13 Wer isch wies un schlau unda äich? Der zeig mit sinem guete Wandel sini Werke in Sanftmuet un Wisheit.
10 Denn "wer des Läbä liebt (leb hän) un gueti Däg säh will, der hetet sini Zunge, daß sie nigs Beses sait, un sini Lippen, daß sie nit bschiesse.
11 Er wende sich ab vum Bese un doet Guetes; er suecht Friede un jag nem nohch.
14 Jage däm Friede nohch mit jedem un dr Heiligung, ohni de nemads d Herrn säh wird,
3 Des isch aba des ewige Läbä, daß sie dich, der dü ällei wahre Gott bisch, un den dü gschickt hesch, Jesus Chrischtus, erkenne.
11 un setze äiri Ehri dori, daß ihr ä schtilles Läbä fihre un äirem Gschäfft nohchgehn un mit äire eigene Händ(Pfode) schaffe, we ma(mir) äich bpfohle hän,
12 dmit ihr ehrbar läbä vor däne, de druße sin, un uf nemads agwiese sin.
36 Denn was hilft s däm Mensch, wenn na die ganz Welt gwinne dät un nähm a sinere Seele Schade?
38 Wer a mi glaubt, we d Schrift sait, vu däm sinem Leib (Ranze) wäre großi Bäch vu lebändigem Wassa fleße.
23 Denn dr Sinde Sold isch dr Dod; de Gabe Gottes aba isch des ewige Läbä in Chrischtus Jesus, unsam Herr.
2 Un stellt äich nit der Welt glich, sundern ändert äich durch Ernaierig aires Sinnes, dmit ihr prefä kennt, was Gottes Wille isch, nämlich des Guete un Wohlgfällige un Vollkummene.
20 Ich läb, doch etze nit i(ich), sundern Chrischtus läbt in ma(mir). Denn was i(ich) etzed läb im Fleisch, des läb i(ich) im Glaube a d Bue Gottes, der mi gliebt (leb ka) het un sich selba fir mi hige het.
10 Ä Deb kummt nur, um z schtähle, z schlachte un umzbringe. Ich bi kumme, dmit sie des Läbä un alles hän was sie bruche.
35 Jesus aba sait zue nene: Ich bi des Brot vum Läbä. Wer zue ma(mir) kummt, der wird nimmi hunga ha; un wer an mi glaubt, der wird nimmi durscht ha.
6 Jesus sait zue nem: Ich bi dr Wäg un d Wohret un s Läbä; (d) nemads kummt zum Vada (Babbe) üsa durch mi.
7 denn ma(mir) wandle im Glaube un nit im Klotze(Luege).
12 Selig isch dr Ma, der d Afechtig erduldet; denn nohchdem ma(er) bwährt isch, wird da(er) d Krone vum Läbä gregt, de Gott vuheiße het däne, de nen leb(lieb) hän.
25 Jesus sait zue ihr: Ich bi d Uferschtehig un des Läbä. Wer an mi glaubt, der wird läbä, au wenn na schtirbt;
26 un wer do läbt un glaubt an mi, der wird nimmi schterbe. Glaubsch dü des?
34 Un na reft Lit samt sinene Jinger zue sich un sait zue nene: Wer ma(mir) nohchfolge will, der vulaignet sich selba un nihmt si Kriz uf un goht ma(mir) nohch.
35 Denn wer si Läbä bhalte will, der wird's vuliere; un wer si Läbä vuliert wägä ma(mir) un wägä nem Evangelium, der wird's ha.
36 Denn was hilft s däm Mensch, wenn na die ganz Welt gwinne dät un nähm a sinere Seele Schade?
37 Denn was ka d Mensch ge, wumit da sini Seele uslese ka?
38 Wer sich aba wägä ma(mir) un minem Wort schämt under däm abtrinnige un sindige Gschlecht, wägä däm wird sich au d Menschebue schäme, wenn na kumme wird in dr Herrlichkeit vu sinem Vada (Babbe) mit d heilige Engel.
23 Alles, was ihr den, des den vu Herze als däm Herrn un nit d Mensche,
24 denn ihr wißt, daß ihr vum Herrn als Lohn des Erbe gregä den. Ihr diene däm Herrn Chrischtus!
15 So luege etze genau druf, we ihr äira Läbä fihre, nit als Dummi, sundern als Schlaui,
16 un kaufe de Ziit üs; denn s isch ä besi Ziit.
20 Ich läb, doch etze nit i(ich), sundern Chrischtus läbt in ma(mir). Denn was i(ich) etzed läb im Fleisch, des läb i(ich) im Glaube a d Bue Gottes, der mi gliebt (leb ka) het un sich selba fir mi hige het.
15 Un na(er) sait zue nene: Luege zue un hete äich vor alla Habgier; denn nemads läbt dvu, daß er vieli Sache het.
25 Drum sag i(ich) äich: Sorgt nit um aicha Läbä, was ihr ässä un trinke den; au nit um äiri Leiba (Ranze), was ihr azege den. Isch nit des Läbä me als ses Ässä un dr Leib (Ranze) me als d Klamotte?
26 Luege d Vegel unda däm Himmel a: sie saje nit, sie ernte nit, sie sammle nit in d Schiche; un aicha himmlische Vada (Babbe) git ne z ässä. Sin ihr denn nit viel me als de?
27 Wer isch unda äich, der vu sinem Läbä ä Spanne dzue mache kennt, we arg ga(er) sich au drum sorgt?