15 Denn ma(mir) hän nit ä Hohenpriester, der nit mitliede kennt mit unsera Schwachheit, sundern der vusuecht worde isch in allem we ma(mir) selba, doch ohni Sinde.
1 Lebi (Liebe) Breda, wenn ä Mensch etwa ä Vehla macht, so helft nem wieda zrecht mit sanftmetigem Geischt, ihr, de ihr geischtlich sin; un lueg uf di selba, daß dü nit au vusuecht wirsch.
9 Dr Herr weiß de Fromme üs dr Vusuechig zue rette, de Ungrechte aba feschtzhalte fir d Dag vum Gricht, um sie z schtrofe,
13 Sunscht het äich nur menschlichi Vusuechig troffe. Aba Gott isch treu, der äich nit vusueche losst iba äiri Kraft, sundern macht, daß de Vusuechig so ä End nimmt, daß ihr's vutrage kennt.
20 Un na sait: Was uns(us) sem Mensch usekummt, des macht d Mensch dreckig;
21 denn vu inne, uns(us) sem Herz dr Mensch, kumme rus besi Gedanke, Huchä, Schtäle, Morde,
22 Ehebreche, Habgier, Bosheit, Arglischt, Usschweifig, Mißgunst, Läschtere, Schtolz, Dummheide.
23 Alli de bese Sache kumme vu inne rus un mache d Mensch dreckig.
41 Wache un bäte den, dmit ihr nit in Afechtig fallt! Dr Geischt isch willig; aba s Fleisch isch schwach.
12 Selig isch dr Ma, der d Afechtig erduldet; denn nohchdem ma(er) bwährt isch, wird da(er) d Krone vum Läbä gregt, de Gott vuheiße het däne, de nen leb(lieb) hän.
2 un vierzig Däg lang vum Deufel vusuecht. Un na(er) het nigs gässe in däne Däg, un als sie ä End hän, het da(er) hunga ka.
22 Bi däm aba unda d Dorne gsajt isch, des isch, ders Wort härt, un d Sorge vu d Welt un dr betrug vum Richtum erschticke s Wort, un na(er) het kei Frucht.
3 un wißt, daß aicha Glaube, wenn na(er) bwährt isch, Geduld bwirkt.
13 Nemad soll sage, wenn na(er) vusuecht wird, daß sa(er) vu Gott vusuecht wäre. Denn Gott ka nit vusuecht wäre zum Bese, un na(er) selbscht vusuecht nemads.
13 Un fihr uns(us) nit in Vusuechig, sundern erles uns(us) vum Bese. (Denn di isch des Rich un d Kraft un d Herrlichkeit in Ewigkeit. Amen.)