57 We mi d lebändige Vada (Babbe) gschickt het un i(ich) läb um mi Vada (Babbe) wille, so wird au, wer mi ißt, läbä wägä ma(mir).
58 Des isch des Brot, des vum Himmel kumme isch. S isch nit we bi d Vädere, de gässä hän un gschtorbe sin. Wer des Brot ißt, der wird läbä in Ewigkeit.
3 Dr Deufel aba sait zue nem: Bisch dü Gottes Bue, so sag zue däm Schtei (Wackes), daß sa Brot wäre soll.
4 Un Jesus git nem zantwort: S schtoht gschriebe (5. Moses 8,3): "Dr Mensch läbt nit ällei vum Brot.".
35 Jesus aba sait zue nene: Ich bi des Brot vum Läbä. Wer zue ma(mir) kummt, der wird nimmi hunga ha; un wer an mi glaubt, der wird nimmi durscht ha.
4 Er aba het gsait: S schtoht gschribe (5. Moses 8,3): "D Mensch läbt nit vum Brot älleinig, sundern vu nem jede Wort, des üs sem Mul (Gosch) Gottes goht."
25 Drum sag i(ich) äich: Sorgt nit um aicha Läbä, was ihr ässä un trinke den; au nit um äiri Leiba (Ranze), was ihr azege den. Isch nit des Läbä me als ses Ässä un dr Leib (Ranze) me als d Klamotte?
31 Inzwische mahnte nen d Jinger un sage: Rabbi, iß!
32 Er aba sait zue nene: Ich ha ä Ässä z ässä, vu däm ihr nigs wißt.
33 Do sag d Jinger undaänanda: Het nem jemads z ässä brocht?
34 Jesus sait zue nene: Mi Ässä isch des, daß i(ich) doe was d Wille vu däm isch, der mi gschickt het, un vollend si Gschaffenes.
29 Drum au ihr, froge nit dnohch, was ihr ässä odr was ihr trinke sollt, un macht äich kei Unroeh.
30 Nohch däm allem vulange d Heide in dr Welt; aba aicha Vada (Babbe) weiß, daß ihr des brucht.
31 Trachte vielme nohch sinem Rich, so wird äich des alles zuefalle (ge).
51 Ich bi des lebändige Brot, des vum Himmel kumme isch. Wer vu däm Brot ißt, der wird läbä in Ewigkeit. Un des Brot isch mi Fleisch, des i(ich) ge wär fir des Läbä vu d Welt.