1 Ölü sinekler attarın ıtırını kokutur. 2 Biraz aptallık da bilgeliği ve saygınlığı bastırır.

2 Bilgenin yüreği hep doğruya eğilimlidir, 2 Akılsızın ise, hep yanlışa.

3 Yolda yürürken bile akılsızın aklı kıttır, 2 Akılsız olduğunu herkese gösterir.

4 Yöneticinin öfkesi sana karşı alevlenirse, 2 Yerinden ayrılma; 2 Çünkü serinkanlılık büyük yanlışları bastırır.

5 Güneşin altında gördüğüm bir haksızlık var, 2 Yöneticiden kaynaklanan bir yanlışı andırıyor:

6 Zenginler düşük makamlarda otururken, 2 Aptallar yüksek makamlara atanıyor.

7 Köleleri at sırtında, 2 Önderleri yerde köleler gibi yürürken gördüm.

8 Çukur kazan içine kendi düşer, 2 Duvarda gedik açanı yılan sokar.

9 Taş çıkaran taştan incinir, 2 Odun yaran tehlikeye girer.

10 Balta körse, ağzı bilenmemişse, 2 Daha çok güç gerektirir; 2 Ama bilgelik başarı doğurur.

11 Yılan büyü yapılmadan önce sokarsa, 2 Büyücünün yararı olmaz.

12 Bilgenin ağzından çıkan sözler benimsenir, 2 Oysa akılsız kendi ağzıyla yıkımına yol açar.

13 Sözünün başı aptallık, 2 Sonu zırdeliliktir.

14 Akılsız konuştukça konuşur. Kimse ne olacağını bilmez. 2 Kim ona kendisinden sonra ne olacağını bildirebilir?

15 Akılsızın emeği kendini öylesine yıpratır ki, 2 Kente bile nasıl gideceğini bilemez.

16 Kralın bir çocuksafç, 2 Önderlerin sabah şölen veriyorsa, vay sana, ey ülke!

17 Kralın soyluysa, 2 Önderlerin sarhoşluk için değil 2 Güçlenmek için vaktinde yemek yiyorsa, ne mutlu sana, ey ülke!

18 Tembellikten dam çöker, 2 Miskinlikten çatı akar.

19 Şölen eğlenmek için yapılır, 2 Şarap yaşama sevinç katar, 2 Paraysa her ihtiyacı karşılar.

20 İçinden bile krala sövme, 2 Yatak odanda zengine lanet etme, 2 Çünkü gökte uçan kuşlar haber taşır, 2 Kanatlı varlıklar söylediğini aktarır.

1 Assim como as moscas mortas fazem exalar mau cheiro e inutilizar o unguento do perfumador, assim é, para o famoso em sabedoria e em honra, um pouco de estultícia.

2 O coração do sábio está à sua direita, mas o coração do tolo está à sua esquerda.

3 E, até quando o tolo vai pelo caminho, falta-lhe o seu entendimento e diz a todos que é tolo.

4 Levantando-se contra ti o espírito do governador, não deixes o teu lugar, porque a submissão é um remédio que aplaca grandes ofensas.

5 Ainda há um mal que vi debaixo do sol, como o erro que procede do governador.

6 A estultícia está posta em grandes alturas, mas os ricos estão assentados em lugar baixo.

7 Vi os servos a cavalo, e os príncipes andando sobre a terra como servos.

8 Quem abrir uma cova, nela cairá, e quem romper um muro, uma cobra o morderá.

9 Aquele que transporta pedras, será maltratado por elas, e o que racha lenha expõe-se ao perigo.

10 Se estiver embotado o ferro, e não se afiar o corte, então se deve redobrar a força; mas a sabedoria é excelente para dirigir.

11 Seguramente a serpente morderá antes de estar encantada, e o falador não é melhor.

12 Nas palavras da boca do sábio há favor, porém os lábios do tolo o devoram.

13 O princípio das palavras da sua boca é a estultícia, e o fim do seu falar um desvario péssimo.

14 O tolo multiplica as palavras, porém, o homem não sabe o que será; e quem lhe fará saber o que será depois dele?

15 O trabalho dos tolos a cada um deles fatiga, porque não sabem como ir à cidade.

16 Ai de ti, ó terra, quando teu rei é uma criança, e cujos príncipes comem de manhã.

17 Bem-aventurada tu, ó terra, quando teu rei é filho dos nobres, e teus príncipes comem a tempo, para se fortalecerem, e não para bebedice.

18 Por muita preguiça se enfraquece o teto, e pela frouxidão das mãos a casa goteja.

19 Para rir se fazem banquetes, e o vinho produz alegria, e por tudo o dinheiro responde.

20 Nem ainda no teu pensamento amaldiçoes ao rei, nem tampouco no mais interior da tua recâmara amaldiçoes ao rico; porque as aves dos céus levariam a voz, e os que têm asas dariam notícia do assunto.