8 Naht äich zue Gott, so naht er sich zue äich. Reinigt d Händ(Pfode), ihr Sinda, un heiligt äiri Herze, ihr Wankelmetige.
17 den bäte ohni Undaloß,
17 den bäte ohni Undaloß,
2 Ihr sin gierig un gregt's nit; ihr mordet un neidet un gwinnt nigs; ihr schtrietet un kämpft un hän nigs, wel ihr nit bittet;
22 Un alles, was ihr bittet im Gebet, wenn ihr glaube, so den ihr's gregä.
22 Un alles, was ihr bittet im Gebet, wenn ihr glaube, so den ihr's gregä.
7 Bittet, so wird äich ge; suechet, so den ihr finde; klopfet a, so wird äich ufdoe.
8 Denn wer do bittet, der gregt; un wer do suecht, der findet; un wer do aklopft, däm wird ufdoe.
14 Un des isch de Gwißheit, de ma(mir) hän zu Gott: Wenn ma(mir) um ebis bitte nohch sinem Wille, so härt er uns(us).
6 Sorge äich um nigs, sundern in alle Dinge len äiri Bitte in Gebet un Flehe mit Danksagig vor Gott kundwerde!
7 Un dr Friede Gottes, der hecha isch als alli Vununft, vuwart äiri Herze un Sinne in Chrischtus Jesus.
16 Drum len uns(us) higoh mit Zuevasicht zum Thron dr Gnade, dmit ma(mir) Barmherzigkeit grege un Gnade finde zue d Ziit, wenn ma(mir) Hilfe nedig hän.
16 Drum len uns(us) higoh mit Zuevasicht zum Thron dr Gnade, dmit ma(mir) Barmherzigkeit grege un Gnade finde zue d Ziit, wenn ma(mir) Hilfe nedig hän.
16 Drum len uns(us) higoh mit Zuevasicht zum Thron dr Gnade, dmit ma(mir) Barmherzigkeit grege un Gnade finde zue d Ziit, wenn ma(mir) Hilfe nedig hän.
2 Sin imma im Gebet un wache in nem mit Danksagig!
16 Sage eso änanda äiri Sinde un bäte firenanda, daß ihr gsund wäre. Des Grechte Gebet vumag viel, wenn s gwißlig isch.
16 Sage eso änanda äiri Sinde un bäte firenanda, daß ihr gsund wäre. Des Grechte Gebet vumag viel, wenn s gwißlig isch.
5 Wenn s aba jemads unda äich an Wisheit mangelt, so bitt er Gott, der jedem gern git un nemads schilt; so wird sie nem ge wäre.
6 Er bitt aba im Glaube un zwiefle nit; denn wer zwieflet, der glicht eina Meereswoge, de vum Winde triebe un bwegt wird.
7 Ä solcha Mensch denke nit, daß sa(er) ebis vum Herrn gregt.
8 Ä Zwiefla isch unbschtändig uf ällei sinene Wäg.
2 Er aba sait zue nene: Wenn ihr bäte den, so sage: Vada (Babbe)! Di Name werd gheiligt. Di Rich soll kumme.
3 Unsa Brot gib uns(us) Dag fir Dag
4 un vugib uns(us) unsreri Sinde; denn au ma(mir) vugen alle, de an uns(us) schuldig wäre. Un fihr uns(us) nit in Vusuechig, sondern erles uns(us) vum Bese.
25 Um midde in d Nacht aba bäte Paulus un Silas un lobe Gott. Un di Gfangene hän sie ghärt.
20 Denn wo zwei odr dräi vusammelt sin in minem Name, do bi i(ich) midde unda ne.
6 Er bitt aba im Glaube un zwiefle nit; denn wer zwieflet, der glicht eina Meereswoge, de vum Winde triebe un bwegt wird.
13 (d) Un was sa bitte den in minem Name, des will i(ich) doe, dmit dr Vada (Babbe) vuherrlicht wird im Bue.
20 Dem aba, der ibaüs alles doe ka dribanüs, was ma(mir) bitte odr vuschtehn, nohch dr Kraft, de in uns(us) isch(wirkt),
20 Dem aba, der ibaüs alles doe ka dribanüs, was ma(mir) bitte odr vuschtehn, nohch dr Kraft, de in uns(us) isch(wirkt),
22 un was ma(mir) bitte, den ma(mir) vu nem gregä; denn ma(mir) halte sini Gebote un den, was vor rem agnähm isch.
11 Wenn drno ihr, de ihr doch bes sin, trozdem äire Kinda gueti Gabe ge kennt, weviel me wird aicha Vada (Babbe) im Himmel Guetes ge däne, de nen bitte!
39 Un na(er) goht ä weng witer, flegt ane uf si Gsicht(Visasch) un bätet un het gsait: Vada (Babbe), isch's meglich, so goht der Kelch an ma(mir) vorbi; doch nit we i(ich) will, sundern we dü willsch!
7 Wenn ihr in ma(mir) bliebe un mini Wort in äich bliebe, wenn na bitte, was ihr wen, un s wird äich widafahre.
19 Mi Gott aba wird all äirem Mangel abhelfe nohch sinem Richtum in Herrlichkeit in Chrischtus Jesus.
7 Bittet, so wird äich ge; suechet, so den ihr finde; klopfet a, so wird äich ufdoe.
24 Sunscht hän ihr um nigs gfrogt in minem Name. Bitte, so das ihr nähmä, daß äiri Fräid(Freud) ganz guet isch.
13 (d) Un was sa bitte den in minem Name, des will i(ich) doe, dmit dr Vada (Babbe) vuherrlicht wird im Bue.
14 Was sa mich bitte den in minem Name, des will i(ich) doe.
13 (d) Un was sa bitte den in minem Name, des will i(ich) doe, dmit dr Vada (Babbe) vuherrlicht wird im Bue.
14 Was sa mich bitte den in minem Name, des will i(ich) doe.
5 Un wenn ihr bäte den, sollt ihr nit si we d Heuchla, de gern in d Synagoge (Gotteshus) (Gotteshiisa) un an d Schtroßecke schtehn un bäte, dmit sie vu d Lit gsähne wäre. Gwiß, i(ich) sag äich: Sie hän ihr Lohn scho ka.
24 Drum sag i(ich) äich: Alles, was sa bitte d in äirem Gebät, glaubes nur, daß sa's gregä, so wird's äich zteilwerde.
24 Drum sag i(ich) äich: Alles, was sa bitte d in äirem Gebät, glaubes nur, daß sa's gregä, so wird's äich zteilwerde.
24 Drum sag i(ich) äich: Alles, was sa bitte d in äirem Gebät, glaubes nur, daß sa's gregä, so wird's äich zteilwerde.
9 Un i(ich) sag äich au: Bittet, so wird äich ge; suechet, so den ihr finde; klopfet a, so wird äich ufdoe.
10 Denn wer do bittet, der gregt; un wer do suecht, der findet; un wer do aklopft, däm wird ufdoe.
20 Denn na(er) zwiefelt nit an d Vuheißig Gottes durch Unglaube, sundern wird stark im Glaube un git Gott d Ehri
21 un het genau gwißt: was Gott vuheißt, des ka er au doe.
26 Eso hilft au dr Geischt unsra Schwachheit uf. Denn ma(mir) wisse nit, was ma(mir) bäte solle, we sich's kert; sundern dr Geischt selbscht vutritt uns(us) mit unüsschprechliche Seufze.
27 Der aba de Herze erforscht, der weiß, woruf dr Sinn (s Gmeht) vum Geischt grichtet isch; denn na(er) vutritt di Heilige, wes Gott gfalle doet.
26 Eso hilft au dr Geischt unsra Schwachheit uf. Denn ma(mir) wisse nit, was ma(mir) bäte solle, we sich's kert; sundern dr Geischt selbscht vutritt uns(us) mit unüsschprechliche Seufze.
27 Der aba de Herze erforscht, der weiß, woruf dr Sinn (s Gmeht) vum Geischt grichtet isch; denn na(er) vutritt di Heilige, wes Gott gfalle doet.
27 Aba i(ich) sag äich, de ihr grad zuehert: Liebt (Leb hän) äiri Gegna(Feinde); den wohl däne, de äich hasse;
28 segnet, de äich vuflueche; bittet fir de, de äich beleidigä:.
15 Un wenn ma(mir) wisse, daß sa(er) uns(us) härt, worum ma(mir) au bitte, so wisse ma(mir), daß ma(mir) gregä, was ma(mir) vu nem ha wen.
6 Er bitt aba im Glaube un zwiefle nit; denn wer zwieflet, der glicht eina Meereswoge, de vum Winde triebe un bwegt wird.
7 Ä solcha Mensch denke nit, daß sa(er) ebis vum Herrn gregt.
31 Simon, Simon, lueg, dr Sadan het begehrt, äich z siebä we d Weize.
32 Ich aba ha fir di gfrogt, daß di Glaube nit ufhert. Un wenn dü dereinscht dich bekehrsch (umkert bisch), so stärk dini Breda.
7 Un wenn ihr bäte den, sollt ihr nit viel plappere we d Heide; denn sie meine, sie wäre ghärt worde, wenn sie vieli Wort mache.
8 Drum solle ihr nä nit gliche. Denn aicha Vada (Babbe) weiß, was ihr bruche, bvor ihr nen bitte.
9 Drum sollt ihr so bäte: Unsa Vada (Babbe) im Himmel! Di Name wäre gheiligt.
10 Di Rich kummt. Di Wille gschiht we im Himmel so uf d Erde.
11 Unsa däglich Brot gib uns(us) hiit.
12 Un vugib uns(us) unseri Schuld, we au ma(mir) vugen unsere Schuldiga.
13 Un fihr uns(us) nit in Vusuechig, sundern erles uns(us) vum Bese. (Denn di isch des Rich un d Kraft un d Herrlichkeit in Ewigkeit. Amen.)
16 Nit ihr hän mich üsgwählt, sundern i(ich) ha äich üsgwählt un bschtimmt, daß sa higehn un Frucht bringe un äiri Frucht bliebt, dmit, wenn na d Vada (Babbe) bitte in minem Name, er's äich git.
8 So will i(ich) etze, daß de Männa bäte in alle Derfa (Käffa) un heilige Händ(Pfode) ufhebe ohni Zorn (Wuet) un Zwiefel.
8 So will i(ich) etze, daß de Männa bäte in alle Derfa (Käffa) un heilige Händ(Pfode) ufhebe ohni Zorn (Wuet) un Zwiefel.
16 Sin alliziit frehlich,
17 den bäte ohni Undaloß,
18 sin dankbar in alle Dinge; denn des isch dr Wille Gottes in Chrischtus Jesus a äich.
14 De alli ware imma binanda einmetig im Gebet samt d Wieba un Maria, dr Muetter Jesus, un sinene Breda.
6 Wenn dü aba bätesch, so gang in di Kämmerli un schleß di Dire zue un bät zue dinem Vada (Babbe), der im Vuborgene isch; un di Vada (Babbe), der ins Vuborgene sieht, wird dir's zruck ge.
1 Er sait tene aba ä Glichnis doriba, daß sie alliziit bäte un nit nohlen,
2 un sait: S war ä Richta in eina Schtadt, der firchtet sich nit vor Gott un schiecht sich vor keinem Mensch.
3 S war aba ä Witwe in dselbe Schtadt, de kummt zue nem un sait: Schaff ma Recht gege mini Find!
4 Un na(er) wot lang nit. Dnohch aba het da(er) denkt bi sich selbscht: Wenn i(ich) mi scho vor Gott nit fircht noh vor keinem Mensch mi schiech,
5 will i(ich) doch däre Witwe, wel sie ma(mir) soviel Meh macht, Recht schaffe, dmit sie nit zletscht kummt un ma(mir) ins Gsicht (Visasch (Gsicht)) schlat.
6 Do sait dr Herr: Häre, was dr ungrechte Richta sait!
7 Soll do Gott nit au Recht schaffe sinene Üserwählte, de zue nem Dag un Nacht röfä, un soll er's bi nene lang nuszeh?
8 Ich sag äich: Er wird dene Recht schaffe in Kürzi. Doch wenn dr Menschebue kumme wird, meinsch dü, er wäre Glaube find uf Erde?
7 S isch aba nooch kumme des End alla Sacha. So sin etze besunne un nichtern zum Gebet.
18 Gwiß, i(ich) sag äich: Was ihr uf Erde binden den, soll au im Himmel bunde si, un was ihr uf Erde löse den, soll au im Himmel glest si.
18 Bäte alliziit mit Bitte un Flehe im Geischt un wache dzue imma im Gebet fir alli Heilige
18 Bäte alliziit mit Bitte un Flehe im Geischt un wache dzue imma im Gebet fir alli Heilige
6 Aba ohni Glaube isch's unmeglich, Gott z gfalle; denn wer zue Gott kumme will, dr mueß glaube, daß sa(er) isch un daß sa(er) däne, de nen sueche, ihr Lohn git.
6 Wenn dü aba bätesch, so gang in di Kämmerli un schleß di Dire zue un bät zue dinem Vada (Babbe), der im Vuborgene isch; un di Vada (Babbe), der ins Vuborgene sieht, wird dir's zruck ge.
7 Un wenn ihr bäte den, sollt ihr nit viel plappere we d Heide; denn sie meine, sie wäre ghärt worde, wenn sie vieli Wort mache.
12 Sin frehlich in Hoffnig, geduldig in Trebsal, imma im Gebet.
8 Wägä dem ha i(ich) draimol zum Herrn gfleht, daß sa(er) vu ma(mir) ab lost.
9 Un na(er) het zue ma(mir) gsait: Loß dirs an minere Gnade guet si; denn mi Kraft isch in d Schwache mächtig. Drum will i(ich) mi am allalebschte rehme wägä minere Schwächi, dmit de Kraft Chrischti bi ma(mir) hust(wohnt).
21
25 Drum ka na(er) au fir imma selig mache, de durch nen zue Gott kumme; denn na(er) läbt fir imma un bittet fir sie.
14 Un des isch de Gwißheit, de ma(mir) hän zu Gott: Wenn ma(mir) um ebis bitte nohch sinem Wille, so härt er uns(us).
15 Un wenn ma(mir) wisse, daß sa(er) uns(us) härt, worum ma(mir) au bitte, so wisse ma(mir), daß ma(mir) gregä, was ma(mir) vu nem ha wen.
7 Un wenn ihr bäte den, sollt ihr nit viel plappere we d Heide; denn sie meine, sie wäre ghärt worde, wenn sie vieli Wort mache.
6 Sorge äich um nigs, sundern in alle Dinge len äiri Bitte in Gebet un Flehe mit Danksagig vor Gott kundwerde!