Santidade
3 Vu Unzucht aba un jedi Art vu Dreck odr Habsucht soll bi äich nit ämol Gschwätzt wäre, wes sich fir di Heilige ghärt .
14 Jage däm Friede nohch mit jedem un dr Heiligung, ohni de nemads d Herrn säh wird,
15 sundern we der, der äich gruefe het, heilig isch, sollt au ihr heilig si in äirem ganze Wandel.
16 Denn s schtoht gschriebe (3. Moses 19,2): "Ihr sollt heilig si, denn i(ich) bi heilig."
3 Vu Unzucht aba un jedi Art vu Dreck odr Habsucht soll bi äich nit ämol Gschwätzt wäre, wes sich fir di Heilige ghärt .
9 Er het uns(us) selig gmacht un bruefe mit nem heilige Ruef, nit nohch unsare Werkli, sundern nohch sinem Rotschluß un nohch dr Gnade, de uns(us) ge isch in Chrischtus Jesus vor d Ziit dr Welt,
3 Denn des isch dr Wille Gottes, äiri Heiligung, daß ihr miede de Unzucht
4 un jeda vu äich si eigenes Wieb z gwinne suecht in Heiligkeit un Ehri,
5 nit in gieriga Luscht we de Heide, de vu Gott nigs wisse.
6 Nemads goht z wit un ibavordeilt sini Brueda im Handel; denn dr Herr isch ä Richta iba des alles, we ma(mir) äich scho freher gsait un beziigt hän.
7 Denn Gott het uns(us) nit bruefe zum Dreck, sundern zue d Heiligung.
4 Denn in nem het da(er) uns(us) üsgwählt, bvor dr Welt Grund glegt war, daß ma(mir) heilig un untadelig vor nem si solle; in sinere Liebe (Lebi)
22 Lege vu äich wäg d alte Mensch mit sinem frehere Wandel, der sich durch trigarischi Luscht zgrund richtet.
23 Wäre naj(nai) aba in äirem Geischt un Sinn
24 un zehn d näje(naie) Mensch a, der nohch Gott gschaffe isch in echte Grechtigkeit un Heiligkeit.
5 Sin so unda äich igschtellt(gsinnt), wes au dr Gmeinschaft in Chrischtus Jesus recht isch:
48 Drum solle ihr ganz guet si, we aicha Vada (Babbe) im Himmel ganz guet isch.
16 Wißt ihr nit, daß ihr Gottes Tempel sin un dr Geischt Gottes in äich wohnt?
1 Wel ma(mir) etze solchi Vuheißige (Vuschpreche) hän, mini Lebe, so len uns(us) vu allene Dreckflecke vum Fleisch un vum Geischt uns(us) sufa mache un de Heiligung z end bringe in dr Angscht Gottes.
17 Heilig sie in d Wohret; di Wort isch d Wohret.
15 sundern we der, der äich gruefe het, heilig isch, sollt au ihr heilig si in äirem ganze Wandel.
16 Denn s schtoht gschriebe (3. Moses 19,2): "Ihr sollt heilig si, denn i(ich) bi heilig."
16 Nemad aba zindet ä Lecht a un deckts mit nem Gfäß zue odr hockts unda ä Bank; sundern er hockts uf ä Laichta, dmit, wer inegoht, des Lecht sieht.
22 Etze aba, do ihr vu d Sinde fräi un Gottes Knecht wore sin, hän ihr drin äiri Frucht, daß ihr heilig sin; des End aba isch des ewige Läbä.
1 Wel ma(mir) etze solchi Vuheißige (Vuschpreche) hän, mini Lebe, so len uns(us) vu allene Dreckflecke vum Fleisch un vum Geischt uns(us) sufa mache un de Heiligung z end bringe in dr Angscht Gottes.
17 Ich vumahn äich aba, lebi Breda, daß ihr äich in acht nähme vor däne, de Zwitracht un Ärganis arichte entgegä dr Lehr, de ihr glernt hän, un äich vu nene abwende.
2 a de Gmeinde Gottes in Korinth, a de Gheiligte in Chrischtus Jesus, de bruefene(gruefene) Heilige samt allä, de d Name fu unsrem Herrn Jesus Chrischtus aruefe an jedäm Platz, bi nene un bi uns(us):
21 Au äich, de ihr dertmols fremd un feindlich gsinnt ware in bese Sache,
22 het da(er) etze vusehnt durch d Dod vu sinem schterbliche Leib (Ranze), dmit da(er) äich heilig un untadelig un makellos vor si Gsicht(Visasch) schtellt;
23 wenn ihr nur bliebe im Glaube, grindet un fescht, un nit wäg gehn vu dr Hoffnig vum Evangelium, des ihr ghärt hän un des predigt isch alle Gschepf unda däm Himmel. Si Diena bi i(ich), Paulus, wore.
14 Jage däm Friede nohch mit jedem un dr Heiligung, ohni de nemads d Herrn säh wird,
19 Ich mueß einfach(menschlich) dher schwätze um dr Schwachheit aires Fleisches wägä: We ihr äiri Glieda hige hän an d Denscht vum Dreck un d Ungrechtigkeit zue imma näjare(naiiare) Ungrechtigkeit, so gän etze äiri Glieda hi an d Denscht dr Grechtigkeit, daß sie heilig wäre.
1 Ich vumahn äich etze, lebi Breda, durch de Barmherzigkeit Gottes, daß ihr äiri Leiba (Ranze) higän als ä Opfa, des lebändig, heilig un Gott ä freud isch. Des isch äira vuninftige Gottesdenscht.
1 Isch etze bi äich Vumahne in Chrischtus, isch Troscht dr Lebi (Liebe), isch Gmeinschaft vum Geischt, isch herzlichi Lebi (Liebe) un Barmherzigkeit,
2 so mache mi Fräid(Freud) dodurch ganz groß, daß sa ei Sinn hän, glichi Lebi (Liebe) hän, imetig un iträchtig sin.
3 Den nigs üs Eigenutz odr wägä eitla Ehri, sundern in Demuet achte eina d andre hecha als sich selba,
4 un jeda sieht nit uf sini Sache, sundern au uf des, was däm andre dient.
5 Sin so unda äich igschtellt(gsinnt), we`s au dr Gmeinschaft in Chrischtus Jesus recht isch:
6 Der, der in göttlicha Gschtalt war, hebet`s (haltet`s) nit fir ä Vuluscht(Raub), Gott glich z si,
7 sundern git sich selba un nimmt Knechtsgschtalt a, war d Mensche glich un dr Erschinig nohch als Mensch gsähne worde isch.
8 Er het sich selba klei gmacht un war hörig bis zum Dod, soga zum Dod am Kriiz.
9 Drum het nen au Gott hoch gmacht un het nem d Name ge, der iba alle Näme isch,
10 daß in däm Name Jesus sich biige solle alli dera Knie, de im Himmel un uf Erde un unda dr Erde sin,
11 un alli Zunge sage solle, daß Jesus Chrischtus dr Herr isch, zue d Ehri Gottes, vum Vada (Babbe).
12 Eso, mini Liebe, - we ihr alliziit hörig gsi sin, nit ällei wenn i(ich) do war, sundern etzed noh viel me wo i(ich) wäg bin, - schaffet, daß sa selig sin, mit Angscht un Zittere.
13 Denn Gott isch's, der in äich wirkt beides, des das sa`s Wen un des Vollbringe, nohch sinem Wohlgfalle.
14 Den alles ohni Motze un ohni Zwiefel,
15 dmit ihr ohni Tadel un erlich sin, Gottes Kinda, ohni Fehla midde unda nem vudorbene un vukehrte Gschlecht, unda däm ihr schiene als Lechta in dr Welt,
16 dodurch daß sa feschthalte am Wort vum Läbä, ma(mir) zum Ruehm a däm Dag Chrischti, so daß i(ich) nit vugeblich glaufe bi noh vugeblich gschafft ha.
17 Un wenn i(ich) au gopfert wir bi däm Opfa un Gottesdenscht äires Glaube, so fräi i(ich) mi un fräi mi mit äich alle.
18 Dodribar solle ihr äich au fräie un solle äich au mit ma(mir) fräie.
19 Ich hoff aba in däm Herrn Jesus, daß i(ich) Timotheus bald zue äich schicke ka, dmit i(ich) au erquickt wir, wenn i(ich) erfahr, we`s um äich schtoht.
20 Denn i(ich) ha keina, der so ganz in minem Sinn isch, der so herzlich fir äich sorge wird.
21 Denn sie sueche alli des Ihre, nit des, was Jesus Chrischti isch.
22 Ihr aba wiße, daß sa(er) sich bwährt het; denn we ä Kind däm Vada (Babbe) hilft, het da(er) mit ma(mir) däm Evangelium dient.
23 Ihn hoff i(ich) z schicke, sobald i(ich) härä doe, we`s um mi schtoht.
24 Ich vuträu aba in däm Herrn druf, daß au i(ich) selbscht bald kumme ka.
25 Ich ha`s aba fir nedig agsähne, d Brueda Epaphroditus zue äich z schicke, der mi Mitarbeita un Mitschtrieta isch un äich Botschafta un Helfa in minere Not;
26 denn na(er) het nohch äich alle Vulange ka un war def trurig, wel ihr ghärt hän, daß sa(er) krank wore war.
27 Un na(er) war au dodkrank, aba Gott het sich iba nen erbarmt; nit ällei aba iba ihn, sundern au iba mich, dmit i(ich) nit ei Loch (Träuer) um`s andere ha.
28 Ich ha nen etze um so schnella gschickt, dmit ihr nen sähn un wieda frehlich sin un au i(ich) weniger Träuer ha.
29 So nähme nen etze uf im Herrn mit alla Fräid(Freud) un hebet (halte) solchi Mensche in Ehri.
30 Denn wägä d Sach Chrischti isch scha(er) däm Dod so nooch kumme, do er si Läbä nit gschont het, um ma(mir) z diene a äira Statt.