Reino dos Céus
11 Gwiß, i(ich) sag äich: Unda alle, däne de vu me Wieb uf d Welt kumme sin, isch keina ufträte, der greßa isch als Johannes dr Däufer; der aba isch dr Klienschte im Himmelrich, s isch keina greßa als sa(er).
12 Aba vu d Däg Johannes a vum Däufa bis hiit liedet s Himmelrich Gwalt, un di Gwalttätige rißes an sich.
18 Dr Herr aba wird mi erlese vu allem Schlechte(Übel) un mi rette in si himmlisches Rich. Däm isch Ehri vu Ewigkeit zue Ewigkeit! Amen.
21 S wäre nit alli, de zue ma(mir) sage: Herr, Herr!, ins Himmelrich kumme, sundern de d Wille vu minem Vada (Babbe) im Himmel den.
28 Drum, wel ma(mir) ä feschtes Rich grege, len uns(us) dankbar si un so Gott diene mit Scheu un Angscht, we s nem gfallt;
29 denn unsa Gott isch ä vuzehrendes Fiir.
5 Häre zue, mini liebe Breda! Het nit Gott di Arme üsgwählt in dr Welt, de im Glaube rich sin un Erbe vum Rich z si, des sa(er) vuheiße het däne, de nen leb(lieb) hän?
11 Aba i(ich) sag äich: Vieli wäre kumme vu Oschte un vu Weschte un mit Abraham un Isaak un Jakob im Himmelrich z Disch hocke;
19 Wer drno eins vu däne klienschte Gebote uflest un lehrt d Lit so, der wird dr Klienschte heiße im Himmelrich; wers aba doet un lehrt, der wird groß heiße im Himmelrich.
20 Denn i(ich) sag äich: Wenn äiri Grechtigkeit nit bessa isch als de vu d Schriftglehrti un Pharisäer, so kumme ihr nit ins Himmelrich.
24 Er legt tene ä anderes Glichnis vor un het gsait: Des Himmelrich glicht nem Mensche, der guete Some uf si Acka sajt.
25 Als aba d Lit schlofe, kummt si Fäind un sajt Unkrut zwische d Weize un goht dvu.
26 Als drno d Saat gwachse isch un Frucht bringt, do findet sich au des Unkrut.
27 Do schtehn d Knecht zum Husvada un hän gsait: Herr, hesch dü nit guete Some uf di Acka gsajt? Woher het da(er) denn des Unkrut?
28 Er het gsait zue nene: Des het ä Fäind doe. Do sage d Knecht: Willsch dü denn, daß ma(mir) higehn uns üsjäte?
29 Er het gsait: Nei! dmit ihr nit au d Weize mit üsriße, wenn ihrs Unkrut üsjätet.
30 Len beides mitänanda wachse bis zue d Ernte; un um d Ernteziit will i(ich) zue d Schnitter sage: Sammle zerschts Unkrut un bindets in Bindel, dmit mas vubrenne ka; aba d Weize sammlet ma(mir) in mi Schichä.
31 Ä anderes Glichnis legt er ne vor un het gsait: Des Himmelrich glicht nem Senfkorn, des ä Mensch nimmt un uf si Acka sajt;
32 des ischs klienschte unda ällei Samenkerna; wenns aba gwachse isch, so ischs greßa als alles andare Krut un wird ä Baum, so daß d Vegel unda däm Himmel kumme un huse in sinene Äscht.
14 Aba Jesus het gsait: Len de Kinda un wehret ne nit, zue ma(mir) z kumme; denn däne ghärt s Himmelrich.
47 Ebeso glich s Himmelrich nem Netz, des ins Meer gworfe wird un Fisch alla Art fangt.
48 Wenns aba voll isch, zen sies üsä ans Ufa, un den anesitzä un läse di guete in Töpf zsämme, aba di schlechte werfe sie wäg.
49 So wirds au am End dr Welt go: d Engel wäre üsgoh un di Bese vu d Grechte trenne
50 un wäre sie in d Fiirofe werfe; do wird Hiile un Zähneklappere si.
33 Ä anderes Glichnis het da(er) ne gsait: S Himmelrich glicht nem Surdeig, den ä Wieb nimmt un unda ä halbe Zentna Mehl mengt, bis ses ganz durchgsäuert war.
23 Jesus aba het zue sinene Jinger gsait: Gwiß, i(ich) sag äich: Ä Richä wird schwer ins Himmelrich kumme.
24 Un witer sag i(ich) äich: S isch lichta, daß ä Kamel durch ä Nodelöhr goht, als daß ä Richä ins Rich Gottes kummt.
25 Als des sini Jinger ghärt hän, vuschrecke sie sich arg un hän gsait: Ha, wer ka dann(dnoh) selig wäre?
26 Jesus aba het sie a gluegt un het gsait zue nene: Bi d Mensche isch's unmeglich; aba bi Gott sin alli Sache meglich.
1 Zue däre Ziit kummt Johannes dr Däufer un predig in dr Wüschte vu Judäa
2 un het gsait: Den Buße, denn s Himmelrich isch nooch kumme!
10 Drum, lebi Breda, bmehe äich desto me, äiri Bruefig un Erwählig feschtzmache. Denn wenn ihr des den, den ihr nit hiflege,
11 un so wird äich viel ge wäre dr Igang in s ewige Rich unsares Herrn un Heiland Jesus Chrischtus.
17 Siet der Ziit fangt Jesus an z predige: Den Buße, denn des Himmelrich isch nooch herkumme!
44 Des Himmelrich glicht nem Schatz, vuborge im Acka, den ä Mensch findet un vuschteckt; un in sinere Fräid(Freud) goht da(er) hi un vukauft alles, was sa het, un kauft d Acka.
45 Ebeso glicht s Himmelrich nem Kaufma (Händla), der gueti Perle suecht,
46 un als sa(er) ä koschtbari Perle findet, goht da(er) hi un vukauft alles, was sa(er) het, un kauft sie.
1 Zue dselbe Schtund kumme d Jinger zue Jesus un froge: Wer isch dr Greschte im Himmelrich?
2 Jesus reft ä Kind zue sich un schtellts midde unda sie
3 un het gsait: Gwiß, i(ich) sag äich: Wenn ihr nit umkehrt un sin we d Kinda, so wäre ihr nit ins Himmelrich kumme.
4 Wer drno sich selbscht niedrig macht un wird we des Kind, der isch dr Greschte im Himmelrich.
9 Drum sollt ihr so bäte: Unsa Vada (Babbe) im Himmel! Di Name wäre gheiligt.
10 Di Rich kummt. Di Wille gschiht we im Himmel so uf d Erde.
18 Un i(ich) sag dir au: Dü bisch Petrus, un uf dän (dinem) Felse will i(ich) mi Gmeinde bäue, un d Pforte vu d Hell solle sie nit ibawältige.
19 Ich will dir d Schlissel vum Himmelrich ge: alles, was dü uf d Erde binde wirsch, soll au im Himmel bunde si, un alles, was dü uf Erde löse wirsch, soll au im Himmel glest si.
32 Fircht di nit, dü kleini Herde! Denn s het äirem Vada (Babbe) gfalle, äich des Rich z ge.
3 Selig sin, de do geischtlich arm sin; denn ihra isch des Himmelrich.
4 Selig sin, de do Leid hän; denn sie solle treschtet wäre.
5 Selig sin de Sanftmuetige; denn sie wäre des Land bsitze.
6 Selig sin, de do hunga hän un durschtig sin nohch dr Grechtigkeit; denn sie solle satt wäre.
7 Selig sin de Barmherzige; denn sie wäre Barmherzigkeit gregä.
8 Selig sin, de sufare (reine) Herzens sin; denn sie wäre Gott säh.
9 Selig sin di Friedfertige; denn sie wäre Gottes Kinda heiße.
10 Selig sin, de um dr Grechtigkeit wille vufolgt wäre; denn ihra isch des Himmelrich.
11 Selig sin ihr, wenn äich d Mensche wägä ma(mir) bschimpfe un jage un schwätze allaläi Schlechtes gege äich, wenn sie dmit lege.
12 Sin frehlich un getroscht; s wird äich im Himmel viel blohnt wäre. Denn ebeso hän sie vufolgt d Prophete, de vor äich gsi sin.
7 Gehn aba un predige un sage: Des Himmelrich isch nooch herkumme.
5 Denn des solle ihr wisse, daß kei Unzichtige odr Unreine odr Habsichtige - des sin Götzediena - ä Erbdeil het im Rich Chrischti un Gottes.
36 Do losst Jesus d Lit go un kummt heim. Un sini Jinger schtehn zue nem un hän gsait: Sag uns(us) des Glichnis vum Unkrut uf fem Acka.
37 Er git zantwort un het gsait zue nene: Dr Menschebue isch's, der d guete Some sajt.
38 Dr Acka isch d Welt. Dr guete Some sin d Kinda vum Rich. Des Unkrut sin de Kinda vum Bese.
39 Dr Fäind, ders Unkrut sajt, isch dr Deufel. D Ernte isch s End vu d Welt. D Schnitta sin d Engel.
40 Wenn ma drno des Unkrut üsjätet un mit Fiir vubrennt, so wird's au am End dr Welt go.
41 Dr Menschebue wird sini Engel schicke, un sie wäre sammle üs sinem Rich alles, was zum Wäggoh vufihrt, un de do Unrecht den,
42 un sie wäre in d Fiirofe gworfe; do wird Hiile un s Zähneklappere si.
43 Dann(Dnoh) wäre di Grechte laichte we d Sunne im Vada (Babbe) sinem Rich. Wer Ohre het, der soll härä!