6 Selig isch der un heilig, der teilhet an dr erschte Uferschtehig. Iba de het dr zweite Dod keini Macht; sundern sie wäre Prieschter Gottes un Chrischti si un mit nem regiere dusig Johr.
22 Aba Gottes Hilf ha i(ich) ka bis zum hiitige Dag un schtand etze do un bi si Ziige bi groß un klei un sag nigs, als was de Prophete un Moses vorusgsait hän:
23 daß d Chrischtus liede soll un als erschta ufschtoht vu d Dote un vukindige des Lecht sinem Volk un d Heide.
18 luegä (gän obacht), ma(mir) zehn nuf nohch Jerusalem, un dr Menschebue wird d Hohenpriester un Schriftglehrte ibaantwortet wäre; un sie wäre nen zum Dod vuurteile
19 un wäre nen d Heide ibaantworte, dmit sie nen vuschpotte un üsbeitsche un kriizige; un am dritte Dag wird da(er) ufschtoh.
21 Denn do durch ei Mensch dr Dod kumme isch, so kummt au durch ei Mensch de Uferschtehig vu d Dote.
6 Er isch nit do, er isch ufgschtande. Denke dra, we er äich gsait het, als er noh in Galiläa war:
7 Dr Menschebue mueß ibaantwortet wäre in de Händ(Pfode) vu d Sinda un kriizigt wäre un am dritte Dag ufschtoh.
3 Globt isch Gott, dr Vada (Babbe) unsares Herrn Jesus Chrischtus, dr uns(us) nohch sinere große Barmherzigkeit wiedageboren het zue einare lebändige Hoffnig durch de Uferschtehig Jesus Chrischti vu d Dote,
6 Er aba sait zue nene: Vuschrecke nit! Ihr söche Jesus vu Nazareth, d wo sie Kriizigt hän. Er isch uferschtande, er isch nit do. Luege do d Platz, wo sie nen higlegt hän.
5 Denn wenn ma(mir) mit nem vubunde un nem gliechgworde sin in sinem Dod, so wäre ma(mir) nem au in dr Uferschtehig glich si.
6 Mir wisse jo, daß unsa alta Mensch mit nem kriizigt isch, dmit dr Leib (Ranze) fir d Sinde vunichtet wär, so daß ma(mir) etze dr Sinde nit diene.
5 Aba d Engel het gsait zue d Wieba: Firchte äich nit! Ich weiß, daß ihr Jesus, d Gkriizigte, sueche.
6 Er isch nit do; er isch ufgschtande, we na(er) gsait het. Kummt her un luege d Platz a, wo na(er) gläge het;
3 Denn als erschtes ha i(ich) äich wiedage, was i(ich) au gregt ha: Daß Chrischtus gschtorbe isch fir unsri Sinde nohch dr Schrift;
4 un daß sa(er) beerdige wore isch; un daß sa(er) ufgschtande isch am dritte Dag nohch dr Schrift;
25 Jesus sait zue ihr: Ich bi d Uferschtehig un des Läbä. Wer an mi glaubt, der wird läbä, au wenn na schtirbt;
26 un wer do läbt un glaubt an mi, der wird nimmi schterbe. Glaubsch dü des?
14 Denn wenn ma(mir) glaube, daß Jesus gschtorbe un ufgschtande isch, so wird Gott au de, de igschlofe (gschtorbe) sin, durch Jesus mit nem herfihre.
21 Des isch ä Vorbild vu d Daufi, de etzed au äich rettet. Denn in ihr wird nit dr Dräck vum Leib (Ranze) abgwäsche, sundern ma(mir) bitte Gott um ä guetes Gwisse, durch d Uferschtehig Jesus Chrischti,
20 Der Gott vum Friede aba, d große Schäfa (Hirte) vu d Schof, der unser Herrn Jesus, vu d Dote rufgfihrt het durch des Bloet vum ewige Packt(Abkumme),
21 der mach äich tichtig in alle Guete Werk, z doe si Wille, un schafft in uns(us), was nem gfallt, durch Jesus Chrischtus, welem isch Ehri vu Ewigkeit zue Ewigkeit! Amen.
12 Un i(ich) sieh di Dote, groß un klei, schtoh vor rem Thron, un Becha wäre ufdoe. Un ä andres Boech wird ufdoe, welches isch des Boech vum Läbä. Un di Dote wäre grichtet nohch däm, was in d Becha gschriebe schtoht, nohch ihre Werke.
13 Un des Meer git di Dote üsä, de drin ware, un dr Dod un si Rich gän di Dote üsä, de drin ware; un sie wäre grichtet, jeda nohch sinene Werke.
14 Denn de Liebe (Lebi) Chrischti drängt uns(us), zmol ma(mir) ibaziigt sin, daß, wenn eina fir alli gschtorbe isch, so sin sie alli gschtorbe.
15 Un na(er) isch drum fir alli gschtorbe, dmit, de do läbä, etze nit sich selbscha läbä, sundern däm, der fir sie gschtorbe un ufgschtande isch.
8 Do goht au d andere Jinger inä, der wo zerscht zum Grab kumme war, un luegt un glaubt.
9 Denn sie vuschten d Schrift noh nit, daß sa(er) vu d Dote ufschtoh mueß.
10 Den wot(möcht) i(ich) erkenne un de Kraft vu sinere Uferschtehig un de Gmeinschaft vu sinene Liede un so sinem Dod gliechgmacht wäre,