka nen aufrecht hebä.

1 Dnohch ha i(ich) ebis ghärt we ä großi Schtimm vu einarä große Schar im Himmel, de sait: Halleluja! S Heil un d Herrlichkeit un d Kraft kähre unsarem Gott!

2 Denn wohr un Grecht sin sini Gricht, daß sa(er) de großi Hure vuurdeilt het, de d Erde mit ihra Hurarai vudorbe het, un het des Bloet vu sinene Knecht grächt, des ihri Händ(Pfode) vuschittet hän.

3 Un sie sage zum zweitenmol: Halleluja! Un ihr Rauch schtiegt uf in Ewigkeit.

7 Aba i(ich) sag äich d Wohret: S isch guet fir äich, daß i(ich) wäggang. Denn wenn i(ich) nit wäggang, kummt d Treschta nit zue äich. Wenn i(ich) aba gang, will i(ich) nen zue äich schicke.

8 Un wenn na(er) kummt, wird da d Welt d Auge ufdoe iba d Sinde un iba d Grechtigkeit un iba s Gricht;

9 iba d Sinde: wel sie nit a mi glaube; iba

38 Er aba sait: Herr, i(ich) glaub, un bätet nen a.

39 Un Jesus sait: Ich bi zum Gricht in d Welt kumme, dmit, de nit sähn, sehend wäre, un de sähn, blind wäre.

12 So wird etze jeda vu uns(us) fir sich selbscht Gott Antwort ge.

13 Drum len uns(us) nimi eina d andere richte; sundern richte vielme äire Sinn (Gmeht) druf, daß nemads sinem Brueda ä Aschtoß odr Ärgernis git.

14 Ich weiß un bi gwiß in däm Herrn Jesus, daß nigs dreckig isch an sich selbscht; nur fir den, der s fir dreckig hebet (haltet), isch s dreckig.

17 Denn de Ziit isch do, daß des Gricht afangt am Hus Gottes. Wenn aba zerscht a uns(us), was wird s fir ä End nähmä mit däne, de däm Evangelium Gottes nit glaube?

2 Denn nohch welem Recht ihr richte den, wäre ihr grichtet un mit welem Maß ihr mäßt, wird äich zuegmässä wäre.

3 Was siehsch dü aba d Schplitta in dinem Brueda sinem Aug un nimmsch nit wohr d Balkä in dinem Aug?

4 Odr we kasch dü sage zue dinem Brueda: Halt, i(ich) will dir d Schplitta üs dinem Aug ze?, un lueg (gib obacht), ä Balkä isch in dinem Aug.