8 Wenn aba jemads di Eigene, bsunders sini Husgnosse, nit vusorgt, doet da(er) d Glaube vuliignet un isch schlimmer als ä Heid.
19 ehre Vada (Babbe) un Muetter" (2. Moses 20,12- 16); un: "Dü sollsch di Nächschte liebe we dich selbscht" (3. Moses 19,18).
12 Äich aba loss dr Herr wachse un imma richa wäre in dr Liebe (Lebi) undaänanda un zue jedem, we au ma(mir) sie zue äich hän,
33 Drum au ihr: jeda het leb(lieb) si Wieb we sich selbscht; de Wieba aba ehre d Ma.
2 Aba um Unzucht zue vumiede, soll jeda si eigenes Wieb ha un jedes Wieb ihren eigene Ma.
10 Predig i(ich) denn etzed Mensche odr Gott zleb? Odr suech i(ich) Mensche gfällig z si? Wenn i(ich) noh Mensche gfällig wär, so wär i(ich) Chrischti Knecht nit.
28 So solle au de Männa ihri Wieba liebe we ihr eigene Leib (Ranze). Wer si Wieb liebt (leb het), der liebt (lebt) sich selbscht.
14 Zehn nit am fremde Joch mit d Ungläubige. Denn was het de Grechtigkeit z schaffe mit dr Ungrechtigkeit? Was het des Lecht fir Gmeinschaft mit dem Dunkle(d Nacht)?
25 Ihr Männa, liebe (hän leb) äiri Wieba, we au Chrischtus de Gmeinde gliebt (leb ka) het un het sich selbscht fir sie hige,
26 um sie z heilige. Er het sie sufa gmacht durch des Wassabad im Wort, dmit da(er)
18 Ihr Wieba, ordne äich äire Männa unda, we sich's kert in däm Herrn.
19 Ihr Männa, liebe (hän leb) äiri Wieba un sin nit bitta gege sie.
22 Ihr Wieba, ordne äich äire Männa unda we däm Herrn.
23 Denn dr Ma isch d Kopf(Schädel) vum Wieb, we au Chrischtus d Kopf(Schädel) dr Gmeinde isch, de na(er) als si Leib (Ranze) erlest het.
5 So wendet alli Meh dra un zeigt in äirem Glaube Tugend un in d Tugend s Wisse
6 un im Wisse Maß un im Maß Geduld un in dr Geduld Fromm si
7 un im Fromm si Bredalebi un in dr Bredalebi d Lebi zue ällei Lit.
12 Alles des, was ihr wen, daß äich d Lit doe solle, des den nene au! Des ischs Gsetz un d Prophete.