19 Muntere änanda uf mit Psalme un Lobgsinge un geischtliche Leda, singe un spiele däm Herrn in äirem Herze
20 un sage Dank unsam Gott, däm Vada (Babbe), alliziit fir alles, im Name unsares Herrn Jesus Chrischtus.
11 Denn s schtoht gschriebe (Jesaja 45,23): «So wohr i(ich) läb, sait dr Herr, mir solle sich alli Knie beuge, un alli Zunge solle Gott bekannt wäre."
25 Um midde in d Nacht aba bäte Paulus un Silas un lobe Gott. Un di Gfangene hän sie ghärt.
9 Ihr aba sin des userwählte Gschlecht, keniglichi Pfarra, s heilige Volk, des Volk des Gott ghärt, daß ihr vukündige sollt de Wohltaten vu nem, der äich bruefe het vu dr Nacht zue sinem wundabare Lecht;
5 Un ä Schtimm goht üs vum Thron: Lobt unseren Gott, alli sini Knecht un de nen firchte, klei un groß!
18 Un i(ich) sag dir au: Dü bisch Petrus, un uf dän (dinem) Felse will i(ich) mi Gmeinde bäue, un d Pforte vu d Hell solle sie nit ibawältige.
13 Un jedes Gschepf, des im Himmel isch un uf Erde un unda dr Erde un uf fem Meer un alles, was drin isch, ha i(ich) ghärt sage: Dem, der uf fem Thron hockt, un däm Lamm isch Lob un Ehri un Pries un Gwalt vu Ewigkeit zue Ewigkeit!
15 So len uns(us) etze durch nen Gott alliziit des Lobopfa bringe, des isch de Frucht dr Lippe, de si Name bekannt mache.
7 Un na(er) sait mit großa Schtimm: Firchte Gott un gen nem d Ehri; denn de Schtund vu sinem Gricht isch kumme! Un bäte den a, der Himmel un Erde un Meer un d Wassaquelle gmacht het!
12 Kämpf d guete Kampf vum Glaube; fang des ewige Läbä, wozue dü bruefe bisch un bekennt hesch des guete Bekenntnis vor viel Ziige.
23 Aba s kummt de Ziit un isch scho etzed, in der di wahre (rechte) Abäta d Vada (Babbe) abäte (ahimmle) wäre im Geischt un in dr Wohret; denn au d Vada (Babbe) will solchi Abäta ha.
3 Lied mit als ä guete Schtrita(Kämpfa) Chrischti Jesus.
3 Ihr Liebi, nohchdem i(ich) gwißlig vorka ha, äich z schriebe vu unsa alla Heil, halt ich's fir nedig, äich in minem Brief z vumahne, daß ihr fir d Glaube kämpft, der ein fir allimol d Heilige ibaliefert isch.
8 Wieda, lebi Breda: Was wohr isch, was ehrbar, was Grecht, was sufa, was liebenswert, was ä guete Ruef het, ischs ä Tugend, ischs ä Lob - sin druf üs!
9 Ihr aba sin des userwählte Gschlecht, keniglichi Pfarra, s heilige Volk, des Volk des Gott ghärt, daß ihr vukündige sollt de Wohltaten vu nem, der äich bruefe het vu dr Nacht zue sinem wundabare Lecht;
10 de ihr dertmols "nit ä Volk" ware, etze aba "Gottes Volk" sin, un dertmols nit in d Gnade ware, etze aba in d Gnade sin (Hosea 2,25).
10 Üs nem Mul (Gosch) kummt Lobe un Flueche. Des soll nit so si, lebi Breda.
46 Un sie ware jede Dag imetig binanda im Tempel un breche des Brot do un dert in d Hisa, halte de Mahlziite mit Fräid(Freud) un ufrichtige Herze
47 un lobe Gott un finde Wohlwolle bim ganze Volk. Dr Herr aba macht jede Dag zue d Gmeinde dzue, de grettet wäre.
25 Um midde in d Nacht aba bäte Paulus un Silas un lobe Gott. Un di Gfangene hän sie ghärt.
16 daß sa(er) äich Kraft git nohch rem Richtum vu sinere Herrlichkeit, stark zue wäre durch si Geischt an däm innere Mensch,
12 de sage mit großa Schtimm: Des Lamm, des gschlachtet isch, ischs wert, z neh Kraft un Richtum un Wisheit un Schtärk un Ehri un Pries un Lob.
24 Gott isch Geischt, un de nen abäte (ahimmle), de mehn nen im Geischt un in dr Wohret abäte (ahimmle).
5 het da(er) uns(us) dzue vorherbschtimmt, sini Kinda z si durch Jesus Chrischtus nohch rem Wohlgfalle vu sinem Wille,
6 zum Lob vu sinere herrliche Gnade, mit der ra(er) uns(us) Gnade ge het in däm Gliebte.
4 Wer in d Kreg zeht, vuwickelt sich nit in Gschäft vum normale Läbä, dmit da(er) däm gfallt, der nen agworbe het.
16 Len des Wort Chrischti viel unda äich huse: lehre un ermahne äich änanda in alli Wisheit; mit Psalme, Lobsinge un geischtliche Leda singe Gott dankbar in äire Herze.
14 Gott aba ischs dankt, der uns(us) alliziit Sieg git in Chrischtus un zeigt (offenbart) d Wohlgeruch vu sinere Schleuie durch uns(us) alle Derfa (Käffa)!
18 sin dankbar in alle Dinge; denn des isch dr Wille Gottes in Chrischtus Jesus a äich.
5 Un ä Schtimm goht üs vum Thron: Lobt unseren Gott, alli sini Knecht un de nen firchte, klei un groß!
15 So len uns(us) etze durch nen Gott alliziit des Lobopfa bringe, des isch de Frucht dr Lippe, de si Name bekannt mache.
14 Ich ha äich Kinda gschribe; denn ihr kenne d Vada (Babbe). Ich ha äich Vädare gschribe; denn ihr kenne den, der vu Afang a do gsi isch. Ich ha äich junge Männa gschribe; denn ihr sin schtark, un s Wort Gottes bliebt in äich, un ihr hän d Bese ibawunde.
16 Len des Wort Chrischti viel unda äich huse: lehre un ermahne äich änanda in alli Wisheit; mit Psalme, Lobsinge un geischtliche Leda singe Gott dankbar in äire Herze.