16 Drum wäre ma(mir) nit med; sundern wenn au unsa ußere Mensch vufüllt(vuflegt), so wird doch dr innere vu Dag zue Dag ernaiert.
17 Denn unsri Trebsal, de ziitlich un laicht isch, schafft ä ewigi un iba alli Maß gwichtigi Herrlichkeit,
18 uns(us), de ma(mir) nit sähn uf des Sichtbare, sundern uf des Unsichtbare. Denn was sichtbar isch, des isch ziitlich; was aba unsichtbar isch, des isch ewig.
6 Sorge äich um nigs, sundern in alle Dinge len äiri Bitte in Gebet un Flehe mit Danksagig vor Gott kundwerde!
7 Un dr Friede Gottes, der hecha isch als alli Vununft, vuwart äiri Herze un Sinne in Chrischtus Jesus.
1 Ich vumahn äich etze, lebi Breda, durch de Barmherzigkeit Gottes, daß ihr äiri Leiba (Ranze) higän als ä Opfa, des lebändig, heilig un Gott ä freud isch. Des isch äira vuninftige Gottesdenscht.
2 Un stellt äich nit der Welt glich, sundern ändert äich durch Ernaierig aires Sinnes, dmit ihr prefä kennt, was Gottes Wille isch, nämlich des Guete un Wohlgfällige un Vollkummene.
17 Drum: Isch jemads in Chrischtus, so isch scha(er) ä näjes(naies) Gschöpf; des Alte isch vugange, lueg, Näjes(Naies) isch wore.
13 Ihr sin des Salz dr Erde. Wenn drno des Salz nimi salzt, womit soll ma salze? S isch zue nigs me nütz, als daß mas wägschittet un lossts vu d Lit vutrambe.
29 Len kei füles Gschwätz üs äirem Mul (Gosch) go, sundern schwätze, was guet isch, was ufbäut un was notwendig isch, dmits Sege bringt däne, des härä.
15 Bmeh di drum, di vor Gott z erwiese als ä rechtschaffene un untadelige Arbeita, der des Wort dr Wohret recht üsdeilt.
20 Ich läb, doch etze nit i(ich), sundern Chrischtus läbt in ma(mir). Denn was i(ich) etzed läb im Fleisch, des läb i(ich) im Glaube a d Bue Gottes, der mi gliebt (leb ka) het un sich selba fir mi hige het.
9 Wenn ma(mir) aba unsri Sinde sage, so isch scha(er) treui un grecht, daß sa uns(us) d Sinde vugit un uns(us) sufa macht vu allar Ungrechtigkeit.