1 Prophétie sur Tyr. Gémissez, navires de Tarsis, car elle est détruite! Plus de maisons! On n'y entre plus! La nouvelle leur en vient du pays de Kittim.

2 Soyez stupéfaits, habitants de la côte, toi qui étais remplie par les marchands de Sidon, qui parcourent la mer!

3 A travers les grandes eaux, les grains du Shichor, les moissons du Nil, étaient son revenu; elle était le marché des nations.

4 Sois honteuse, ô Sidon! Car la mer, la forteresse de la mer, a parlé ainsi: Je n'ai point été en travail, je n'ai point enfanté, je n'ai point nourri de jeunes gens, ni élevé de jeunes filles.

5 Quand la nouvelle parviendra en Égypte, ils trembleront aux nouvelles de Tyr.

6 Passez à Tarsis; gémissez, habitants du rivage!

7 Est-ce là votre joyeuse cité, dont l'origine remonte au jours anciens? Ses pieds la portent au loin pour habiter en étrangère!

8 Qui a résolu ces choses contre Tyr, la distributrice de couronnes, dont les marchands étaient des princes, dont les trafiquants étaient les grands de la terre?

9 L'Éternel des armées l'a résolu, pour abaisser toute gloire orgueilleuse, pour humilier tous les grands de la terre.

10 Parcours ton pays, pareille au fleuve, fille de Tarsis; plus de liens qui te retiennent!

11 L'Éternel a étendu sa main sur la mer, il a fait trembler les royaumes. Il a donné ordre contre Canaan, pour détruire ses forteresses.

12 Il a dit: Tu ne continueras plus à te réjouir, fille de Sidon, vierge déshonorée! Lève-toi, passe au pays de Kittim; là même, tu n'auras point de repos.

13 Vois le pays des Caldéens, peuple qui naguère n'était pas: Assur assigna ce pays aux habitants du désert. Ils dressent leurs tours, ils détruisent les palais de Tyr, ils la mettent en ruines.

14 Gémissez, navires de Tarsis! Car votre forteresse est détruite.

15 En ce temps-là, Tyr sera mise en oubli soixante-dix ans, le temps de la vie d'un roi. Au bout de soixante-dix ans, il en sera de Tyr comme de la courtisane dont parle la chanson:

16 Prends la harpe, fais le tour de la ville, courtisane oubliée! Touche bien les cordes; multiplie les chants; afin qu'on se souvienne de toi!

17 Et au bout de soixante-dix ans, l'Éternel visitera Tyr; elle retournera à ses gains impurs, elle se prostituera sur la face du monde avec tous les royaumes de la terre.

18 Mais ses profits et ses gains impurs seront consacrés à l'Éternel: il n'en sera rien accumulé, ni réservé. Car ses profits seront à ceux qui habitent devant la face de l'Éternel, pour les nourrir abondamment et les vêtir avec magnificence.

1 Sur Kentiyle ilgili bildiri: Ey ticaret gemileri, feryat edin! 2 Çünkü Sur Kenti evleriyle, 2 Limanlarıyla birlikte yok oldu. 2 Kittimden size haber geldi.

2 Ey kıyı halkı ve denizcilerin zenginleştirdiği 2 Sayda tüccarları, susun!

3 Şihorun tahılı, Nilin ürünü 2 Denizleri aşar, Sura gelir sağlardı. 2 Ulusların kârı ona akardı.

4 Utan, ey Sayda, ey deniz kıyısındaki kale! 2 Çünkü deniz sana sesleniyor: 2 ‹‹Ne doğum ağrısı çektim, ne de doğurdum. 2 Ne delikanlılar büyüttüm, ne de kızlar.››

5 Surun haberi Mısıra ulaşınca, 2 Yüreği burkulacak insanların.

6 Tarşişe geçin, ey kıyıda oturanlar, 2 Feryat edin.

7 Uzak ülkeleri yurt edinmiş, 2 Eğlenceye düşkün halkınız, 2 Eski, tarihsel kentiniz bu mu?

8 Taçlar giydiren Sura karşı bu işi kim tasarladı? 2 O kent ki, tüccarları prenslerdi, 2 İş adamları dünyanın saygın kişileriydi.

9 Görkeminin sonucu olan gururunu kırmak, 2 Dünyaca ünlü bütün saygın kişilerini alçaltmak için 2 Her Şeye Egemen RAB tasarladı bunu.

10 Kendi topraklarını Nil gibi basıp geç, 2 Ey Tarşiş kızı, artık engel yok.

11 RAB denizin üzerine elini uzatıp ülkeleri titretti, 2 Kenan kalelerinin yıkılmasını buyurdu.

12 ‹‹Eğlencen sona erdi, ey Sayda, erden kız!›› dedi, 2 ‹‹Kirletildin. 2 Kalk, Kittime geç, 2 Orada bile rahat yüzü görmeyeceksin.››

13 Kildan ülkesine bak! 2 O halk yok artık. 2 Asurlular onların ülkesini yabanıl hayvanlara verdi, 2 Kuşatma kuleleri diktiler, saraylarını soydular, 2 Ülkeyi viraneye çevirdiler.

14 Feryat edin, ey ticaret gemileri! 2 Çünkü sığınağınız harap oldu.

15 Bundan sonra Sur Kenti yetmiş yıl, bir kralın ömrü süresince unutulacak. Yetmiş yıl bitince, fahişe için bestelenen türküdeki gibi Sura şöyle denecek:

16 ‹‹Bir lir al, dolaş kenti, 2 Ey sen, unutulmuş fahişe! 2 Güzel çal seni anımsamaları için, 2 Türkü üstüne türkü söyle.››

17 Yetmiş yıl geçince RAB Surla ilgilenecek, ama Sur para için yine fahişeliğe dönecek. Dünyanın bütün krallıklarıyla fahişelik edecek.

18 Kentin ticaretten ve fuhuştan kazandıkları RAB'be adanacak. Bunlar biriktirilmeyecek, hazineye konmayacak. Ticaretten kazandıklarını doyuncaya dek yesinler, güzel güzel giyinsinler diye RAB'bin önünde yaşayanlara verilecek.