26 Was hülfs däm Mensch, wenn na(er) di ganz Welt gwönne un nähm doch Schadä an sinere Seele? Odr was ka dr Mensch ge, womit er sini Seele üslese?
18 uns(us), de ma(mir) nit sähn uf des Sichtbare, sundern uf des Unsichtbare. Denn was sichtbar isch, des isch ziitlich; was aba unsichtbar isch, des isch ewig.
9 Eso, d Wieba in schickliche Klamotte sich schmicke mit Aschtand un Zucht, nit mit Hoorflechte un Gold odr Perle odr wertvollem Gwand (Häß),
10 sundern, we sich's zemt fir Wieba, de ihr Fromm si bekunde wen, mit guete Werk.
6 Des Fromm si aba isch ä große Gwinn fir den, ders guet si losst.
7 Denn ma(mir) hän nigs in de Welt brocht; drum wäre ma(mir) au nigs nüsbringe.
8 Wenn ma(mir) aba Ässä un Kleida hän, so wen mas(mirs) guet si losse.
36 Denn was hilft s däm Mensch, wenn na die ganz Welt gwinne dät un nähm a sinere Seele Schade?
17 D Riche in d Welt bpfiehl, daß sie nit stolz sin, au nit hoffe uf d unsichere Richtum, sundern uf Gott, der uns(us) alle viel git, s z gneße;
9 Denn de rich wäre wen, de kumme in Vusuechig un vuschtricke sich schnell in vieli Dummi Sache un besi Luscht, weli de Mensche vusinke losse am End in Vudammnis.
5 So bringe etze de Glieda um, de uf Erde sin, Unzucht, Dreck, schändlichi Leideschaft, besi Luscht un Habsucht, des Götzedenscht isch.
15 Un na(er) sait zue nene: Luege zue un hete äich vor alla Habgier; denn nemads läbt dvu, daß er vieli Sache het.
21 Denn wo di Schatz isch, do isch au di Herz.
32 De Lit vu d Gläubige aba ware ei Herz un ei Seele; au nit eina het vu sinene Gabe gsait, daß ses si wär, sundern s war ne alles gmeinsam.
19 Ihr sollt äich nit Schätz sammle uf d Erde, wo sie d Motte un dr Roscht frässä un wo Diebe ibreche un schtähle.
20 Sammle äich aba Schätz im Himmel, wo sie nit Motte noh d Roscht frässä un wo de Diebe nit ibreche un schtähle.
5 Sin nit geldgierig, un lens äich guet si a däm, was do isch. Denn dr Herr het gsait (Josua 1,5): "I will di nit vulo un nit vugässä."
21 Jesus git zantwort nem: Willsch dü ganz guet si, so gang hi, vukauf, was dü hesch, un gib's d Arme, so wirsch dü ä Schatz im Himmel ha; un kumm un folg ma(mir) nohch!