8 Gott aba ka mache, daß alli Gnade massig unda äich isch, dmit ihr in alle Dinge alliziit voll Zfriede sin un noh rich sin zue jedem guete Gschäfft;

33 Un wenn ihr äire Wohltäta wohlden, was fir ä Dank hän ihr dvu? Denn d Sinda den desselbe au.

12 Selig isch dr Ma, der d Afechtig erduldet; denn nohchdem ma(er) bwährt isch, wird da(er) d Krone vum Läbä gregt, de Gott vuheiße het däne, de nen leb(lieb) hän.

23 Denn dr Sinde Sold isch dr Dod; de Gabe Gottes aba isch des ewige Läbä in Chrischtus Jesus, unsam Herr.

21 Do het si Herr zue nem gsait: Recht so, dü tichtige un treue Knecht, dü bisch iba wenigem treu gsi, i(ich) will di iba viel anesitzä; gang inä zue dines Herrn Fräid(Freud)!

6 Aba ohni Glaube isch's unmeglich, Gott z gfalle; denn wer zue Gott kumme will, dr mueß glaube, daß sa(er) isch un daß sa(er) däne, de nen sueche, ihr Lohn git.

32 Un ma(mir) sin Ziige vu däm un mit uns(us) dr heilige Geischt, der Gott däne ge het, de nem folge.

2 Wenn dü drno Almose gibsch, sollsch düs nit vor dir herpäpere losse, wes de Heuchla den in d Synagoge (Gotteshus) (Gotteshiisa) un uf d Gasse, dmit sie vu d Lit globt wäre. Gwiß, i(ich) sag äich: Sie hän ihr Lohn scho ka.

14 un jag nohch dem vorgschteckte Ziel, däm Siegapräis dr himmlische Bruefig Gottes in Chrischtus Jesus.

5 Wenn s aba jemads unda äich an Wisheit mangelt, so bitt er Gott, der jedem gern git un nemads schilt; so wird sie nem ge wäre.

5 Hoffnig aba losst nit zschande wäre; denn de Lebi (Liebe) Gottes isch üsgosse in unsri Herze durch d heilige Geischt, der uns(us) ge isch.

27 Un d Salbig, de ihr vu nem gregt hän, bliebt in äich, un ihr hän nit nedig, daß äich jemads lehrt; sundern, we äich sini Salbig alles lehrt, so isch's wohr un isch kei Lug, un we sie äich glehrt het, so bliebe in nem.

24 Drum sag i(ich) äich: Alles, was sa bitte d in äirem Gebät, glaubes nur, daß sa's gregä, so wird's äich zteilwerde.

8 Macht Kranki gsund, weckt Doti uf, macht Üssätzigi sufa, tribä besi Geischta üs. Umsunscht hän ihr's gregt, umsunscht gens au.

9 Len uns(us) aba Guetes doe un nit med wäre; denn zue sinere Ziit wäre ma(mir) au ernte, wenn ma(mir) nit nohchlen.

9 Sundern s isch kumme, we gschriebe schtoht (Jesaja 64,3): "Was kei Aug gsähne het un kei Ohr ghärt het un in keins Mensch Herz kumme isch, was Gott gmacht het däne, de nen leb hän."

32 Der au si eigene Bue nit vuschont het, sundern het nen fir uns(us) alli hige - we soll la(er) uns(us) mit nem nit alles schenke?

3 Alles, was zum Läbä un zue d Fromm si dient, het uns(us) sini göttlichi Kraft gschenkt durch s Wisse iba den, der uns(us) bruefe het durch sini Herrlichkeit un Kraft.

7 Bittet, so wird äich ge; suechet, so den ihr finde; klopfet a, so wird äich ufdoe.

23 Alles, was ihr den, des den vu Herze als däm Herrn un nit d Mensche,

24 denn ihr wißt, daß ihr vum Herrn als Lohn des Erbe gregä den. Ihr diene däm Herrn Chrischtus!

6 der jedem ge wird nohch sinene Werke:

58 Drum, mini lebi Breda, sin fescht, unerschittalich un nämmä imma zue in däm Gschäfft vum Herrn, wel ihr wiße, daß äiri Arbet nit vugeblich isch in däm Herrn.

10 Demetigt (Bscheide si) äich vor rem Herrn, so wird da(er) äich hoch hebe.

14 wer aba vum Wassa trinke wird, des i(ich) nem gib, d wird in Ewigkeit nit durschtig, sundern des Wassa, des i(ich) nem ge wär, des wird in nem ä Quelle vum Wassa wäre, des in des ewige Läbä quillt.

24 Sunscht hän ihr um nigs gfrogt in minem Name. Bitte, so das ihr nähmä, daß äiri Fräid(Freud) ganz guet isch.

6 Selig sin, de do hunga hän un durschtig sin nohch dr Grechtigkeit; denn sie solle satt wäre.

18 Un na(er) gib äich erlaichteti Auge vum Herz, dmit ihr wiße den, zue wela Hoffnig ihr vu nem bruefe sin, we rich de Herrlichkeit vu sinem Erbe fir di Heilige isch

6 Wenn dü aba bätesch, so gang in di Kämmerli un schleß di Dire zue un bät zue dinem Vada (Babbe), der im Vuborgene isch; un di Vada (Babbe), der ins Vuborgene sieht, wird dir's zruck ge.

38 Gen, so wird äich ge. Ä volles, drucktes, gritteltes un ibafließendes Maß wird ma in airen Schoß ge; denn ebe mit däm Maß, mit däm ihr meßt, wird ma äich wieda meße.

16 Drum wäre ma(mir) nit med; sundern wenn au unsa ußere Mensch vufüllt(vuflegt), so wird doch dr innere vu Dag zue Dag ernaiert.

6 So demetigt äich etze unda de gewaltige Hand Gottes, dmit da(er) äich hoch hebt zue sinere Ziit.

30 Aba vieli, de di Erschte sin, wäre di Letschte un di Letschte wäre di Erschte si.

7 Aba i(ich) sag äich d Wohret: S isch guet fir äich, daß i(ich) wäggang. Denn wenn i(ich) nit wäggang, kummt d Treschta nit zue äich. Wenn i(ich) aba gang, will i(ich) nen zue äich schicke.