Maria
34 Un Simeon segnet sie un sait zue Maria, vu sinere Muetter: Lueg, der isch bschtimmt zum Fall un zum Ufschtoh fir vieli in Israel un zue nem Zeiche, däm dägege gschwätzt wird
35 - un au durch di Seele wird ä Schwert goh -, dmit viele Herzes denke gwahr wird.
19 Maria aba merkt sich alli de Wort un bwegt sie in ihrem Herz.
26 Un im sechste Monet wird dr Engel Gabriel vu Gott gschickt in ä Schtadt in Galiläa, de heißt Nazareth,
27 zue einarä Jungfrau, de vulobt war nem Ma mit Name Josef vum Hus David; un de Jungfrau hieß Maria.
28 Un dr Engel kummt zue nere inä un sait: Friede mit dir, dü Begnadeti! Dr Herr isch mit dir!
55 Isch er nit dr Bue vum Zimmama? Heißt nit si Muetter Maria? Un sini Breda Jakobus un Josef un Simon un Judas?
56 Un sini Schweschtare, sin sie nit alli bi uns(us)? Woher kummt nem denn des alles?
3 Un als d Wi üsgange isch, sait d Muetter vu Jesus zue nem: Sie hän kei Wi me.
4 Jesus sait zue narä: Was goht's di a, Wieb, was i(ich) doe? Mini Schtund isch noh nit kumme.
5 Si Muetter sait zue d Diena: Was er äich sait, des den.
48 Un als sie nen sähn, vuschrecke sie sich. Un sini Muetter sait zue nem: Mensch Bue, wurum hesch dü uns(us) des a doe? Lueg, di Vada (Babbe) un i(ich) hän di arg gsuecht.
49 Un na(er) sait zue nene: Wurum hän ihr mich gsuecht? Wißt ihr nit, daß i(ich) si mueß in däm, was vu minem Vada (Babbe) isch?
50 Un sie vuschten des Wort nit, des er zue nene gsait het.
51 Un na(er) goht mit ne nab un kummt nohch Nazareth un war ne folgsam. Un sini Muetter merkt sich alli de Sach in ihrem Herz.
31 Un s isch si Muetter un sini Brüeder ku un schten druße, un hän eber zue nem ine gschickt un hän nen refä lo.
32 Un Lit hocke umen rum . Un si sage zue nem: Lueg, di Muetter un dini Brüeder un dini Schweschtere druße froge nohch dir.
33 Un na sait tene: Wer isch mi Muetter un mini Brüeder?
34 Un na luegt um sich rum uf de, de um nen im Kreis gsäße sin, un sait: Luege, des isch mi Muetter un des sin mini Brüeder!
35 Wer aba Gottes Willä doet, isch mi Brüeder un mi Schweschter un mi Muetter.
46 Un Maria sait:
47 un mi Geischt freut sich Gottes, vu minem Heiland;
48 denn er het d Niedrigkeit vu sinere Magd agsähne. Lueg, vu etze a wäre mi selig preise alli Kindeskinda.
49 Denn er het großi Sach a ma(mir) doe, der do mächtig isch un däm si Name heilig isch.
50 Un sini Barmherzigkeit währt vu Gschlecht zue Gschlecht bi däne, de nen firchte.
51 Er ebt Gwalt mit sinem Arm un vudeilt, de schtolz sin in ihrem Herz Sinn.
52 Er wirft de Gewaltige vum Thron un hebt hoch de Niedrige.
53 Die Hungrige fillt er mit Gabe un losst di Riche leer üsgoh.
54 Er denkt an d Barmherzigkeit un hilft sinem Diena Israel uf,
55 we er gsait het zue unsari Vädere, Abraham un sinene Kinda in Ewigkeit.
18 We Jesus Chrischtus uf d Welt kummt isch so ischs bassiert: Als Maria, sini Muetter, de mit däm Josef vuträut (vulobt) war, s war so, zvor na(er) sie heimgholt het, isch sie schwanga gsi vum heilige Geischt.
30 Un dr Engel sait zue ihr: Fircht di nit, Maria, dü hesch Gnade bi Gott gfunde.
31 Lueg, dü wirsch schwanger wäre un ä Bue uf d Welt bringe, un dü sollsch nem d Name Jesus ge.
32 Der wird groß si un Bue vum Hechschte gnennt wäre; un Gott dr Herr wird nem d Thron vu sinem Vada (Babbe) David ge,
33 un er wird Kenig si iba des Hus Jakob in Ewigkeit, un si Rich wird kei End ha.
4 Do macht sich au Josef uf üs Galiläa, üs dr Schtadt Nazareth, in des jüdische Land zue d Schtadt David, de do heißt Bethlehem, wel er üs däm Hus un Gschlecht David war,
5 dmit er sich schätze losst mit Maria, sinem vutraute Wib; de war schwanger.
6 Un als sie dert ware, kummt de Ziit, daß sie ihr Kind uf d Welt bringe soll.
7 Un sie gregt ihren erschte Bue un wickelt nen in Windle un legt nen in ä Krippe; denn sie hän sunscht kei Platz in dr Herberge.
14 De alli ware imma binanda einmetig im Gebet samt d Wieba un Maria, dr Muetter Jesus, un sinene Breda.
25 S sin aba bi däm Kriiz vu Jesus sini Muetter un vu sinere Muetter d Schweschta, Maria, s Wieb vum Klopas, un Maria vu Magdala gschtande.
26 Als etze Jesus sini Muetter sieht un bi ihr d Jinger, den na leb(lieb) het, sait da zue sinere Muetter: Wieb, lueg, des isch di Bue!
27 Dnohch sait da zum Jinger: Lueg, des isch di Muetter! Un vu der Schtund a nimmt sie d Jinger zue sich.