Vícios

1 Ich vumahn äich etze, lebi Breda, durch de Barmherzigkeit Gottes, daß ihr äiri Leiba (Ranze) higän als ä Opfa, des lebändig, heilig un Gott ä freud isch. Des isch äira vuninftige Gottesdenscht.

2 Un stellt äich nit der Welt glich, sundern ändert äich durch Ernaierig aires Sinnes, dmit ihr prefä kennt, was Gottes Wille isch, nämlich des Guete un Wohlgfällige un Vollkummene.

36 Wenn äich etze d Bue fräi macht, so sin na wirklich fräi.

31 Do sait etze Jesus zue d Jude, de a nen glaube: Wenn ihr bliebe den an minem Wort, so sin na wirglich mini Jinger

32 un den d Wohret erkenne, un d Wohret wird äich fräi mache.

13 Ihr sin des Salz dr Erde. Wenn drno des Salz nimi salzt, womit soll ma salze? S isch zue nigs me nütz, als daß mas wägschittet un lossts vu d Lit vutrambe.

11 Denn s schtoht gschriebe (Jesaja 45,23): «So wohr i(ich) läb, sait dr Herr, mir solle sich alli Knie beuge, un alli Zunge solle Gott bekannt wäre."

12 So wird etze jeda vu uns(us) fir sich selbscht Gott Antwort ge.

13 Un fihr uns(us) nit in Vusuechig, sundern erles uns(us) vum Bese. (Denn di isch des Rich un d Kraft un d Herrlichkeit in Ewigkeit. Amen.)

1 Zue d Fräihet het uns(us) Chrischtus bfräit! So schtehn etze fescht un len äich nit wieda des Joch dr Knechtschaft uflege!

12 Alles isch ma(mir) recht, aba nit alles dent zum Guete. Alles isch ma(mir) recht, aba s soll mi nigs gfangeneh.

18 Un saufe äich nit voll Wi, worüs ä schlampriges Wäse vorgoht, sundern len äich vum Geischt erfille.

21 Näid, Sufe, Frässä un derglieche. Dvu ha i(ich) äich vorusgsait un sag nohmol vorus: de des den, wäre des Rich Gottes nit erbe.

23 Sanftmuet, Keuschhet; gege all des isch des Gsetz nit.

36 Wenn äich etze d Bue fräi macht, so sin na wirklich fräi.

13 Sunscht het äich nur menschlichi Vusuechig troffe. Aba Gott isch treu, der äich nit vusueche losst iba äiri Kraft, sundern macht, daß de Vusuechig so ä End nimmt, daß ihr's vutrage kennt.

2 daß sa(er) etze de noh ibrigi Ziit im Fleisch nit d Luscht dr Mensche, sundern däm Wille Gottes läbt.

3 Denn s isch genoe, daß ihr de vugangeni Ziit zuebrocht hän nohch heidnischem Wille, als ihr ä Läbä gfihrt hän in Uswiichs, Luscht, Bsofe, Frässarei, Sufarei un schrecklichen Götzedenst.

4 Des isch ne fremdt, daß ihr äich nimi mit tene schtirzt in desselbe weschte, wilde Triebe, un sie läschtere;

5 aba sie wäre Antwort ge mese däm, dr parat isch, z richte de Lebändige un de Dote.

6 Denn dzue isch au d Dote s Evangelium vukindigt, daß sie zwar nohch Menscheart grichtet wäre im Fleisch, aba nohch Gottes Art des Läbä hän im Geischt.

7 S isch aba nooch kumme des End alla Sacha. So sin etze besunne un nichtern zum Gebet.

3 un wißt, daß aicha Glaube, wenn na(er) bwährt isch, Geduld bwirkt.

9 Odr wißt ihr nit, daß di Ungrechte des Rich Gottes nit erbe wäre? Len äich nit irrmache! Weda Unzichtigi noh Götzediena, Ehebrecha, Luschtknabe, Knabeschänder,

10 Deb, Geizigi, Trunkebolde, Läschtera odr Raiba (Vubrecha) wäre des Rich Gottes erbe.

11 Un solchi sin ä baar vu äich gsi. Aba ihr sin gwäsche, ihr sin gheiligt, ihr sin Grecht wore durch d Name vum Herrn Jesus Chrischtus un durch d Geischt unsares Gottes.

16 Denn alles, was in dr Welt isch, vum Fleisch d Luscht un dr Auge Luscht un igebildet si, isch nit vum Vada (Babbe), sundern vu der Welt.

11 Denn s isch erschiene de heilsami Gnade Gottes ällei Mensche

12 un nimmt uns(us) in Zucht, daß ma(mir) absage däm ungöttliche Wäse un d weltliche Luscht un bsonne, Grecht un fromm in d Welt läbä

11 So au ihr, hebet (haltet) dfir, daß ihr d Sinde gschtorbe sin un läbä Gott in Chrischtus Jesus.

12 So len etze de Sinde nit herrsche in äirem sterbliche Leib (Ranze), un den sinene Glüschte nit folge (Brav si).

13 Au gän nit d Sinde äiri Glieda hi als Waffe vu d Ungrechtigkeit, sundern gän äich selba Gott hi, als solchi, de dot ware un etze lebändig sin, un äiri Glieda Gott als Waffe fir d Grechtigkeit.

41 Wache un bäte den, dmit ihr nit in Afechtig fallt! Dr Geischt isch willig; aba s Fleisch isch schwach.

7 So sin etze Gott folgsam. Widerstehn nem Deufel, so flieht er vu äich.

34 Jesus git ne zantwort un sait: Gwiß, gwiß, i(ich) sag äich: Wer Sindige doet, der isch dr Sinde Knecht.

23 Trink nimi nur Wassa, sundern nimm ä weng Wi dzue wägä dinem Buch (Ranze), wel dü viel krank bisch.

13 Sunscht het äich nur menschlichi Vusuechig troffe. Aba Gott isch treu, der äich nit vusueche losst iba äiri Kraft, sundern macht, daß de Vusuechig so ä End nimmt, daß ihr's vutrage kennt.

8 Wenn ma(mir) sage, ma(mir) hän keini Sinde, so lege ma(mir) uns(us) selba a, un d Wohret isch nit in uns(us).

9 Wenn ma(mir) aba unsri Sinde sage, so isch scha(er) treui un grecht, daß sa uns(us) d Sinde vugit un uns(us) sufa macht vu allar Ungrechtigkeit.

12 Alles isch ma(mir) recht, aba nit alles dent zum Guete. Alles isch ma(mir) recht, aba s soll mi nigs gfangeneh.

19 Odr wißt ihr nit, daß äira Leib (Ranze) ä Tempel vum heilige Geischt isch, der in äich isch un den ihr vu Gott hän, un daß ihr nit äich selba ghäre ?

5 Denn wenn ma(mir) mit nem vubunde un nem gliechgworde sin in sinem Dod, so wäre ma(mir) nem au in dr Uferschtehig glich si.

6 Mir wisse jo, daß unsa alta Mensch mit nem kriizigt isch, dmit dr Leib (Ranze) fir d Sinde vunichtet wär, so daß ma(mir) etze dr Sinde nit diene.