1 Tanrı adamı Musa, ölümünden önce İsraillileri kutsadı.

2 Şöyle dedi: ‹‹RAB Sina Dağından geldi, 2 Halkına Seirden doğdu 2 Ve Paran Dağından parladı. 2 On binlerce kutsalıyla birlikte geldi, 2 Sağ elinde halkı için alev alev yanan ateş vardı.

3 Ya RAB, halkları gerçekten seversin, 2 Bütün kutsallar elinin altındadır. 2 Ayaklarına kapanır, 2 Sözlerini dinlerler.

4 Yakupun topluluğuna miras olarak, 2 Musa bize yasayı verdi.

5 İsrailin oymaklarıyla 2 Halkın önderleri bir araya geldiğinde 2 RAB Yeşurunun kralı oldu. verilen bir addır. Aynı ifade 33:26da da geçer.

6 ‹‹Ruben yaşasın, ölmesin, 2 Halkının sayısı az olmasın.››

7 Musa Yahuda için de şunları söyledi: 2 ‹‹Ya RAB, Yahudanın yakarışını duy 2 Ve onu kendi halkına getir. 2 Kendisi için elleriyle savaştı. 2 Düşmanlarına karşı ona yardımcı ol.››

8 Levi için de şöyle dedi: 2 ‹‹Ya RAB, senin Tummimin ve Urimin 2 Sadık kulun içindir. 2 Onu Massada denedin, 2 Meriva sularında onunla tartıştın.

9 O annesi ve babası için, 2 ‹Onları saymıyorum› dedi. 2 Kardeşlerini tanımadı, 2 Çocuklarını bilmedi. 2 Ama senin sözünü tuttu 2 Ve antlaşmana bağlı kaldı.

10 İlkelerini Yakup soyuna, 2 Yasanı İsraile öğretecekler. 2 Senin önünde buhur, 2 Sunağında tümüyle yakmalık sunular sunacaklar.

11 Ya RAB, onları el attıkları her işte kutsa, 2 Yaptıklarından hoşnut ol. 2 Ona karşı ayaklananların 2 Ve ondan nefret edenlerin belini kır, 2 Bir daha ayağa kalkmasınlar!››

12 Benyamin için de şöyle dedi: 2 ‹‹RABbin sevgilisi, 2 Onun yanında güvenlikte yaşasın; 2 RAB bütün gün onu korur, 2 O da RABbin kucağındafş oturur.››

13 Yusuf için de şöyle dedi: 2 ‹‹RAB onun ülkesini 2 Gökten yağan değerli çiyle 2 Ve yeraltındaki derin su kaynaklarıyla kutsasın.

14 Ülkesi güneş altında yetişen ürünlerin en iyisiyle, 2 Her ay yetişen en iyi meyvelerle,

15 Yaşlı dağların en seçkin armağanlarıyla, 2 Kalıcı tepelerin bolluğuyla,

16 Yerin en değerli ürünü ve doluluğuyla, 2 Çalıda oturanın lütfuyla bereketli olsun. 2 Yusufun başı üzerine, 2 Kardeşlerinden ayrı olanın başı üzerine bereket yağsın.

17 İlk doğan bir boğa kadar 2 Görkemlidir o; 2 Boynuzları yaban öküzünün boynuzları gibidir. 2 Bu boynuzlarla ulusları, 2 Yeryüzünün dört bucağındaki ulusları yaralayacak. 2 İşte böyledir Efrayimin on binleri, 2 İşte bunlardır Manaşşenin binleri.››

18 Zevulun için de şöyle dedi: 2 ‹‹Ey Zevulun, sevinç duy yola çıkışınla, 2 Ve sen, İssakar, çadırlarında sevin!

19 Ulusları dağa çağıracak, 2 Orada doğruluk kurbanları kesecekler. 2 Denizlerin bolluğuyla 2 Ve kumlarda saklı hazinelerle doyacaklar.››

20 Gad için de şöyle dedi: 2 ‹‹Gadın sınırını genişleten kutsansın; 2 Gad orada kol ve baş parçalayan 2 Bir aslan gibi oturuyor.

21 Kendine ilk toprağı seçti; 2 Önderlik payı ona verilmiştir. 2 Halkın önderleri bir araya geldiğinde, 2 RABbin doğru isteğini 2 Ve İsraile ilişkin ilkelerini, 2 O yerine getirdi.››

22 Dan için de şöyle dedi: 2 ‹‹Dan Başandan sıçrayan 2 Aslan yavrusudur.››

23 Naftali için de şöyle dedi: 2 ‹‹Ey sen, RABbin lütfu ve 2 Kutsamasıyla dolu olan Naftali! 2 Sen batıyı ve güneyi mülk edineceksin.››

24 Aşer için de şöyle dedi: 2 ‹‹Oğullar arasında en çok kutsanan Aşer olsun, 2 Kardeşlerinin beğenisini kazanan o olsun. 2 Ayağını zeytinyağına batırsın.

25 Kapı sürgülerin demir ve tunç olacak 2 Ve gücün yaşamın boyunca sürecektir.››

26 ‹‹Ey Yeşurun, sana yardım için 2 Göklere ve bulutlara görkemle binen, 2 Tanrıya benzer biri yok.

27 Sığınağın çağlar boyu var olan Tanrıdır, 2 Seni taşıyan Onun yorulmaz kollarıdır. 2 Düşmanı önünden kovacak 2 Ve sana, ‹Onu yok et!› diyecek.

28 Böylece İsrail güvenlik içinde yaşayacak; 2 Tahıl ve yeni şarap ülkesinde, 2 Yakupun pınarı güvenlikte kalacak. 2 Gökler oraya çiy damlatacak.

29 Ne mutlu sana, ey İsrail! 2 Var mı senin gibisi? 2 Sen RAB'bin kurtardığı bir halksın. 2 RAB seni koruyan kalkan 2 Ve şanlı kılıcındır. 2 Düşmanların senin önünde küçülecek 2 Ve sen onları çiğneyeceksin.››

1 Esta, porém, é a bênção com que Moisés, homem de Deus, abençoou os filhos de Israel antes da sua morte.

2 Disse pois: O Senhor veio de Sinai, e lhes subiu de Seir; resplandeceu desde o monte Parã, e veio com dez milhares de santos; à sua direita havia para eles o fogo da lei.

3 Na verdade ama os povos; todos os seus santos estão na sua mão; postos serão no meio, entre os teus pés, e cada um receberá das tuas palavras.

4 Moisés nos deu a lei, como herança da congregação de Jacó.

5 E foi rei em Jesurum, quando se congregaram os cabeças do povo com as tribos de Israel.

6 Viva Rúben, e não morra, e que os seus homens não sejam poucos.

7 E isto é o que disse de Judá: Ouve, ó Senhor, a voz de Judá, e introduze-o no seu povo; as suas mãos lhe bastem, e tu lhe sejas em ajuda contra os seus inimigos.

8 E de Levi disse: Teu Tumim e teu Urim são para o teu amado, que tu provaste em Massá, com quem contendeste junto às águas de Meribá.

9 Aquele que disse a seu pai, e à sua mãe: Nunca os vi; e não conheceu a seus irmãos, e não estimou a seus filhos; pois guardaram a tua palavra e observaram a tua aliança.

10 Ensinaram os teus juízos a Jacó, e a tua lei a Israel; puseram incenso no teu nariz, e o holocausto sobre o teu altar.

11 Abençoa o seu poder, ó Senhor, e aceita a obra das suas mãos; fere os lombos dos que se levantam contra ele e o odeiam, para que nunca mais se levantem.

12 E de Benjamim disse: O amado do Senhor habitará seguro com ele; todo o dia o cobrirá, e morará entre os seus ombros.

13 E de José disse: Bendita do Senhor seja a sua terra, com o mais excelente dos céus, com o orvalho e com o abismo que jaz abaixo.

14 E com os mais excelentes frutos do sol, e com as mais excelentes produções das luas,

15 E com o mais excelente dos montes antigos, e com o mais excelente dos outeiros eternos.

16 E com o mais excelente da terra, e da sua plenitude, e com a benevolência daquele que habitava na sarça, venha sobre a cabeça de José, e sobre o alto da cabeça daquele que foi separado de seus irmãos.

17 Ele tem a glória do primogênito do seu touro, e os seus chifres são chifres de boi selvagem; com eles rechaçará todos os povos até às extremidades da terra; estes pois são os dez milhares de Efraim, e estes são os milhares de Manassés.

18 E de Zebulom disse: Zebulom, alegra-te nas tuas saídas; e tu, Issacar, nas tuas tendas.

19 Eles chamarão os povos ao monte; ali apresentarão ofertas de justiça, porque chuparão a abundância dos mares e os tesouros escondidos da areia.

20 E de Gade disse: Bendito aquele que faz dilatar a Gade; habita como a leoa, e despedaça o braço e o alto da cabeça.

21 E se proveu da melhor parte, porquanto ali estava escondida a porção do legislador; por isso veio com os chefes do povo, executou a justiça do Senhor e os seus juízos para com Israel.

22 E de Dã disse: Dã é cria de leão; que salta de Basã.

23 E de Naftali disse: Farta-te, ó Naftali, da benevolência, e enche-te da bênção do Senhor; possui o ocidente e o sul.

24 E de Aser disse: Bendito seja Aser com seus filhos; agrade a seus irmãos, e banhe em azeite o seu pé.

25 Seja de ferro e de metal o teu calçado; e a tua força seja como os teus dias.

26 Não há outro, ó Jesurum, semelhante a Deus, que cavalga sobre os céus para a tua ajuda, e com a sua majestade sobre as mais altas nuvens.

27 O Deus eterno é a tua habitação, e por baixo estão os braços eternos; e ele lançará o inimigo de diante de ti, e dirá: Destrói-o.

28 Israel, pois, habitará só, seguro, na terra da fonte de Jacó, na terra de grão e de mosto; e os seus céus gotejarão orvalho.

29 Bem-aventurado tu, ó Israel! Quem é como tu? Um povo salvo pelo Senhor, o escudo do teu socorro, e a espada da tua majestade; por isso os teus inimigos te serão sujeitos, e tu pisarás sobre as suas alturas.