O Juízo Final
37 Denn "nur noh ä kleini Wieli, so wird kumme, der do kumme soll, un wird nit lang üsbleibe.
38 Mi Grechte aba wird üs Glaube läbä. Wenn na(er) aba zruckwiecht, het mi Seele kei Gfalle a nem(ihm)" (Habakuk 2,3.4).
39 Mir aba sin nit vu däne, de zruckwieche un vudammt wäre, sundern vu däne, de glaube un d Seele rette.
31 Wenn aba dr Menschebue kumme wird in sinere Herrlichkeit, un alli Engel mit nem, dann(dnoh) wird da(er) hocke uf fem Thron sinere Herrlichkeit,
32 un alli Velka wäre vor nem vusammelt wäre. Un er wird sie vuänanda trenne, we ä Hirt d Schof vu d Böcke schiedet,
33 un wird d Schof zue sinere Rechte schtelle un d Böck zue d Linke.
7 Aba i(ich) sag äich d Wohret: S isch guet fir äich, daß i(ich) wäggang. Denn wenn i(ich) nit wäggang, kummt d Treschta nit zue äich. Wenn i(ich) aba gang, will i(ich) nen zue äich schicke.
8 Un wenn na(er) kummt, wird da d Welt d Auge ufdoe iba d Sinde un iba d Grechtigkeit un iba s Gricht;
9 iba d Sinde: wel sie nit a mi glaube; iba
10 d Grechtigkeit: wel i(ich) zum Vada (Babbe) gang un ihr mi etze nit sähn
11 iba des Gricht: wel d Firscht dr Welt grichtet isch.
11 Un i(ich) sieh ä große, wieße Thron un der, der druf hockt; vor siner Gsicht(Visasch) haue ab d Erde un d Himmel, un s wird kei Platz fir sie gfunde.
12 Un i(ich) sieh di Dote, groß un klei, schtoh vor rem Thron, un Becha wäre ufdoe. Un ä andres Boech wird ufdoe, welches isch des Boech vum Läbä. Un di Dote wäre grichtet nohch däm, was in d Becha gschriebe schtoht, nohch ihre Werke.
13 Un des Meer git di Dote üsä, de drin ware, un dr Dod un si Rich gän di Dote üsä, de drin ware; un sie wäre grichtet, jeda nohch sinene Werke.
14 Un dr Dod un si Rich wäre gworfe in d Fiirpfuhl. Des isch dr zweite Dod: dr Fiirpfuhl.
15 Un wenn jemads nit gfunde wird gschriebe in däm Boech vum Läbä, der wird gworfe in d Fiirpfuhl.
16 Denn eso het Gott d Welt gliebt (leb ka), daß sa(er) si einzige Bue git, dmit alli, de a nen glaube, nit vulore wäre, sundern des ewige Läbä hän.
17 Denn Gott het si Bue nit in d Welt gschickt, daß sa(er) d Welt richtet, sundern daß d Welt durch nen grettet wird.
18 Wer a nen glaubt, der wird nit grichtet; wer aba nit glaubt, der isch scho grichtet, denn na(er) glaubt nit a d Name vum eingeborene Bue Gottes.
19 Des isch aba des Gricht, daß des Lecht in d Welt kumme isch, un d Mensche liebte s Dunkle me als des Lecht, denn ihri Werke ware bes.
12 Lueg, i(ich) kumm bald un mi Lohn mit ma(mir), jedem z ge, we sini Werke sin.
13 Ich bi des A un des O, dr Erschte un dr Letschte, dr Afang un des End.
36 Ich sag äich aba, daß d Mensche Antwort ge mehn am Dag vum Gricht iba jedes nigsnutzige Wort, des sie gsait hän.
37 Üs dinem Wort wirsch dü grecht bfunde wäre, un üs dinem Wort wirsch dü vudammt wäre.
16 Denn eso het Gott d Welt gliebt (leb ka), daß sa(er) si einzige Bue git, dmit alli, de a nen glaube, nit vulore wäre, sundern des ewige Läbä hän.
12 Lueg, i(ich) kumm bald un mi Lohn mit ma(mir), jedem z ge, we sini Werke sin.
31 Denn na(er) het ä Dag feschtgsetzt, an däm ma(er) d Erdkreis richte will mit Grechtigkeit durch ei Ma, den na dzue bschtimmt het, un het jedem d Glaube abote, indäm er nen vu d Dote uferweckt het.
16 a däm Dag, a däm Gott des Vuborgene dr Mensche durch Chrischtus Jesus richte wird, wes mi Evangelium beziigt.
27 Un we d Mensche bschtimmt isch, eimol z schterbe, dnohch aba des Gricht:
28 so isch au Chrischtus eimol gopfat worde, de Sinde viela wegznähme; zum zweite Mol wird da(er) nit dr Sinde wägä erschiene, sundern däne, de uf nen warte, zum Heil.
16 Un ma(mir) hän kenne glernt un hän glaubt de Liebi, de Gott zue uns(us) het. Gott isch d Liebi; un wer in dr Liebi bliebt, der bliebt in Gott un Gott in nem.
17 Wäge däm isch d Liebi bi uns(us) ganz un gar, daß ma(mir) Gwißheit hän am Dag vum Gricht; denn we na(er) isch, so sin au ma(mir) in däre Welt. Angscht isch nit in dr Liebi,
18 sundern de ganze Liebi tribt d Angscht üs; denn d Angscht rechnet mit Schtrof. Wer sich aba firchtet, der isch nit ganz in dr Liebi.
31 Wenn aba dr Menschebue kumme wird in sinere Herrlichkeit, un alli Engel mit nem, dann(dnoh) wird da(er) hocke uf fem Thron sinere Herrlichkeit,
32 un alli Velka wäre vor nem vusammelt wäre. Un er wird sie vuänanda trenne, we ä Hirt d Schof vu d Böcke schiedet,
33 un wird d Schof zue sinere Rechte schtelle un d Böck zue d Linke.
34 Do wird dann(dnoh) dr Kenig sage zue däne zue sinere Rechte: Kummt her, ihr Gsegneti vu minem Vada (Babbe), erbt des Rich, des äich gmacht isch vum Afang vu d Welt!
35 Denn i(ich) bi hungrig gsi, un ihr hän ma(mir) z ässä ge. Ich bi durschtig gsi, un ihr hän ma(mir) z trinke ge. Ich bi ä Fremde gsi, un ihr hän mi ufgnumme.
36 Ich bi nackt gsi, un ihr hän mi azogä. Ich bi krank gsi, un ihr hän mi bsuecht. Ich bi im Gfängnis (Loch) gsi, un ihr sin zue ma(mir) kumme.
37 Dann(Dnoh) wäre nem di Grechte sage: Herr, wenn hän ma(mir) dich hungrig gsähne un hän dir z ässä ge? odr durschtig un hän dir z trinke ge?
38 Wenn hän ma(mir) dich als Fremde gsähne un hän di ufgnumme? odr nackt un hän di azogä?
39 Wenn hän ma(mir) di krank odr im Gfängnis (Loch) gsähne un sin zue da kumme?
40 Un dr Kenig wird sage zue nene: Gwiß, i(ich) sag äich: Was ihr doe hän einem vu däne minene gringschte Breda, des hän ihr ma(mir) doe.
41 Dann(Dnoh) wird da(er) au zue däne zue d Linke sage: Gehn wäg vu ma(mir), ihr Vufluechti, ins ewige Fiir, des gmacht isch däm Deufel un sinene Engel!
42 Denn i(ich) bi hungrig gsi, un ihr hän ma(mir) nit z ässä ge. Ich bi durschtig gsi, un ihr hän ma(mir) nit z trinke ge.
43 Ich bi ä Fremde gsi, un ihr hän mi nit ufgnumme. Ich bi nackt gsi, un ihr hän mi nit azogä. Ich bi krank un im Gfängnis (Loch) gsi, un ihr hän mi nit bsuecht.
44 Dann(Dnoh) wäre sie nem au sage: Herr, wenn hän ma(mir) dich hungrig odr durschtig gsähne odr als Fremde odr nackt odr krank odr im Gfängnis (Loch) un hän dir nit dient?
45 Dann(Dnoh) wird da(er) ne sage: Gwiß, i(ich) sag äich: Was ihr nit doe hän einem vu däne Kleinschte, des hän ihr ma(mir) au nit doe.
46 Un sie wäre higo: zue d ewige Schtrof, aba di Grechte ins ewige Läbä.
6 So len uns(us) etze nit schlofe we di andere, sundern len uns(us) wache un nichtern si.
7 Denn de schlofe, de schlofe vu d Nacht, un de bsofe sin, de sin vu d Nacht bsofe.
8 Mir aba, de ma(mir) Kinda vum Dag sin, wen nichtern si, azogä mit däm Panza vum Glaube un dr Lebi (Liebe) un mit däm Helm dr Hoffnig uf des Heil.
9 Denn Gott het uns(us) nit bschtimmt zum Zorn (Wuet), sundern dzue, des Heil z gregä durch unsa Herrn Jesus Chrischtus,
10 Denn ma(mir) mese alli bekannt wäre vor rem Richtaschtuehl Chrischti, dmit jeda si Lohn gregt fir des, was sa(er) doe het bi Läbziite, s isch guet odr bese.