1 Un etze, ihr Richi: Hiilet un blert iba des Elend, des iba äich kumme wird!
2 Aira Richtum isch vufult, äiri Kleida sin vu d Motte vufrässä.
3 Aira Gold un Silba isch vuroschtet, un ihr Roscht wird gege äich Zignis ge un wird aicha Fleisch frässä we Fiir. Ihr hän äich Schätz gsammlet in däne letschte Däg!
4 Lueg, dr Lohn vu d Arbeita, de aicha Land abgerntet hän, den ihr ne nit ge hän, der brellt, un des Ruefe vu d Schnitta isch kumme vor d Ohre vum Herrn Zebaoth.
5 Ihr hän gschlemmt uf Erde un praßt un äiri Herze gmäschtet am Schlachtdag.
6 Ihr hän di Grechte vuurdeilt un umbrocht, un na(er) het äich nit widaschtande.
7 So sin etze geduldig, lebi Breda, bis zum Kumme vum Herrn. Lueg, dr Bur wartet uf d Frucht vu d Erde un isch däbi geduldig, bis sie gregt d Frehräge un d Schboträge.
8 Sin au ihr geduldig un schtärkt äiri Herze; denn des Kumme vum Herrn isch nooch.
9 Seufzt nit gegeänanda, lebi Breda, dmit ihr nit grichtet wäre. Lueg, dr Richta schtoht vor d Dire.
10 Nähme, lebi Breda, zum Vorbild vum Leide un dr Geduld d Prophete, de gschwätzt hän im Name vum Herrn.
11 Lueg, ma(mir) preise selig, de erduldet hän. Vu d Geduld Hiobs hän ihr ghärt un hän gsähne, zue welem End s dr Herr gfihrt het; denn dr Herr isch barmherzig un ä Erbarma.
12 Vor ällei Dingen aba, mini Breda, schwört nit, nit bim Himmel noh bi d Erde noh mit nem andere Eid. S isch aba aicha Jo ä Jo un aicha Nei ä Nei, dmit ihr nit ins Gricht kummt.
13 Liedet jemads unda äich, der bete; isch jemads guete Muets, der sing Psalme.
14 Isch jemads unda äich krank, der ruef zue sich di Älteschte vu d Gmeinde, daß sie iba nem bäte un nen salbe mit El in däm Name vum Herrn.
15 Un s Gebet vum Glaube wird däm Kranke helfe, un dr Herr wird nen ufrichte; un wenn na(er) Sinde doe het, wird nem vuge wäre.
16 Sage eso änanda äiri Sinde un bäte firenanda, daß ihr gsund wäre. Des Grechte Gebet vumag viel, wenn s gwißlig isch.
17 Elia war ä schwache Mensch we ma(mir); un na(er) bätet ä Gebet, daß ses nit rägne soll, un s rägnet nit uf Erde dräi Johr un sechs Monet.
18 Un na(er) bätet abamols, un dr Himmel git d Rägä, un d Erde bringt ihri Frucht.
19 Lebi (Liebe) Breda, wenn jemads unda äich abirre wird vu dr Wohret un jemads bringt nen zruck,
20 der soll wisse: wer d Sinda zruck brocht het vu sinem Irrwäg, der wird sini Seele vum Dod rette un wird vieli Sinde zuedecke.