37 Un als er scho nohch am Schtich vum Elberg war, fange de ganze Lit mit d Jinger a, mit Fräid(Freud) Gott z lobe mit luta Schtimm iba alli Tade, de sie gsähne hän,
38 un sage: Globt isch, der do kummt, dr Kenig, in däm Name vum Herrn! Friede isch im Himmel un Ehri in dr Hechi!
7 Un i(ich) flegt uf d Bode un ha ä Schtimm ghärt, de sait zue ma(mir): Saul, Saul, was vufolgsch dü mich?
9 Un als er des gsait het, wird da(er) ufghobe, un ä Wolke nimmt nen uf vor ihre Auge wäg.
28 Un Gott het in dr Gmeinde igsetzt erschtens Aposchtel, zweitens Prophete, drittens Lehra, dann(dnoh) Wundatäta, dann(dnoh) Gabe, gsund z mache, z helfe, z leite un manchi Zungerede.
13 Un i(ich) sieh üs däm Rache vum Drache un üs däm Rache vum Tier un üs däm Mul (Gosch) vum falsche Prophet dräi dräckigi Geischta kumme, glich we Frösch;
14 s sin Geischta vu Deufel, de doen Zeiche un gehn üs zue d Kenige vu d ganze Welt, sie z vusammle zum Kampf am große Dag Gottes, vum Allmächtige. -
8 däm eine wird durch d Geischt ge, iba Wisheit z schwätze; däm andere wird ge, iba s Wisse z schwätze, nohch demselbe Geischt;
9 nem andere Glaube, in demselbe Geischt; nem andere de Gabe, gsund z mache, in däm selbä Geischt;
10 nem andere de Kraft, Wunda z doe; nem andere prophetische schwätzä ; nem andere de Gabe, d Geischta z undascheide; nem andere manchi Zungerede; nem andere de Gabe, sie üszlege.
17 Elia war ä schwache Mensch we ma(mir); un na(er) bätet ä Gebet, daß ses nit rägne soll, un s rägnet nit uf Erde dräi Johr un sechs Monet.
18 Un na(er) bätet abamols, un dr Himmel git d Rägä, un d Erde bringt ihri Frucht.
58 Un na(er) doet dert nit vieli Zeiche wägä ihrem Unglaube.
11 Des isch des erschte Zeiche, des Jesus doe het, gschähe in Kana in Galiläa, un er het sini Herrlichkeit zeigt. Un sini Jinger glaube a nen.
12 Denn s sin jo de Zeiche vumä Aposchtel unda äich gschähe in alla Geduld, mit Zeiche un mit Wunda un mit Tade.
26 Jesus aba het sie a gluegt un het gsait zue nene: Bi d Mensche isch's unmeglich; aba bi Gott sin alli Sache meglich.
14 Als etze de Lit des Zeiche gsäh hän, des Jesus doe het, sage sie: Des isch gwiß dr Prophet, der in d Welt kumme soll.
16 Do nimmt er de fünf Brot un zwei Fisch un luegt ufä zum Himmel un dankt, bricht sie un git sie d Jinger, dmit sies däm Volk üsdeile.
17 Un sie ässä un wäre alli satt; un d Rescht wird ufgsammelt, was sie an Brocke ibrig glo hän, zwöelf Kerb voll.
22 Des isch aba alles bassiert, dmit itreffe doet, was dr Herr durch sini Prophete gsait het, der do sait (Jesaja 7,14): "
23 Gib obacht, ä Jungfrau wird schwanga si un ä Bue uf d Welt bringe, un sie wäre nem d Name Immanuel ge", des heißt ibasetzt: Gott isch mit uns(us).
31 Un als sie bätet hän, wackelt(erbebt) d Platz, wo sie vusammelt ware; un sie wäre alli vum heilige Geischt erfillt un schwätze des Wort Gottes mit Fraimuet.
37 Denn bi Gott isch kei Ding unmeglich.
15 Un s Gebet vum Glaube wird däm Kranke helfe, un dr Herr wird nen ufrichte; un wenn na(er) Sinde doe het, wird nem vuge wäre.
16 Sage eso änanda äiri Sinde un bäte firenanda, daß ihr gsund wäre. Des Grechte Gebet vumag viel, wenn s gwißlig isch.
49 Un als sie nen sähn uf fem See laufe, hän sie gmeint, s wär ä Gschpenscht, un brelle lut;
50 denn sie hän nen alleinig gsähne un sin vuschroke. Aba gli schwätzt da mit dene un sait zue nene: Sin gtroscht, i(ich) bin's; firchte äich nit!
50 Als aba Jesus des ghärt het, git er nem zantwort: Fircht di nit; glaub nur, so wird sie gsund!
21 Jesus aba git zantwort un het gsait zue nene: Gwiß, i(ich) sag äich: Wenn ihr Glaube hän un nit zwieflet, so den ihr nit ällei Tade we de mit däm Fiegebaum, sundern, wenn ihr zue däm Berg sage: Heb di un wirf di ins Meer!, so wird's bassiere.
38 Do fange ä baar vu d Schriftglehrti un Pharisäer a un sage zue nem: Meischta, ma(mir) wen gern ä Zeiche vu dir säh.
39 Un na(er) git zantwort un het zue nene gsait: Ä beses un abtrinniges Gschlecht fordert ä Zeiche, aba s wird nem kei Zeiche ge wäre, s isch denn des Zeiche vum Prophet Jona.
40 Denn we Jona dräi Däg un dräi Nächte im Ranze vum Fisches war, so wird dr Menschebue dräi Däg un dräi Nächte im Schoß dr Erde si.
39 Jesus aba sait: Ihr sollt's sem nit vubiete. Denn nemands, der ä Wunda doet in minem Namen, ka so bald iebel vu ma(mir) schwätze.
40 Denn wer nit gege uns(us) isch, der isch fir uns(us).
8 Do goht au d andere Jinger inä, der wo zerscht zum Grab kumme war, un luegt un glaubt.
9 Denn sie vuschten d Schrift noh nit, daß sa(er) vu d Dote ufschtoh mueß.
10 Un na(er) lehrt in einarä Synagoge (Gotteshus) am Sabbat.
11 Un lueg, ä Wieb war do, de het sit achzehn Johr ä Geischt, dr sie krank macht; un sie war vukribelt un ka sich nimi ufrichte.
12 Als aba Jesus sie aluegt, reft er sie zue sich un sait zue ihrä: Wieb, dü bisch fräi vu dinere Kranket!
13 Un legt d Händ(Pfode) uf sie; un gli druf richte sie sich uf un priest Gott.
14 Do git zantwort dr Vorschteha vu dr Synagoge (Gotteshus), denn er war unwillig, daß Jesus am Sabbat heilt, un sait zue d Lit: S sin sechs Däg, an däne ma schaffe soll; an däne kummt un len äich heile, aba nit am Sabbatdag.
15 Do git zantwort nem dr Herr un sait: Ihr Heuchla! Bindet nit jeda vu äich am Sabbat si Ochs odr si Esel vu dr Krippe los un fihrt nen zue d Tränke?
16 Solltet dann(dnoh) nit de, de doch Abrahams Dochta isch, de dr Sadan scho achzehn Johr bunde het, am Sabbat vu der Fessle glest wäre?
17 Un als er des gsait het, mehn sich alli schäm , de gege nen gsi sin. Un alli Lit freut sich iba alli herrliche Tade, de durch nen gschähe sin.
29 Do sait Jesus zue nem: Wel dü mich gsähne hesch, Thomas, drum glaubsch dü. Selig sin, de nit sähn un doch glaube!
30 Nohch vieli andere Zeiche doet Jesus vor sinene Jinger, de nit gschriebe sin in däm Boech.
31 De aba sin gschriebe, dmit da glaubt, daß Jesus dr Chrischtus isch, dr Bue Gottes, un dmit da durch d Glaube des Läbä hän in sinem Name.
20 Er aba het gsait zue nene: Wägä äirem kliene Glaube. Denn gwiß, i(ich) sag äich: Wenn ihr Glaube hän we ä Senfkorn, so kennt ihr sage zue däm Berg: Heb di derthi!, so wird da(er) sich hebe; un äich wird nigs unmeglich si.
23 Jesus aba sait zue nem: Due saisch: Wenn dü kasch - alli Sache sin meglich däm, der do glaubt.
27 Jesus aba luegt sie a un sait: Bi d Mensche isch's unmeglich, aba nit bi Gott; denn alli Sache sin meglich bi Gott.
22 Ihr Männa vu Israel, häre de Wort: Jesus vu Nazareth, vu Gott unda äich üsgwiese durch Tade un Wunda un Zeiche, de Gott durch nen in äira Middi doe het, we ihr selbscht wißt -
27 Er aba sait: Was bi d Lit unmeglich isch, des isch bi Gott meglich.
11 Un Gott wirkt mit nit wenig Tade durch de Händ(Pfode) vum Paulus.
12 So halte sie au d Schweißdecha un anderi Decha, de na(er) uf sinere Hüt trage het, iba di Kranke, un de Krankkete gehn vu nene, un di bese Geischta fahre üs.
26 Jesus aba het sie a gluegt un het gsait zue nene: Bi d Mensche isch's unmeglich; aba bi Gott sin alli Sache meglich.
20 Do fangt da(er) a, de Schtädt z schelte, in däne di meischte vu sinene Tade bassiert ware; denn sie hän nit Buße doe:
21 Wehe dir, Chorazin! Mai dir, Betsaida! Wäre solchi Tade in Tyrus un Sidon bassiert, we sie bi äich bassiert sin, sie hättä längscht in Sack un Asche Buße doe.
22 Doch i(ich) sag äich: S wird Tyrus un Sidon bessa ergoh am Dag vum Gricht als äich.
23 Un dü, Kapernaum, wirsch dü bis zum Himmel ghobe wäre? Dü wirsch bis in d Hell nabgschtoße wäre. Denn wenn in Sodom de Tade bassiert wäre, de in dir bassiert sin, s schtünd noh hiit.
24 Doch i(ich) sag äich: S wird däm Land dr Sodomer bessa ergoh am Dag vum Gricht als dir.