Vida Eterna
20 Ihr aba, mini Liebi, bäut äich uf uf äirem allaheiligschte Glaube, un bäte im heilige Geischt,
21 un bwahret äich in dr Lebi (Liebe) Gottes, un wartet uf d Barmherzigkeit unsares Herrn Jesus Chrischtus zum ewige Läbä.
3 Des isch aba des ewige Läbä, daß sie dich, der dü ällei wahre Gott bisch, un den dü gschickt hesch, Jesus Chrischtus, erkenne.
21 dmit, we de Sinde gherrscht het zum Dod, so au de Gnade herrsche durch de Grechtigkeit zum ewige Läbä durch Jesus Chrischtus, unserem Herr.
46 Un sie wäre higo: zue d ewige Schtrof, aba di Grechte ins ewige Läbä.
3 Des isch aba des ewige Läbä, daß sie dich, der dü ällei wahre Gott bisch, un den dü gschickt hesch, Jesus Chrischtus, erkenne.
18 uns(us), de ma(mir) nit sähn uf des Sichtbare, sundern uf des Unsichtbare. Denn was sichtbar isch, des isch ziitlich; was aba unsichtbar isch, des isch ewig.
8 Ich bi des A un des O, sait Gott dr Herr, der do isch un der do war un der do kummt, dr Allmächtige.
11 Un des isch des Zignis, daß uns(us) Gott s ewige Läbä ge het, un des Läbä isch in sinem Bue.
7 ewiges Läbä däne, de in alla Geduld mit guete Werke vulange nohch d Herrlichkeit, Ehri un ewigem Läbä;
25 Drum ka na(er) au fir imma selig mache, de durch nen zue Gott kumme; denn na(er) läbt fir imma un bittet fir sie.
36 Wer a d Bue glaubt, der het des ewige Läbä. Wer aba däm Bue nit hörig isch, der wird des Läbä nit säh, sundern d Zorn (Wuet) Gottes bliebt iba nem.
3 Un i(ich) ha ghärt ä großi Schtimm vum Thron her, de sait: Lueg do, d Hitte Gottes bi d Mensche! Un na(er) wird bi nene huse, un sie wäre si Volk si, un na(er) selbscht, Gott mit tene, wird ihr Gott si;
4 un Gott wird abwische alli Träne vu ihre Auge, un dr Dod wird nimi si, noh Leid noh Gschrei (Geblär) noh Schmerz wird me si; denn des Erschte isch vugange.
25 Un des isch de Vuheißig, de na uns(us) vuheiße het: s ewige Läbä.
24 Gwiß, gwiß, i(ich) sag äich: Wer mi Wort härt un glaubt däm, der mi gschickt het, der het des ewige Läbä un kummt nit ins Gricht, sundern na(er) isch vum Dod zum Läbä durigange.
25 Gwiß, gwiß, i(ich) sag äich: S kummt de Schtund un isch scho etzed do, daß di Dote härä wäre d Schtimm vum Bue Gottes, un de sie härä wäre, de wäre läbä.
36 Wer a d Bue glaubt, der het des ewige Läbä. Wer aba däm Bue nit hörig isch, der wird des Läbä nit säh, sundern d Zorn (Wuet) Gottes bliebt iba nem.
13 Des ha i(ich) äich gschribe, dmit da wißt, daß ihr s ewige Läbä hän, de ihr glaube an d Namen vu Gottes Bue.
17 Un d Welt vugoht mit ihra Luscht; wer aba d Wille Gottes doet, der bliebt in Ewigkeit.
10 D Gott alla Gnade aba, der äich bruefe het zue sinere ewige Herrlichkeit in Chrischtus Jesus, der wird äich, de ihr ä kleini Ziit liedet, ufrichte, stärke, kraft ge, grinde.
11 Un des isch des Zignis, daß uns(us) Gott s ewige Läbä ge het, un des Läbä isch in sinem Bue.
12 Wer d Bue het, der het s Läbä; wer d Bue Gottes nit het, der het s Läbä nit.
13 Des ha i(ich) äich gschribe, dmit da wißt, daß ihr s ewige Läbä hän, de ihr glaube an d Namen vu Gottes Bue.
16 Denn eso het Gott d Welt gliebt (leb ka), daß sa(er) si einzige Bue git, dmit alli, de a nen glaube, nit vulore wäre, sundern des ewige Läbä hän.
27 Mini Schof härä mi Schtimm, un i(ich) kenn sie, un sie folge ma(mir);
28 un i(ich) gib ne s ewige Läbä, un sie wäre nemeh umkumme, un nemads wird sie üs minere Hand riße.
68 Do git nem Simon Petrus zantwort: Herr, wohi solle ma(mir) go? Dü hesch ä Wort vum ewige Läbä;
28 un i(ich) gib ne s ewige Läbä, un sie wäre nemeh umkumme, un nemads wird sie üs minere Hand riße.
29 Mi Vada (Babbe), der sie ma(mir) ge het, isch greßa als alles, un nemads ka sie üs d Hand vum Vada (Babbe) riße.
30 Ich un dr Vada (Babbe) sin eins.
13 Gehn inä durch di engi Pforte. Denn d Pforte isch wit, un dr Wäg isch breit, der zue d Vudammnis fihrt, un vieli sin's, de uf fem inegehn.
14 We eng isch d Pforte un we schmal dr Wäg, der zum Läbä fihrt, un wenig sin's, de nen finde!
29 Jesus spricht: Gwiß, i(ich) sag äich: S isch nemands, der Hus oda Breda oda Schweschtere oda Muetter oda Vada (Babbe) oda Kinda oda Äckere vuloßt wägä ma(mir) un wägä nem Evangelium ,
30 der s nit hundartfach zruck gregt: etzed in däre Ziit Hisa un Breda un Schweschtere un Metere un Kinda un Äckere mitte under d Vufolgig un in d zukinftige Welt s ewige Läbä.
16 Denn eso het Gott d Welt gliebt (leb ka), daß sa(er) si einzige Bue git, dmit alli, de a nen glaube, nit vulore wäre, sundern des ewige Läbä hän.
14 wer aba vum Wassa trinke wird, des i(ich) nem gib, d wird in Ewigkeit nit durschtig, sundern des Wassa, des i(ich) nem ge wär, des wird in nem ä Quelle vum Wassa wäre, des in des ewige Läbä quillt.
23 Denn dr Sinde Sold isch dr Dod; de Gabe Gottes aba isch des ewige Läbä in Chrischtus Jesus, unsam Herr.
12 Kämpf d guete Kampf vum Glaube; fang des ewige Läbä, wozue dü bruefe bisch un bekennt hesch des guete Bekenntnis vor viel Ziige.
8 Wer uf si Fleisch sajt, der wird vum Fleisch des End ernte; wer aba uf d Geischt sajt, der wird vum Geischt des ewige Läbä ernte.
25 Un lueg, do schtoht ä Schriftglehrte uf, vusuecht nen un sait: Meischta, was mueß i(ich) doe, daß i(ich) des ewige Läbä greg (ererbe)?
26 Er aba sait zue nem: Was schtoht im Gesetz gschriebe? Was liesesch dü?
27 Er git zantwort un sait: "Dü sollsch d Herrn, di Gott, liebe vu ganzem Herze, vu ganza Seele, vu alle Kräfte un vu ganzem Gmet, un di Nächschte we dich selbscht" (5. Moses 6,5; 3. Moses 19,18).
28 Er aba sait zue nem: Dü hesch recht gantwortet; doe des, so wirsch dü läbä.
27 Schaffe äich Zässä, des nit vugoht, sundern des bliebt zum ewige Läbä. Des wird äich d Menschebue ge; denn uf däm isch des Siegel Gottes vum Vada (Babbe).
28 Do froge sie nen: Was solle ma(mir) doe, daß ma(mir) Gottes Sache (Arbet,Werke) den?
29 Jesus git zantwort un sait zue nene: Des isch Gottes Sach (Arbet,Werk,Gschafftes), daß ihr an den glaubt, den na gschickt het.
23 Denn dr Sinde Sold isch dr Dod; de Gabe Gottes aba isch des ewige Läbä in Chrischtus Jesus, unsam Herr.
39 Wer si Läbä findet, der wird's vuliere; un wer si Läbä vuliert wägä ma(mir), der wird's finde.
17 Denn unsri Trebsal, de ziitlich un laicht isch, schafft ä ewigi un iba alli Maß gwichtigi Herrlichkeit,
13 Gehn inä durch di engi Pforte. Denn d Pforte isch wit, un dr Wäg isch breit, der zue d Vudammnis fihrt, un vieli sin's, de uf fem inegehn.
14 We eng isch d Pforte un we schmal dr Wäg, der zum Läbä fihrt, un wenig sin's, de nen finde!
39 Des isch aba dr Wille vu däm, der mi gschickt het, daß i(ich) nigs vulier vu allem, was sa(er) ma(mir) ge het, sundern daß ich's uferweck am Jingschte Dag.
40 Denn des isch dr Wille vu minem Vada (Babbe), daß, wer d Bue sieht un glaubt a nen, des ewige Läbä het; un i(ich) wär nen uferwecke am Jingschte Dag.
7 Irre äich nit! Gott losst sich nit scheltte. Denn was dr Mensch sajt, des wird da(er) ernte.
8 Wer uf si Fleisch sajt, der wird vum Fleisch des End ernte; wer aba uf d Geischt sajt, der wird vum Geischt des ewige Läbä ernte.
18 Denn i(ich) bi ibaziigt, daß de Ziit vu d Liede nit ins Gwicht flege gegeiba dr Herrlichkeit, de an uns(us) zeigt (offenbart) wäre soll.
12 Kämpf d guete Kampf vum Glaube; fang des ewige Läbä, wozue dü bruefe bisch un bekennt hesch des guete Bekenntnis vor viel Ziige.
16 Aba drum isch ma(mir) Barmherzigkeit widafahre, daß Chrischtus Jesus a ma(mir) als erschtem alli Geduld erweise het, zum Vorbild däne, de a nen glaube solle zum ewige Läbä.