Verdade

8 Wieda, lebi Breda: Was wohr isch, was ehrbar, was Grecht, was sufa, was liebenswert, was ä guete Ruef het, ischs ä Tugend, ischs ä Lob - sin druf üs!

7 Aba i(ich) sag äich d Wohret: S isch guet fir äich, daß i(ich) wäggang. Denn wenn i(ich) nit wäggang, kummt d Treschta nit zue äich. Wenn i(ich) aba gang, will i(ich) nen zue äich schicke.

14 Un des Wort ward Fleisch un het unda uns(us) gwohnt, un ma(mir) sähn (d) sini Herrlichkeit, ä Herrlichkeit als einzige Bue vum Vada (Babbe), volla Gnade un Wohret.

6 Jesus sait zue nem: Ich bi dr Wäg un d Wohret un s Läbä; (d) nemads kummt zum Vada (Babbe) üsa durch mi.

31 Do sait etze Jesus zue d Jude, de a nen glaube: Wenn ihr bliebe den an minem Wort, so sin na wirglich mini Jinger

32 un den d Wohret erkenne, un d Wohret wird äich fräi mache.

18 Mini Kinda, len uns(us) nit liebe mit Worte noh mit dr Zunge, sundern mit dr Tat un mit dr Wohret.

15 Bmeh di drum, di vor Gott z erwiese als ä rechtschaffene un untadelige Arbeita, der des Wort dr Wohret recht üsdeilt.

18 Er het uns(us) uf d Welt kumme losse nohch sinem Wille durch des Wort dr Wohret, dmit ma(mir) Erschtlinge vu sinene Gschöpfe sin.

20 Mir wisse aba, daß dr Bue Gottes kumme isch un uns(us) d Sinn dfir ge het, daß ma(mir) s Wahrhaftige kenne lerne. Un ma(mir) sin in däm Wahrhaftige, in sinem Bue Jesus Christus. Der isch dr wahrhaftige Gott un s ewige Läbä.

6 Wenn ma(mir) sage, daß ma(mir) Gmeinschaft mit ihm hän, un wandle in dr Finschtanis, so lege ma(mir) un den nit de Wohret.

4 Ich ha kei greßeri Fräid(Freud) als de, z härä, daß mini Kinda in dr Wohret läbä.

24 Gott isch Geischt, un de nen abäte (ahimmle), de mehn nen im Geischt un in dr Wohret abäte (ahimmle).

1 S isch aba dr Glaube ä feschti Zuevasicht uf des, was ma hofft, un ä Nitzwiefle a däm, was ma nit sieht.

12 Vor ällei Dingen aba, mini Breda, schwört nit, nit bim Himmel noh bi d Erde noh mit nem andere Eid. S isch aba aicha Jo ä Jo un aicha Nei ä Nei, dmit ihr nit ins Gricht kummt.

15 Len uns(us) aba wohr si in dr Lebi (Liebe) un wachse in alli Schtickli zue dem hi, der d Kopf isch, Chrischtus,

27 Un d Salbig, de ihr vu nem gregt hän, bliebt in äich, un ihr hän nit nedig, daß äich jemads lehrt; sundern, we äich sini Salbig alles lehrt, so isch's wohr un isch kei Lug, un we sie äich glehrt het, so bliebe in nem.

26 Wenn aba der Treschta kumme wird, den i(ich) äich schicke wär vum Vada (Babbe), d Geischt dr Wohret, der vum Vada (Babbe) üsgoht, der wird Ziignis ge vu ma(mir).