1 Or, tout Israël s'assembla vers David, à Hébron, en disant: Voici nous sommes tes os et ta chair;

2 Même ci-devant, quand Saül était roi, c'est toi qui faisais sortir et qui ramenais Israël. Et l'Éternel, ton Dieu, t'a dit: Tu paîtras mon peuple d'Israël, et tu seras le chef de mon peuple d'Israël.

3 Tous les anciens d'Israël vinrent donc vers le roi à Hébron, et David fit alliance avec eux à Hébron, devant l'Éternel; et ils oignirent David pour roi sur Israël, selon la Parole de l'Éternel, prononcée par Samuel.

4 Puis David marcha avec tout Israël sur Jérusalem, qui est Jébus; là étaient les Jébusiens, habitants du pays.

5 Et les habitants de Jébus dirent à David: Tu n'entreras point ici. Mais David s'empara de la forteresse de Sion; c'est la cité de David.

6 Or, David avait dit: Quiconque aura battu le premier les Jébusiens, sera chef et prince. Joab, fils de Tséruja, monta le premier, et il devint chef.

7 Et David habita dans la forteresse; c'est pourquoi on l'appela la cité de David.

8 Il bâtit la ville tout autour, depuis Millo et aux environs; et Joab répara le reste de la ville.

9 Et David allait s'avançant et grandissant, et l'Éternel des armées était avec lui.

10 Voici les chefs des hommes vaillants qu'avait David, et qui l'aidèrent, avec tout Israël, dans sa royauté, pour le faire régner, selon la Parole de l'Éternel au sujet d'Israël.

11 Voici donc le nombre des hommes vaillants qu'avait David: Jashobeam, fils de Hacmoni, chef de ceux qui combattaient sur des chars. Il brandit sa lance sur trois cents hommes, qu'il fit périr en une seule fois.

12 Après lui, Éléazar, fils de Dodo, l'Achochite, l'un des trois hommes vaillants.

13 C'est lui qui était avec David à Pas-Dammin, où les Philistins s'étaient assemblés pour combattre. Il y avait une portion de champ remplie d'orge; et le peuple fuyait devant les Philistins.

14 lls se placèrent au milieu du champ, le défendirent, et battirent les Philistins. Et l'Éternel accorda une grande délivrance.

15 Trois des trente chefs descendirent sur le rocher, vers David, dans la caverne d'Adullam, lorsque le camp des Philistins était dressé dans la vallée des Réphaïm.

16 David était alors dans la forteresse, tandis qu'une garnison des Philistins était à Bethléhem.

17 Et David fit un souhait, et dit: Qui me fera boire de l'eau du puits qui est à la porte de Bethléhem?

18 Alors ces trois hommes passèrent au travers du camp des Philistins, et puisèrent de l'eau du puits qui est à la porte de Bethléhem; et l'ayant apportée, ils la présentèrent à David; mais David ne voulut pas la boire, et il la répandit devant l'Éternel.

19 Et il dit: Que mon Dieu me garde de faire cela! Boirais-je le sang de ces hommes qui sont allés au péril de leur vie? Car ils m'ont apporté cette eau au péril de leur vie. Et il ne voulut pas la boire. Voilà ce que firent ces trois hommes vaillants.

20 Abishaï, frère de Joab, était le chef des trois. Il brandit sa lance sur trois cents hommes, qu'il frappa à mort; et il eut du renom parmi les trois.

21 Entre les trois il fut plus honoré que les deux autres, et fut leur chef; toutefois, il n'égala point les trois premiers.

22 Bénaja, fils de Jéhojada, fils d'un homme vaillant, grand par ses exploits, de Kabtséel. Il tua deux des plus puissants hommes de Moab. Il descendit aussi et tua un lion, au milieu d'une fosse, en un jour de neige.

23 Il frappa un Égyptien dont la stature était de cinq coudées. L'Égyptien avait en sa main une lance comme une ensuble de tisserand; il descendit vers lui avec un bâton, arracha la lance de la main de l'Égyptien, et le tua de sa propre lance.

24 Voilà ce que fit Bénaja, fils de Jéhojada, et il eut un nom parmi ces trois vaillants hommes.

25 Il était le plus honoré des trente, mais il n'égala pas les trois premiers. David le mit en son conseil privé.

26 Hommes vaillants de l'armée: Asaël, frère de Joab; Elchanan, fils de Dodo, de Bethléhem;

27 Shammoth, Harorite; Hélets, Pélonien;

28 Ira, fils d'Ikkèsh, Thékoïte; Abiézer, d'Anathoth;

29 Sibbecaï, le Hushathite; Ilaï, Achochite;

30 Maharaï, Nétophathite; Héled, fils de Baana, Nétophathite;

31 Ithaï, fils de Ribaï, de Guibea, des enfants de Benjamin; Bénaja, Pirathonite;

32 Huraï, de Nachalé-Gaash; Abiel, Arbathite;

33 Azmaveth, Bacharumite; Éliachba, Shaalbonite;

34 Bené-Hashem, Guizonite; Jonathan, fils de Shagué, Hararite;

35 Achijam, fils de Sacar, Hararite; Éliphal, fils d'Ur;

36 Hépher, Mékérathite; Achija, Pélonien;

37 Hetsro, de Carmel; Naaraï, fils d'Ezbaï;

38 Joël, frère de Nathan; Mibchar, fils d'Hagri;

39 Tsélek, Ammonite; Nacharaï, Béerothite, qui portait les armes de Joab, fils de Tséruja;

40 Ira, Jithrite; Gareb, Jithrite;

41 Urie, le Héthien; Zabad, fils d'Achlaï;

42 Adina, fils de Shiza, le Rubénite, chef des Rubénites, et trente avec lui;

43 Hanan, fils de Maaca; Joshaphat, Mithnite;

44 Uzzija, Ashthérathite; Shama et Jéhiel, fils de Hotham, Aroérite;

45 Jédiaël, fils de Shimri; Jocha son frère, le Thitsite;

46 Éliel de Machavim, Jéribaï et Joshavia, fils d'Elnaam; Jithma, Moabite;

47 Éliel, Obed, et Jaasiel-Metsobaja.

1 İsraillilerin tümü Hevronda bulunan Davuta gelip şöyle dediler: ‹‹Biz senin etin, kemiğiniz.

2 Geçmişte Saul kralımızken, savaşta İsraile komuta eden sendin. Tanrın RAB sana, ‹Halkım İsraili sen güdecek, onlara sen önder olacaksın› diye söz verdi.››

3 İsrailin bütün ileri gelenleri Hevrona, Kral Davutun yanına gelince, Davut RABbin önünde orada onlarla bir antlaşma yaptı. Onlar da RABbin Samuel aracılığıyla söylediği söz uyarınca, Davutu İsrail Kralı olarak meshettiler.

4 Kral Davutla İsrailliler Yevus diye bilinen Yeruşalime saldırmak için yola çıktılar. Orada yaşayan Yevuslular

5 Davuta, ‹‹Sen buraya giremezsin›› dediler. Ne var ki, Davut Siyon Kalesini, Davut Kentini ele geçirdi.

6 Davut, ‹‹Yevuslulara ilk saldıran kişi komutan ve önder olacak›› demişti. İlk saldırıyı Seruya oğlu Yoav yaptı, böylece ordu komutanı oldu.

7 Bundan sonra Davut kalede oturmaya başladı. Bunun için oraya ‹‹Davut Kenti›› adı verildi.

8 Çevredeki bölgeyi, Millodan çevre surlara kadar uzanan kesimi inşa etti. Yoav da kentin geri kalan bölümünü onardı.

9 Davut giderek güçleniyordu. Çünkü Her Şeye Egemen RAB onunlaydı.

10 RABbin İsraile verdiği söz uyarınca Davutun yiğit askerlerinin komutanları İsrail halkıyla birlikte Davutu kral yaptılar ve krallığının güçlenmesi için onu desteklediler.

11 Bunların adları şöyledir: Üçlerin önderi Hakmonlu Yaşovam, mızrağını üç yüz kişiye karşı kaldırıp bir saldırıda hepsini öldürdü. ‹‹Otuzlar››.

12 İkincisi, üç yiğitlerden biri olan Ahohlu Dodo oğlu Elazar.

13 Filistliler savaş için Pas-Dammimde toplandıklarında Elazar Davutun yanındaydı. Orada bir arpa tarlası vardı. İsrailliler Filistlilerin önünden kaçmıştı.

14 Ama Elazarla Davut tarlanın ortasında durup orayı savunmuş, Filistlileri öldürmüşlerdi. RAB onlara büyük bir zafer sağlamıştı.

15 Otuzlardan üçü Davutun yanına, Adullam Mağarasındaki kayaya gittiler. Bir Filist birliği Refaim Vadisinde ordugah kurmuştu.

16 Bu sırada Davut hisarda, başka bir Filist birliğiyse Beytlehemdeydi.

17 Davut özlemle, ‹‹Keşke biri Beytlehemde kapının yanındaki kuyudan bana su getirse!›› dedi.

18 Bu Üçler Filist ordugahının ortasından geçerek Beytlehemde kapının yanındaki kuyudan su çekip Davuta getirdiler. Ama Davut içmek istemedi; suyu yere dökerek RABbe sundu.

19 ‹‹Ey Tanrım, bunu yapmak benden uzak olsun!›› dedi, ‹‹Canlarını tehlikeye atıp giden bu üç kişinin kanını mı içeyim?›› Canlarını tehlikeye atarak suyu getirdikleri için Davut içmek istemedi. Bu üç kişinin yiğitliği işte böyleydi.

20 Yoavın kardeşi Avişay Üçlerin önderiydi. Mızrağını kaldırıp üç yüz kişiyi öldürdü. Bu yüzden Üçler kadar ünlendi.

21 Üçlerin en saygın kişisiydi ve onların önderi oldu. Ama Üçlerden sayılmadı.

22 Yehoyada oğlu Kavseelli Benaya yürekli bir savaşçıydı. Büyük işler başardı. Aslan yürekli iki Moavlıyı öldürdü. Ayrıca karlı bir gün çukura inip bir aslan öldürdü.

23 Beş arşınfü boyunda iri yarı bir Mısırlıyı da öldürdü. Mısırlının elinde dokumacı sırığı gibi bir mızrak vardı. Benaya sopayla onun üzerine yürüdü. Mızrağı elinden kaptığı gibi onu kendi mızrağıyla öldürdü.

24 Yehoyada oğlu Benayanın yaptıkları bunlardır. Bu sayede o da üç yiğitler kadar ünlendi.

25 Benaya Otuzlar arasında saygın bir yer edindiyse de, Üçlerden sayılmadı. Davut onu muhafız birliği komutanlığına atadı.

26 Öteki yiğitler şunlardır: Yoavın kardeşi Asahel, Beytlehemli Dodo oğlu Elhanan,

27 Harorlu Şammot, Pelonlu Heles,

28 Tekoalı İkkeş oğlu İra, Anatotlu Aviezer,

29 Huşalı Sibbekay, Ahohlu İlay,

30 Netofalı Mahray ve Baana oğlu Helet,

31 Benyaminoğullarından Givalı Rivay oğlu İttay, Piratonlu Benaya,

32 Gaaş vadilerinden Huray, Arvalı Aviel,

33 Baharumlu Azmavet, Şaalbonlu Elyahba,

34 Gizonlu Haşemin oğulları, Hararlı Şage oğlu Yonatan,

35 Hararlı Sakâr oğlu Ahiam, Ur oğlu Elifal,

36 Mekeralı Hefer, Pelonlu Ahiya,

37 Karmelli Hesro, Ezbay oğlu Naaray,

38 Natanın kardeşi Yoel, Hacer oğlu Mivhar,

39 Ammonlu Selek, Seruya oğlu Yoavın silah taşıyıcısı Berotlu Nahray,

40 Yattirli İra ve Garev,

41 Hititli Uriya, Ahlay oğlu Zavat,

42 Rubenlilerin önderi Rubenli Şiza oğlu Adina ve ona eşlik eden otuz kişi,

43 Maaka oğlu Hanan, Mitanlı Yoşafat,

44 Aşteralı Uzziya, Aroerli Hotamın oğulları Şama ve Yeiel,

45 Şimri oğlu Yediael ve kardeşi Tisli Yoha,

46 Mahavlı Eliel, Elnaamın oğulları Yerivay ve Yoşavya, Moavlı Yitma,

47 Eliel, Ovet, Mesovalı Yaasiel.