17 Drum liebt (leb hän) mi mi Vada (Babbe), wel i(ich) mi Läbä loss, daß ich's wiedanihm.
18 Nemad nimmts vu ma(mir), sundern i(ich) selba losses. Ich ha Macht, s zue losse, un ha Macht, s wiedazneh. Des Gebot ha i(ich) gregt vu minem Vada (Babbe).
8 Er het sich selba klei gmacht un war hörig bis zum Dod, soga zum Dod am Kriiz.
14 Wel etze de Kinda vu Fleisch un Bloet sin, het au er's gliech agnumme, dmit da(er) durch si Dod de Macht nähmä däm, der Gwalt iba d Dod het, nämlich däm Deufel,
15 un de erleste, de durch Angscht vor rem Dod im ganze Läbä Knecht si meßte.
8 Gott aba zeigt sini Lebi (Liebe) zue uns(us) dodrin, daß Chrischtus fir uns(us) gschtorbe isch, als ma(mir) noh Sinda ware.
55 Ab d Hohenprieschter un dr ganze Hohe Rot söcht Zügeüssage gege Jesus, daß sie nen zum Dod vuurteile kenne, un fide nigs.
21 Denn dzue sin ihr bruefe, do au Chrischtus glitte het fir äich un äich ä Vorbild hindalosst, däm ihr nohchfolge sollt in sinene Fößtapfe;
22 er, der keini Sinde doe het un in däm sinem Mul (Gosch) sich kei Lug findet;
23 der keinen bleidigt het, als sa bleidigt wird, nit droht het, als sa glitte het, er schtellts aba däm anheim, der grecht richtet;
24 der unsari Sinde selbscht nuftrage het an sinem Leib (Ranze) uf s Holz, dmit ma(mir), dr Sinde abgschtorbe (vutrocknet), dr Grechtigkeit läbä. Durch sini Wunde sin na heil wore.
38 Do het Jesus zue nene gsait: Mini Seele isch trurig bis an d Dod; bliebe do un wache mit ma(mir)!
21 Siet der Ziit fangt Jesus a, sinene Jinger z zeigä, we na(er) nohch Jerusalem go muess un viel liede müss vu d Älteschte un Hohenpriester un Schriftglehrti un umbrocht wird un am dritte Dag ufschtoht.
45 Denn au d Menschebue isch nit gku, daß sa sich bdiene losst, sundern daß sa dient un si Läbä git als Priis fir vieli.