Luz do Mundo
14 Ihr sin des Lecht dr Welt. S ka ä Schtadt, de uf nem Berg liet, nit vuborge si.
15 Ma zindet au nit ä Lecht a un doets unda ä Scheffel, sundern uf ä Laichta; so laichtets allene, de im Hus sin.
16 So len aicha Lecht laichte vor d Lit, dmit sie äiri guete Werke sähn un äire Vada (Babbe) im Himmel priese(lobe).
16 vum Volk, des im Dunkle hockt, het ä großes Lecht gsähne; un däne, de hocke am Platz un im Schatte vum Dod, isch ä Lecht ufgange".
14 Zehn nit am fremde Joch mit d Ungläubige. Denn was het de Grechtigkeit z schaffe mit dr Ungrechtigkeit? Was het des Lecht fir Gmeinschaft mit dem Dunkle(d Nacht)?
9 Ihr aba sin des userwählte Gschlecht, keniglichi Pfarra, s heilige Volk, des Volk des Gott ghärt, daß ihr vukündige sollt de Wohltaten vu nem, der äich bruefe het vu dr Nacht zue sinem wundabare Lecht;
23 Un de Schtadt bruuch kei Sunne noh d Mondes, daß sie ihr schiene; denn d Herrlichkeit Gottes laichtet fir sie, un ihr Lecht isch des Lamm.
46 Ich bi in d Welt kumme als ä Lecht, dmit, wer aa mich glaubt, nit im Dunkle blieb.
47 Denn so het uns(us) dr Herr bpfohle (Jesaja 49,6): "Ich ha di zum Lecht vu d Heide gmacht, dmit dü des Heil bisch bis an de Ende dr Erde."
19 Des isch aba des Gricht, daß des Lecht in d Welt kumme isch, un d Mensche liebte s Dunkle me als des Lecht, denn ihri Werke ware bes.
20 Wer Beses doet, der haßt s Lecht un kummt nit zum Lecht, dmit sini Werke nit ufdeckt wäre.
21 Wer aba d Wohret doet, der kummt zum Lecht, dmit bekannt wird, daß sini Werke in Gott gmacht sin.
4 In däm war des Läbä, un des Läbä war des Lecht dr Mensche.
5 Un des Lecht schient ins Dunkle, uns(us) Dunkle het's nit packt (blickt).
5 Un des isch de Botschaft, de ma(mir) vu ihm ghärt hän un äich vukindige: Gott isch Lecht, un in ihm isch kei Finschtanis.
5 Solang i(ich) in d Welt bi, bi i(ich) des Lecht dr Welt.
3 Drum, was ihr im Dunkle sage den, des wird ma im Lecht häre; un was ihr ins Ohr flischteret in dr Kamma, des wird ma uf d Dächa predige.
9 Ihr aba sin des userwählte Gschlecht, keniglichi Pfarra, s heilige Volk, des Volk des Gott ghärt, daß ihr vukündige sollt de Wohltaten vu nem, der äich bruefe het vu dr Nacht zue sinem wundabare Lecht;
7 Wenn ma(mir) aba im Lecht wandle, we na(er) im Lecht isch, so hän ma(mir) Gmeinschaft undaänander, un s Bloet vu Jesus, sinem Bue, macht uns(us) sufa vu allar Sind.
5 Un des Lecht schient ins Dunkle, uns(us) Dunkle het's nit packt (blickt).
17 Alli gueti Gabe un alli vollkummene Gabe kumme vu obe rab, vu däm Vada (Babbe) vum Lecht, bi däm keini Vuänderig isch noh Wechsel vum Lecht ins Dunkle.
12 Do schwätzt Jesus abamols zue nene un sait: Ich bi des (d) Lecht dr Welt. Wer ma(mir) nachfolgt, der wird nit wandle im Dunkle, sundern wird des Lecht vum Läbä ha.
15 Ma zindet au nit ä Lecht a un doets unda ä Scheffel, sundern uf ä Laichta; so laichtets allene, de im Hus sin.
16 So len aicha Lecht laichte vor d Lit, dmit sie äiri guete Werke sähn un äire Vada (Babbe) im Himmel priese(lobe).
7 Wenn ma(mir) aba im Lecht wandle, we na(er) im Lecht isch, so hän ma(mir) Gmeinschaft undaänander, un s Bloet vu Jesus, sinem Bue, macht uns(us) sufa vu allar Sind.
5 Un s wird kei Nacht me si, un sie bruche kei Lecht au nit Lecht vu d Sunne; denn Gott dr Herr wird sie alaichte, un sie wäre regiere vu Ewigkeit zue Ewigkeit.
4 d Ungläubige, däne dr Gott vu d Welt d Sinn (s Gmeht) vublendet het, daß sie nit sähn des helle Lecht vum Evangelium vu d Herrlichkeit Chrischti, wela isch des Ebebild Gottes.
5 Denn ma(mir) predige nit uns(us) selbscht, sundern Jesus Chrischtus, daß sa(er) dr Herr isch, ma(mir) sin aba äiri Knecht um Jesus wille.
6 Denn Gott, der sait: Lecht soll üs dr Nacht vorlaichte, der het ä helle Schien in unsri Herze ge, daß durch uns(us) entstünd de Erlaichtig zum Wisse vu d Herrlichkeit Gottes in däm Gsicht(Visasch) Jesus Chrischti.
34 Di Aug isch des Lecht vum Leib (Ranze). Wenn etze di Aug luta isch, so isch di ganze Leib (Ranze) lecht; wenn s aba bes isch, so isch au di Leib (Ranze) finschta.
5 Denn ihr alli sin Kinda vum Lecht un Kinda vum Dag. Mir sin nit vu dr Nacht noh vum Dunkle.
14 Ihr sin des Lecht dr Welt. S ka ä Schtadt, de uf nem Berg liet, nit vuborge si.
22 Aba Gottes Hilf ha i(ich) ka bis zum hiitige Dag un schtand etze do un bi si Ziige bi groß un klei un sag nigs, als was de Prophete un Moses vorusgsait hän:
23 daß d Chrischtus liede soll un als erschta ufschtoht vu d Dote un vukindige des Lecht sinem Volk un d Heide.
17 Alli gueti Gabe un alli vollkummene Gabe kumme vu obe rab, vu däm Vada (Babbe) vum Lecht, bi däm keini Vuänderig isch noh Wechsel vum Lecht ins Dunkle.
12 Do schwätzt Jesus abamols zue nene un sait: Ich bi des (d) Lecht dr Welt. Wer ma(mir) nachfolgt, der wird nit wandle im Dunkle, sundern wird des Lecht vum Läbä ha.
6 Denn Gott, der sait: Lecht soll üs dr Nacht vorlaichte, der het ä helle Schien in unsri Herze ge, daß durch uns(us) entstünd de Erlaichtig zum Wisse vu d Herrlichkeit Gottes in däm Gsicht(Visasch) Jesus Chrischti.
47 Denn so het uns(us) dr Herr bpfohle (Jesaja 49,6): "Ich ha di zum Lecht vu d Heide gmacht, dmit dü des Heil bisch bis an de Ende dr Erde."
5 Un des Lecht schient ins Dunkle, uns(us) Dunkle het's nit packt (blickt).
18 Un na(er) gib äich erlaichteti Auge vum Herz, dmit ihr wiße den, zue wela Hoffnig ihr vu nem bruefe sin, we rich de Herrlichkeit vu sinem Erbe fir di Heilige isch
16 Nemad aba zindet ä Lecht a un deckts mit nem Gfäß zue odr hockts unda ä Bank; sundern er hockts uf ä Laichta, dmit, wer inegoht, des Lecht sieht.
5 Un des isch de Botschaft, de ma(mir) vu ihm ghärt hän un äich vukindige: Gott isch Lecht, un in ihm isch kei Finschtanis.
6 Wenn ma(mir) sage, daß ma(mir) Gmeinschaft mit ihm hän, un wandle in dr Finschtanis, so lege ma(mir) un den nit de Wohret.
7 Wenn ma(mir) aba im Lecht wandle, we na(er) im Lecht isch, so hän ma(mir) Gmeinschaft undaänander, un s Bloet vu Jesus, sinem Bue, macht uns(us) sufa vu allar Sind.