Pais

6 Jesus sait zue nem: Ich bi dr Wäg un d Wohret un s Läbä; (d) nemads kummt zum Vada (Babbe) üsa durch mi.

2 In dem Hus vu minem Vada (Babbe) sin vieli Zimma (Schtubene). Wenn's nit so wär, hät i(ich) dann(dnoh) zue äich gsait: Ich gang hi, äich Platz z mache?

36 Sin barmherzig, we au aicha Vada (Babbe) barmherzig isch.

7 S dient zue äira Zucht(Erziehig), wenn ihr was dulde mehn. We mit sinene Kinda goht Gott mit äich um; denn wo isch ä Bue, den dr Vada (Babbe) nit zrechtwiest(zichtigt)?

8 Sin ihr aba ohni Zucht(Zichtig), de doch alli hän, so sin na(ihr) Üsgschtoßeni un nit Kinda.

9 Wenn unsri eigene Vädare uns(us) zichtigt hän un ma(mir) sie doch gachtet hän, solle ma(mir) uns(us) dann(dnoh) nit viel me untaordne däm geischtliche Vada (Babbe), dmit ma(mir) läbä?

10 Denn säli hän uns(us) zichtigt fir wenig Däg nohch ihrem Guetdünke, der aba doets zue unsam Wohl(Beschte), dmit ma(mir) a sinere Heiligkeit Adeil gregä.

19 Denn des ängschtliche Harre vu d Gschöpf wartet druf, daß de Kinda Gottes bekannt wäre.

1 Luege, weli Liebi het uns(us) dr Vada (Babbe) ge, daß ma(mir) Gottes Kinda heiße solle - un ma(mir) sins au! Drum kennt uns(us) d Welt nit; denn sie kennt den nit.

13 (d) Un was sa bitte den in minem Name, des will i(ich) doe, dmit dr Vada (Babbe) vuherrlicht wird im Bue.

12 We vieli nen aba ufnähme, däne git er Macht, Gottes Kinda z wäre, däne, de an si Name glaube,

14 Ich ha äich Kinda gschribe; denn ihr kenne d Vada (Babbe). Ich ha äich Vädare gschribe; denn ihr kenne den, der vu Afang a do gsi isch. Ich ha äich junge Männa gschribe; denn ihr sin schtark, un s Wort Gottes bliebt in äich, un ihr hän d Bese ibawunde.

20 Gott aba, unsam Vada (Babbe), isch Ehri vu Ewigkeit zue Ewigkeit! Amen.

8 Aba ihr sollt äich nit Rabbi nenne losse; denn eina isch aicha Meischta; ihr aba sin alles Breda.

9 Un ihr sollt nemads unda äich Vada (Babbe) nenne uf Erde; denn eina isch aicha Vada (Babbe), der im Himmel isch.

53 Odr meinsch dü, i(ich) kennt mi Vada (Babbe) nit bitte, daß sa(er) ma(mir) gli druf me als zwöelf Legione Engel schickt?

32 Der au si eigene Bue nit vuschont het, sundern het nen fir uns(us) alli hige - we soll la(er) uns(us) mit nem nit alles schenke?

1 Luege, weli Liebi het uns(us) dr Vada (Babbe) ge, daß ma(mir) Gottes Kinda heiße solle - un ma(mir) sins au! Drum kennt uns(us) d Welt nit; denn sie kennt den nit.

18 Nemad het Gott je gsähne; dr Einzige Bue, der uf fem Vada (Babbe) sinem Schoß isch, der het nen uns(us) vukindigt.

17 Alli gueti Gabe un alli vollkummene Gabe kumme vu obe rab, vu däm Vada (Babbe) vum Lecht, bi däm keini Vuänderig isch noh Wechsel vum Lecht ins Dunkle.

6 Wenn dü aba bätesch, so gang in di Kämmerli un schleß di Dire zue un bät zue dinem Vada (Babbe), der im Vuborgene isch; un di Vada (Babbe), der ins Vuborgene sieht, wird dir's zruck ge.

11 Wo isch unda äich ä Vada (Babbe), der sinem Bue, wenn der nen um ä Fisch bittet, ä Schlange fir d Fisch git?

12 odr der nem, wenn er um ä Ei bittet, ä Skorpion dfir git?

13 Wenn etze ihr, de ihr bes sin, äire Kinda gueti Gabe ge kennt, weviel me wird dr Vada (Babbe) im Himmel d heilige Geischt däne ge, de nen bitte!

4 Un ihr Vädare, reizt äiri Kinda nit zum Zorn (Wuet), sundern erzehn sie in dr Zucht un Vumahnig vum Herrn.

32 Fircht di nit, dü kleini Herde! Denn s het äirem Vada (Babbe) gfalle, äich des Rich z ge.

21 Wer mini Gebote het un hebet (haltet) sie, der isch's, der mi liebt (leb het). Wer mich aba liebt (leb het), der wird vu minem Vada (Babbe) gliebt (leb gnume) wäre, un i(ich) wär nen liebe (leb ha) un mich nem zeige (offenbare).

15 Denn ihr hän nit ä knechtische Geischt gregt, daß sa äich abamols firchte men; sundern ihr hän ä kindliche Geischt gregt, durch den ma(mir) röfä: Abba, liebe Vada (Babbe)!

16 Dr Geischt selbscht git Ziignis unsam Geischt, daß ma(mir) Gottes Kinda sin.

15 Den nit d Welt leb(lieb) ha noh was in dr Welt isch. Wenn jemads d Welt leb(lieb) het, in däm isch nit d Liebi vum Vada (Babbe).

29 Kauft ma nit zwei Schpatze fir ä Grosche? Trozdäm flegt keina vu nene uf d Bode ohni äira Vada (Babbe).

30 Etze aba sin au äiri Hoor uf fem Schädel alli zehlt.

31 Drum firchte äich nit; ihr sin bessa als vieli Schpatze.

1 Ihr Kinda, härä uf äire Eltere in däm Herrn; denn des isch recht.

2 "Ehre d Vada (Babbe) un d Muetter", des isch des erschte Gebot, des ä Vuheißig het:

3 "uf daß dir's wohl goht un dü lang läbsch uf d Erde" (5. Moses 5,16).

4 Un ihr Vädare, reizt äiri Kinda nit zum Zorn (Wuet), sundern erzehn sie in dr Zucht un Vumahnig vum Herrn.

28 un i(ich) gib ne s ewige Läbä, un sie wäre nemeh umkumme, un nemads wird sie üs minere Hand riße.

29 Mi Vada (Babbe), der sie ma(mir) ge het, isch greßa als alles, un nemads ka sie üs d Hand vum Vada (Babbe) riße.

30 Ich un dr Vada (Babbe) sin eins.

24 Vada (Babbe), i(ich) will, daß, wo i(ich) bi, au de bi ma(mir) sin, de dü ma(mir) ge hesch, dmit sie mi Herrlichkeit sähn, de dü ma(mir) ge hesch; wel dü hesch mi gliebt (leb ka), bvor d Grund vu d Welt glegt war.

20 Ihr Kinda, folge d Eltere in alle Dinge; denn des isch ä freud in däm Herrn.

21 Ihr Vädare, vubittare äiri Kinda nit, dmit sie nit scheu wäre.

48 Drum solle ihr ganz guet si, we aicha Vada (Babbe) im Himmel ganz guet isch.

13 Ich schrib äich Vädare; denn ihr kenne den, der vu Afang a do gsi isch. Ich schrib äich junge Männa; denn ihr hän d Bese ibawunde.

27 Alles isch ma(mir) ibage vu minem Vada (Babbe); un nemads kennt d Bue als nur dr Vada (Babbe); un nemads kennt d Vada (Babbe) als nur dr Bue un wäms dr Bue zeige (offenbare) will.

26 Luege d Vegel unda däm Himmel a: sie saje nit, sie ernte nit, sie sammle nit in d Schiche; un aicha himmlische Vada (Babbe) git ne z ässä. Sin ihr denn nit viel me als de?

17 Wenn dü aba faschtesch, so salb di Schädel un wäsch di Gsicht (Visasch),

18 dmit dü di nit vor d Lit zeigsch mit dinem Faschte, sundern vor dinem Vada (Babbe), der im Vuborgene isch; un di Vada (Babbe), der ins Vuborgene sieht, wird dir's zruck ge.

23 Jesus git zantwort un sait zue nem: Wer mich liebt (leb het), dr wird mi Wort hebed (halte); un mi Vada (Babbe) wird nen liebe (leb ha), un ma(mir) wäre zue nem kumme un bi nem Huse.