2 Der aba zue d Dire inegoht, der isch d Schäfa (Hirte) vu d Schof.
3 Dem macht d Ufbasser uf, un de Schof härä sini Schtimm; un na(er) rueft sini Schof mit Name un fihrt sie üsä.
4 Un wenn na(er) alli sini Schof nüsglo het, goht da(er) vor ne her, un sini Schof folge nem nohch; denn sie kennen sini Schtimm.
25 Denn ihr ware we irrendi Schof; aba ihr sin etze bekehrt (umkert) zue däm Schäfa (Hirte) un Bischof äira Seele.
11 Ich bi dr guete Schäfa (Hirte). Dr guete Schäfa (Hirte) (d) losst si Läbä fir d Schof.
14 Ich bi dr guete Schäfa (Hirte) un kenn Mini, un Mini kenne mi,
15 we mi mi Vada (Babbe) kennt, un i(ich) kenne d Vada (Babbe). Un i(ich) loss mi Läbä fir de Schof.
16 Un i(ich) ha noh anderi Schof, de sin nit üs däm Stall; au sälli mueß i(ich) herbringe, un sie wäre mi Schtimm härä, un s wird ei Herde un ei Schäfa (Hirte) si.
4 So das sa, wenn erschiene wird dr Erzhirte, d ewige Krone vu d Herrlichkeit gregä.