5 Wer isch s aba, der d Welt ibawindet, wenn nit der, der glaubt, daß Jesus Gottes Bue isch?
7 Denn ma(mir) hän nigs in de Welt brocht; drum wäre ma(mir) au nigs nüsbringe.
8 Wenn ma(mir) aba Ässä un Kleida hän, so wen mas(mirs) guet si losse.
15 Den nit d Welt leb(lieb) ha noh was in dr Welt isch. Wenn jemads d Welt leb(lieb) het, in däm isch nit d Liebi vum Vada (Babbe).
10 Denn de Trurigkeit nohch Gottes Wille wirkt d Seligkeit ä Reu, de nemads reut; de Trurigkeit dr Welt aba wirkt d Dod.
20 Denn Gottes unsichtbares Wäse, des isch sini ewigi Kraft un Gottheit, wird sit dr Schöpfig dr Welt gsähne üs sinene Werke, wenn ma sie wohrnimmt, so daß sie kei Entschuldig hän.
33 Des ha i(ich) mit äich gsait, dmit ihr in ma(mir) Friede hän. In d Welt hän na Angscht; aba sin froh, i(ich) ha d Welt ibawunde (bsiegt).
1 Luege, weli Liebi het uns(us) dr Vada (Babbe) ge, daß ma(mir) Gottes Kinda heiße solle - un ma(mir) sins au! Drum kennt uns(us) d Welt nit; denn sie kennt den nit.
4 Ihr Abtrinnige, wißt ihr nit, daß Fründschaft mit dr Welt Feindschaft mit Gott isch? Wer dr Welt Fründ(Freund) si will, der wird Gottes Fäind si.
19 Mir wisse, daß ma(mir) vu Gott sin, un d Welt liet im Arge.
9 Des war des echte Lecht, des alli Mensche alaichtet, des in d Welt kumme sollt.
10 Er war in d Welt, un d Welt isch durch nen gmacht; aba d Welt het nen nit erkennt.
4 Durch sie sin uns(us) de diire un allagreschte Vuheißige (Vuschpreche) gschenkt, dmit ihr dodurch Adeil gregt an dr göttliche Natur, de ihr gflohe sin dr vuderbliche Luscht in d Welt.
20 Denn Gottes unsichtbares Wäse, des isch sini ewigi Kraft un Gottheit, wird sit dr Schöpfig dr Welt gsähne üs sinene Werke, wenn ma sie wohrnimmt, so daß sie kei Entschuldig hän.
28 un des Gringe vor dr Welt un des Vuachtete het Gott üsgwählt, des, was nigs isch, dmit da(er) znicht macht, was ebis isch,
29 dmit sich kei Mensch vor Gott rehmt.
18 Wenn äich d Welt haßt, so wißt, daß sie mich vor äich ghaßt het.
19 Wäret da vu d Welt, so het de Welt des Ihre leb(lieb). Wel ihr aba nit vu d Welt sin, sundern i(ich) äich üs d Welt üsgwählt ha, drum haßt äich de Welt.
14 Un s wird predigt wäre des Evangelium vum Rich in dr ganze Welt zum Ziignis fir alli Velka, un dann(dnoh) wird s End kumme.
18 Nemad leegt sich selba a. Wer unda äich meint, wies z si in dr Welt, der wär we ä Narr, daß sa(er) wies wär.
13 Ihr sin des Salz dr Erde. Wenn drno des Salz nimi salzt, womit soll ma salze? S isch zue nigs me nütz, als daß mas wägschittet un lossts vu d Lit vutrambe.
14 Ihr sin des Lecht dr Welt. S ka ä Schtadt, de uf nem Berg liet, nit vuborge si.
15 Un na(er) sait zue nene: Gehn hi in alli Welt un predigt des Evangelium allena Gschöpf.
20 Wo sin de Schlaue? Wo sin de Schriftglehrte? Wo sin de Weise dr Welt? Het nit Gott de Wisheit dr Welt zue Dümmi gmacht?
21 Denn wel de Welt, umgebä vu d Wisheit Gottes, Gott durch ihri Wisheit nit erkenne, gfallts Gott wohl, durch de Dümmi dr Predigt selig z mache, de dra glaube.
31 Etze goht des Gricht iba d Welt; etze wird dr Firscht vu d Welt usgschtoße wäre.
2 Un na(er) isch d Vusehnig fir unsri Sinde, nit ällei aba fir unsri, sundern au fir de vu dr ganze Welt.
8 Luege zue, daß äich nemads ifangt durch Philosophie un leere Bschieß(Trug), grindet uf de Lehr vu Mensche un uf de Mächte dr Welt un nit uf Chrischtus.
13 Wunderet äich nit, mini Breda, wenn äich d Welt haßt.
16 Denn eso het Gott d Welt gliebt (leb ka), daß sa(er) si einzige Bue git, dmit alli, de a nen glaube, nit vulore wäre, sundern des ewige Läbä hän.
26 Was hülfs däm Mensch, wenn na(er) di ganz Welt gwönne un nähm doch Schadä an sinere Seele? Odr was ka dr Mensch ge, womit er sini Seele üslese?
1 Luege, weli Liebi het uns(us) dr Vada (Babbe) ge, daß ma(mir) Gottes Kinda heiße solle - un ma(mir) sins au! Drum kennt uns(us) d Welt nit; denn sie kennt den nit.
17 Un d Welt vugoht mit ihra Luscht; wer aba d Wille Gottes doet, der bliebt in Ewigkeit.
2 Un stellt äich nit der Welt glich, sundern ändert äich durch Ernaierig aires Sinnes, dmit ihr prefä kennt, was Gottes Wille isch, nämlich des Guete un Wohlgfällige un Vollkummene.
2 Un stellt äich nit der Welt glich, sundern ändert äich durch Ernaierig aires Sinnes, dmit ihr prefä kennt, was Gottes Wille isch, nämlich des Guete un Wohlgfällige un Vollkummene.
16 Denn alles, was in dr Welt isch, vum Fleisch d Luscht un dr Auge Luscht un igebildet si, isch nit vum Vada (Babbe), sundern vu der Welt.
27 Ä sufare (reine) un unbfleckte Gottesdenscht vor Gott, däm Vada (Babbe), isch der: d Waise un Witwe in ihra Trebsal bsueche un sich selbscht vu dr Welt unbfleckt hebed (halte).
4 Ihr Abtrinnige, wißt ihr nit, daß Fründschaft mit dr Welt Feindschaft mit Gott isch? Wer dr Welt Fründ(Freund) si will, der wird Gottes Fäind si.
27 Sundern was dumm isch vor dr Welt, des het Gott üsgwählt, dmit er de Weise zschande macht; un was schwach isch vor dr Welt, des het Gott üsgwählt, dmit da(er) zschande macht, was stark isch;
33 Des ha i(ich) mit äich gsait, dmit ihr in ma(mir) Friede hän. In d Welt hän na Angscht; aba sin froh, i(ich) ha d Welt ibawunde (bsiegt).
7 Mai dir Welt dr Vusöhrige wägä! S mehn jo Vusöhrige kumme; doch mai däm Mensche, der zum Wäggoh vufihrt!
12 Mir aba hän nit gregt d Geischt dr Welt, sundern d Geischt üs Gott, daß ma(mir) wisse kenne, was uns(us) vu Gott gschenkt isch.
7 Aba i(ich) sag äich d Wohret: S isch guet fir äich, daß i(ich) wäggang. Denn wenn i(ich) nit wäggang, kummt d Treschta nit zue äich. Wenn i(ich) aba gang, will i(ich) nen zue äich schicke.
8 Un wenn na(er) kummt, wird da d Welt d Auge ufdoe iba d Sinde un iba d Grechtigkeit un iba s Gricht;
9 iba d Sinde: wel sie nit a mi glaube; iba
10 d Grechtigkeit: wel i(ich) zum Vada (Babbe) gang un ihr mi etze nit sähn
11 iba des Gricht: wel d Firscht dr Welt grichtet isch.
4 Kinda, ma(mir) sin vu Gott un hän de ibawunde; denn der der in äich isch, isch greßer als der, der in dr Welt isch.
14 Ich ha nene di Wort ge, un de Welt het sie ghaßt; denn sie sin nit vu d Welt, we au i(ich) nit vu d Welt bi.
16 Denn eso het Gott d Welt gliebt (leb ka), daß sa(er) si einzige Bue git, dmit alli, de a nen glaube, nit vulore wäre, sundern des ewige Läbä hän.
12 Denn ma(mir) hän nit mit Fleisch un Bloet z kämpfe, sundern mit Mächtige un Gwaltige, nämlich mit d Herre dr Welt, de im Dunkle herrsche, mit d bese Geischta unda däm Himmel.
19 Des isch aba des Gricht, daß des Lecht in d Welt kumme isch, un d Mensche liebte s Dunkle me als des Lecht, denn ihri Werke ware bes.
15 Un na(er) sait zue nene: Gehn hi in alli Welt un predigt des Evangelium allena Gschöpf.
19 Mir wisse aba: was des Gsetz sait, des sait s däne, de unda däm Gsetz sin, dmit alle s Mul (d Gosch) gschtopft wird un alli Welt vor Gott schuldig isch,
4 Denn alles, was vu Gott geboren isch, ibawindet d Welt; un unsa Glaube isch dr Sieg, der d Welt ibawunden het.
4 Denn alles, was vu Gott geboren isch, ibawindet d Welt; un unsa Glaube isch dr Sieg, der d Welt ibawunden het.
7 Denn ma(mir) hän nigs in de Welt brocht; drum wäre ma(mir) au nigs nüsbringe.
8 Wenn ma(mir) aba Ässä un Kleida hän, so wen mas(mirs) guet si losse.
3 Denn obwohl ma(mir) im Fleisch läbä, kämpfe ma(mir) doch nit uf fleischlichi Art.
27 Ä sufare (reine) un unbfleckte Gottesdenscht vor Gott, däm Vada (Babbe), isch der: d Waise un Witwe in ihra Trebsal bsueche un sich selbscht vu dr Welt unbfleckt hebed (halte).
27 Den Friede los i(ich) äich, mi Friede gib i(ich) äich. Nit gib i(ich) äich, we de Welt git. Aira Herz soll nit vuschrecke un fircht sich nit.
15 Den nit d Welt leb(lieb) ha noh was in dr Welt isch. Wenn jemads d Welt leb(lieb) het, in däm isch nit d Liebi vum Vada (Babbe).
16 Denn alles, was in dr Welt isch, vum Fleisch d Luscht un dr Auge Luscht un igebildet si, isch nit vum Vada (Babbe), sundern vu der Welt.
26 Was hülfs däm Mensch, wenn na(er) di ganz Welt gwönne un nähm doch Schadä an sinere Seele? Odr was ka dr Mensch ge, womit er sini Seele üslese?
15 Ich bitt di nit, daß dü sie üs d Welt nimmsch, sundern daß dü sie bwahrsch vor rem Bese.
11 Denn s isch erschiene de heilsami Gnade Gottes ällei Mensche
12 un nimmt uns(us) in Zucht, daß ma(mir) absage däm ungöttliche Wäse un d weltliche Luscht un bsonne, Grecht un fromm in d Welt läbä
10 Er war in d Welt, un d Welt isch durch nen gmacht; aba d Welt het nen nit erkennt.
12 Do schwätzt Jesus abamols zue nene un sait: Ich bi des (d) Lecht dr Welt. Wer ma(mir) nachfolgt, der wird nit wandle im Dunkle, sundern wird des Lecht vum Läbä ha.
15 Ich bitt di nit, daß dü sie üs d Welt nimmsch, sundern daß dü sie bwahrsch vor rem Bese.
16 Sie sin nit vu d Welt, we au i(ich) nit vu d Welt bi.
17 Heilig sie in d Wohret; di Wort isch d Wohret.
18 We dü mich gschickt hesch in d Welt, so schick i(ich) sie au in d Welt.
36 Denn was hilft s däm Mensch, wenn na die ganz Welt gwinne dät un nähm a sinere Seele Schade?
25 Grechter Vada (Babbe), de Welt kennt dich nit; i(ich) aba kenn dich, un de hän gmerkt, daß dü mi gschickt hesch.
26 Un i(ich) ha nene di Name kundgmacht un wär ne kundmache, dmit de Lebi (Liebe), mit der dü mich leb hesch (liebsch), in nene isch un i(ich) in nene.