10 Ich vumahn äich aba, liebe(lebi) Breda, im Name unsares Herrn Jesus Chrischtus, daß ihr alli mit eina Schtimm schwätze un len kei Zwietracht unda äich si, sundern hebe (halte) änanda fescht in einem Sinn (Gmeht) un in eina Meinig.
14 wer aba vum Wassa trinke wird, des i(ich) nem gib, d wird in Ewigkeit nit durschtig, sundern des Wassa, des i(ich) nem ge wär, des wird in nem ä Quelle vum Wassa wäre, des in des ewige Läbä quillt.
18 Etze aba luege ma(mir) alli mit ufdecktem Gsicht(Visasch) de Herrlichkeit vum Herrn we in nem Schpegel, un ma(mir) wäre vuklärt in si Bild vu eina Herrlichkeit zue d andere vum Herrn, der dr Geischt isch.
5 So bringe etze de Glieda um, de uf Erde sin, Unzucht, Dreck, schändlichi Leideschaft, besi Luscht un Habsucht, des Götzedenscht isch.
19 So den etze Buße un bekehre äich, daß äiri Sinde tilgt wäre,
22 D Frucht aba vum Geischt isch Lebi (Liebe), Fräid(Freud), Friede, Geduld, Freundlichkeit, Güte, Treui,
23 Sanftmuet, Keuschhet; gege all des isch des Gsetz nit.
5 Der Herr aba richte äiri Herz üs uf de Lebi (Liebe) Gottes un uf de Geduld Chrischti.
38 Petrus sait zue nene: Den Buße, un jeda vu äich loss sich daufe uf d Name Jesus Chrischti zue d Vugebig äira Sinde, so wär na gregä de Gabe vum heilige Geischt.
17 Siet der Ziit fangt Jesus an z predige: Den Buße, denn des Himmelrich isch nooch herkumme!
2 Un stellt äich nit der Welt glich, sundern ändert äich durch Ernaierig aires Sinnes, dmit ihr prefä kennt, was Gottes Wille isch, nämlich des Guete un Wohlgfällige un Vollkummene.
6 Denn Chrischtus isch scho zue dr Ziit, als ma(mir) noh schwach ware, fir uns(us) Gottlosi gschtorbe.