O Marido

18 Fliehe d Hurarai! Alli Sinde, de d Mensche den, bliebe üßahalb vum Leib (Ranze); wer aba Hurarai tribt, der sindigt am eigene Leib (Ranze).

28 So solle au de Männa ihri Wieba liebe we ihr eigene Leib (Ranze). Wer si Wieb liebt (leb het), der liebt (lebt) sich selbscht.

29 Denn nemads het je si eignes Fleisch ghaßt; sundern na(er) nährt un vusorgts, we au Chrischtus de Gmeinde.

14 Zehn nit am fremde Joch mit d Ungläubige. Denn was het de Grechtigkeit z schaffe mit dr Ungrechtigkeit? Was het des Lecht fir Gmeinschaft mit dem Dunkle(d Nacht)?

4 Di Lebi (Liebe) isch langmetig un fründlig, di Lebi (Liebe) eifart nit, di Lebi (Liebe) tribt nit Muetwille, sie blosst sich nit uf,

5 sie vuhaltet sich nit ungherig, sie suecht nit des Ihre, sie losst sich nit erbitte, sie rechnet des Bese nit zue,

6 sie frait sich nit iba di Ungrechtigkeit, sie frait sich aba an dr Wohret;

7 sie duldet alles, sie glaubt alles, sie hofft alles, sie duldet alles.

28 Ich aba sag äich: Wer ä Wieb asieht, un sie wott, der het scho mit ihr d Ehe broche in sinem Herz.

3 Den nigs üs Eigenutz odr wägä eitla Ehri, sundern in Demuet achte eina d andre hecha als sich selba,

4 un jeda sieht nit uf sini Sache, sundern au uf des, was däm andre dient.

14 Iba alles aba zehn a d Liebe (Lebi), de do isch des Band dr Vullkummeheit.

5 Vuwiegere äich nit eina däm andere, s isch denn ä Ziitlang, wenn beidis wen, dmit ihr zum Bäte Rueh hän; un dann(dnoh) kumme wieda zsämme, dmit äich dr Sadan nit vusuecht, wel ihr äich nit enthalte kennt.

4 Di Ehe soll in Ehre ghalte wäre bi allene un s Ehebett unbfleckt; denn de Unzichtige un de Ehebrecha wird Gott schtrofe(richte).

15 Luege zue, daß keina däm andere Beses mit Besem vugeltet, sundern jage alliziit däm Guete nohch undaänanda un gege jede.

7 eso, ihr Männa, wohnt vuninftig mit tene zsämme un gen däm wiebliche Gschlecht als däm schwächere Ehri. Denn au de Wieba sin Miterbe vu d Gnade vum Läbä, un aicha mitänanda (gmeinsames) Gebet soll nit vuhindat wäre.

28 So solle au de Männa ihri Wieba liebe we ihr eigene Leib (Ranze). Wer si Wieb liebt (leb het), der liebt (lebt) sich selbscht.

32 Ich aba sag äich: Wer sich vu sinem Wieb schiedet, s isch denn wägä Ehebruch, der macht, daß sie d Ehe bricht; un wer ä Gschiedeni hirotet, der bricht d Ehe.

6 So sin sie drno nimi zwei, sundern ei Fleisch. Was drno Gott zsämmegfegt het, des soll dr Mensch nit trenne!

10 D Vuhirotete aba bpfiehl nit i(ich), sundern dr Herr, daß des Wieb sich nit vu ihrem Ma trenne soll

11 - het sie sich aba gschiede, soll sie ohni Ehe bliebe odr sich mit ihrem Ma vusehne - un daß dr Ma si Wieb nit vuschtoße soll.

12 D andere aba sag i(ich), nit dr Herr: Wenn ä Brueda ä ungläubiges Wieb het un s gfallt ihr, bi nem z huse, so soll la(er) sich nit vu ihr trenne.

18 Ihr Wieba, ordne äich äire Männa unda, we sich's kert in däm Herrn.

19 Ihr Männa, liebe (hän leb) äiri Wieba un sin nit bitta gege sie.

25 Ihr Männa, liebe (hän leb) äiri Wieba, we au Chrischtus de Gmeinde gliebt (leb ka) het un het sich selbscht fir sie hige,

33 Drum au ihr: jeda het leb(lieb) si Wieb we sich selbscht; de Wieba aba ehre d Ma.

3 Dr Ma leischt dem Wieb, was sa(er) ihr schuldig isch, gnau so des Wieb däm Ma.

4 S Wieb vufigt nit iba ihr Leib (Ranze), sundern dr Ma. Ebeso vufigt dr Ma nit iba si Leib (Ranze), sundern des Wieb.

25 Drum den des Lege ab un schwätze d Wohret, jeda mit sinem Nechschte, wel ma(mir) undaänanda Glieda sin.

26 Zirne ihr, so sindige nit; len de Sunne nit iba äirem Zorn (Wuet) undagoh,

27 un gän nit Platz däm Deufel.

28 Wer gschtohle het, der stiehlt nimi, sundern schafft un schafft mit d eigene Händ(Pfode) des netige a(Guet), dmit da(er) däm Bedirftige was abge ka.

29 Len kei füles Gschwätz üs äirem Mul (Gosch) go, sundern schwätze, was guet isch, was ufbäut un was notwendig isch, dmits Sege bringt däne, des härä.

30 Un mache nit d heilige Geischt Gottes trurig, mit däm ihr vusieglet sin fir d Dag dr Erlesig.

31 Alles Bittere un Grimm un Zorn (Wuet) un Gschrei (Geblär) un Läschtereie sin wiet vu äich samt allem Bese.

32 Sin aba undaänanda fründlig un herze änanda un vugen eina däm andere, we au Gott äich vuge het in Chrischtus.

19 Ihr Männa, liebe (hän leb) äiri Wieba un sin nit bitta gege sie.